< Psalmorum 107 >

1 Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
3 A solis ortu, et occasu: ab aquilone, et mari.
i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
4 Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
5 Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
7 Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
8 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
9 Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
10 Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
14 Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
15 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
16 Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
18 Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
21 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
22 Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
24 Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
29 Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
30 Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
31 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
32 Et exaltent eum in ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
33 Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
34 Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
35 Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
36 Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
37 Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
39 Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
40 Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
41 Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
42 Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
43 Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?
Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!

< Psalmorum 107 >