< Psalmorum 97 >

1 Huic David, Quando terra eius restituta est. Dominus regnavit, exultet terra: lætentur insulæ multæ.
Der Herr ist König. Erde freue dich! Und fröhlich sei'n die Inseln, soviel ihrer sind!
2 Nubes, et caligo in circuitu eius: iustitia, et iudicium correctio sedis eius.
Gewölk und Dunkel um ihn her; und seines Thrones Stütze ist Gerechtigkeit und Recht.
3 Ignis ante ipsum præcedet, et inflammabit in circuitu inimicos eius.
Auflodere vor ihm ein Feuer und senge ringsum seine Feinde!
4 Illuxerunt fulgura eius orbi terræ: vidit, et commota est terra.
Die Welt erhellen sollen seine Blitze; die Erde schaue es und zittere!
5 Montes, sicut cera fluxerunt a facie Domini: a facie Domini omnis terra.
Die Berge schmelzen vor dem Herrn wie Wachs, vor ihm, dem Herrn der ganzen Erde!
6 Annunciaverunt cæli iustitiam eius: et viderunt omnes populi gloriam eius.
Die Himmel sollen künden seinen Sieg; die Völker alle schauen seinen Ruhm!
7 Confundantur omnes, qui adorant sculptilia: et qui gloriantur in simulacris suis. Adorate eum omnes angeli eius:
Zuschanden sollen werden alle Bildanbeter, die stolz auf Götzen sind; hinsinken sollen in den Staub vor ihm die Götter alle!
8 audivit, et lætata est Sion. Et exultaverunt filiæ Iudæ, propter iudicia tua Domine:
Mit Freuden hör es Sion, und Judas Töchter sollen jubeln ob Deiner Strafgerichte, Herr!
9 Quoniam tu Dominus altissimus super omnem terram: nimis exaltatus es super omnes deos.
Für alle Welt bist Du der Höchste, Herr, hoch erhaben über alle Götter.
10 Qui diligitis Dominum, odite malum: custodit Dominus animas sanctorum suorum, de manu peccatoris liberabit eos.
Die ihr den Herren liebet, haßt das Böse! Er schirmt die Seelen seiner Frommen und reißt sie aus der Bösen Hand.
11 Lux orta est iusto, et rectis corde lætitia.
Den Frommen wird ein Licht bereitet und Freude denen, die geraden Herzens.
12 Lætamini iusti in Domino: et confitemini memoriæ sanctificationis eius.
Ihr Frommen, freut euch an dem Herrn! Preist seinen heiligen Namen!

< Psalmorum 97 >