< Psalmorum 38 >

1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
(다윗의 기념케 하는 시) 여호와여, 주의 노로 나를 책하지 마시고 분노로 나를 징계치 마소서
2 Quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
주의 살이 나를 찌르고 주의 손이 나를 심히 누르시나이다
3 Non est sanitas in carne mea a facie iræ tuæ: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
주의 진노로 인하여 내 살에 성한 곳이 없사오며 나의 죄로 인하여 내 뼈에 평안함이 없나이다
4 Quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
내 죄악이 내 머리에 넘쳐서 무거운 짐 같으니 감당할 수 없나이다
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
내 상처가 썩어 악취가 나오니 나의 우매한 연고로소이다
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
내가 아프고 심히 구부러졌으며 종일토록 슬픈 중에 다니나이다
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
내 허리에 열기가 가득하고 내 살에 성한 곳이 없나이다
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
내가 피곤하고 심히 상하였으매 마음이 불안하여 신음하나이다
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
주여 나의 모든 소원이 주의 앞에 있사오며 나의 탄식이 주의 앞에 감추이지 아니하나이다
10 Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
내 심장이 뛰고 내 기력이 쇠하여 내 눈의 빛도 나를 떠났나이다
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
나의 사랑하는 자와 나의 친구들이 나의 상처를 멀리하고 나의 친척들도 멀리 섰나이다
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
내 생명을 찾는 자가 올무를 놓고 나를 해하려는 자가 괴악한 일을 말하여 종일토록 궤계를 도모하오나
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
나는 귀먹은 자 같이 듣지 아니하고 벙어리 같이 입을 열지 아니하오니
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
나는 듣지 못하는 자 같아서 입에는 변박함이 없나이다
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
여호와여, 내가 주를 바랐사오니 내 주 하나님이 내게 응락하시리이다
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
내가 말하기를 두렵건대 저희가 내게 대하여 기뻐하며 내가 실족할 때에 나를 향하여 망자존대할까 하였나이다
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
내가 넘어지게 되었고 나의 근심이 항상 내 앞에 있사오니 내 죄악을 고하고 내 죄를 슬퍼함이니이다
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo: et cogitabo pro peccato meo.
내 원수가 활발하며 강하고 무리하게 나를 미워하는 자가 무수하오며
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
또 악으로 선을 갚는 자들이 내가 선을 좇는 연고로 나를 대적하나이다
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
여호와여, 나를 버리지 마소서 나의 하나님이여, 나를 멀리하지 마소서
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meæ.

< Psalmorum 38 >