< Philippenses 2 >

1 Si qua ergo consolatio in Christo, si quod solatium charitatis, si qua societas spiritus, si qua viscera miserationis:
POR tanto, si [hay en vosotros] alguna consolacion en Cristo; si algun refrigerio de amor; si alguna comunion del Espíritu; si algunas entrañas y misericordias;
2 implete gaudium meum ut idem sapiatis, eandem charitatem habentes, unanimes, idipsum sentientes,
Cumplid mi gozo; que sintais lo mismo, teniendo el mismo amor, unánimes, sintiendo una misma cosa.
3 nihil per contentionem, neque per inanem gloriam: sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes,
Nada [hagais] por contienda ó por vana gloria; ántes bien en humildad estimándoos inferiores los unos á los otros:
4 non quæ sua sunt singuli considerantes, sed ea, quæ aliorum.
No mirando cada uno á lo suyo propio, sino cada cual tambien á lo de los otros.
5 Hoc enim sentite in vobis, quod et in Christo Iesu:
Haya pues en vosotros este sentir que [hubo] tambien en Cristo Jesus;
6 qui cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est esse se æqualem Deo:
El cual, siendo en forma de Dios, no tuvo por usurpacion ser igual á Dios:
7 sed semetipsum exinanivit formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus, et habitu inventus ut homo.
Sin embargo se anonadó á sí mismo, tomando forma de siervo, hecho semejante á los hombres;
8 Humiliavit semetipsum factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis.
Y hallado en la condicion como hombre, se humilló á sí mismo, hecho obediente hasta la muerte, y muerte de cruz.
9 Propter quod et Deus exaltavit illum, et donavit illi nomen, quod est super omne nomen:
Por lo cual Dios tambien le ensalzó á lo sumo, y dióle un nombre que es sobre todo nombre;
10 ut in nomine Iesu omne genu flectatur cælestium, terrestrium, et infernorum,
Para que en el nombre de Jesus se doble toda rodilla de los [que están] en los cielos, y de los [que] en la tierra, y de los [que] debajo de la tierra;
11 et omnis lingua confiteatur quia Dominus Iesus Christus in gloria est Dei Patris.
Y toda lengua confiese que Jesu-Cristo es el Señor, á la gloria de Dios Padre.
12 Itaque charissimi mei (sicut semper obedistis): non ut in præsentia mei tantum, sed multo magis nunc in absentia mea, cum metu et tremore vestram salutem operamini.
Por tanto, amados mios, como siempre habeis obedecido, no como en mi presencia solamente, sino mucho más ahora en mi ausencia, ocupáos en vuestra salvacion con temor y temblor.
13 Deus est enim, qui operatur in vobis et velle, et perficere pro bona voluntate.
Porque Dios es el que en vosotros obra así el querer como el hacer por su buena voluntad.
14 Omnia autem facite sine murmurationibus, et hæsitationibus:
Haced todo sin murmuraciones y contiendas,
15 ut sitis sine querela, et simplices filii Dei, sine reprehensione in medio nationis pravæ, et perversæ: inter quos lucetis sicut luminaria in mundo,
Para que seais irreprensibles y sencillos, hijos de Dios, sin culpa, en medio de la nacion maligna y perversa, entre los cuales resplandeceis como luminares en el mundo;
16 verbum vitæ continentes ad gloriam meam in die Christi, quia non in vacuum cucurri, neque in vacuum laboravi.
Reteniendo la palabra de vida, para que yo pueda gloriarme en el dia de Cristo, que no he corrido en vano ni trabajado en vano.
17 Sed et si immolor supra sacrificium, et obsequium fidei vestræ, gaudeo, et congratulor omnibus vobis.
Y aun si soy derramado [en libacion] sobre el sacrificio y servicio de vuestra fé, me gozo y congratulo por todos vosotros.
18 Idipsum autem et vos gaudete, et congratulamini mihi.
Y asimismo gozáos tambien vosotros, y regocijáos conmigo.
19 Spero autem in Domino Iesu, Timotheum me cito mittere ad vos: ut et ego bono animo sim, cognitis quæ circa vos sunt.
Mas espero en el Señor Jesus enviaros presto á Timotéo, para que yo tambien esté de buen ánimo, entendido vuestro estado.
20 Neminem enim habeo tam unanimem, qui sincera affectione pro vobis solicitus sit.
Porque á ninguno tengo tan unánime, y que con sincera aficion esté solícito por vosotros.
21 Omnes enim quæ sua sunt quærunt, non quæ sunt Iesu Christi.
Porque todos buscan lo suyo propio, no lo que es de Cristo Jesus.
22 Experimentum autem eius cognoscite, quia sicut patri filius, mecum servivit in Evangelio.
Pero la experiencia de él habeis conocido, que como hijo á padre ha servido conmigo en el Evangelio.
23 Hunc igitur spero me mittere ad vos, mox ut videro quæ circa me sunt.
Así que á este espero enviaros, luego que yo viere como van mis negocios.
24 Confido autem in Domino quoniam et ipse veniam ad vos cito.
Y confio en el Señor que yo tambien iré presto [á vosotros.]
25 Necessarium autem existimavi Epaphroditum fratrem, et cooperatorem, et commilitonem meum, vestrum autem apostolum, et ministrum necessitatis meæ, mittere ad vos:
Mas tuve por cosa necesaria enviaros á Epafrodito, mi hermano, y colaborador y compañero de milicia, y vuestro mensajero, y ministrador de mis necesidades.
26 quoniam quidem omnes vos desiderabat: et mœstus erat, propterea quod audieratis illum infirmatum.
Porque tenia gran deseo de [ver á] todos vosotros; y gravemente se angustió porque habiais oido que habia enfermado.
27 Nam et infirmatus est usque ad mortem: sed Deus misertus est eius: non solum autem eius, verum etiam et mei, ne tristitiam super tristitiam haberem.
Pues en verdad estuvo enfermo, á la muerte: mas Dios tuvo misericordia de él; y no solamente de él, sino aun de mí, para que yo no tuviese tristeza sobre tristeza.
28 Festinantius ergo misi illum, ut viso eo iterum gaudeatis, et ego sine tristitia sim.
Así que le envio más presto, para que viéndole os volvais á gozar, y yo esté con ménos tristeza.
29 Excipite itaque illum cum omni gaudio in Domino, et eiusmodi cum honore habetote.
Recibidle pues en el Señor con todo gozo; y tened en estima á los tales:
30 quoniam propter opus Christi usque ad mortem accessit, tradens animam suam ut impleret id, quod ex vobis deerat erga meum obsequium.
Porque por la obra de Cristo estuvo cercano á la muerte, poniendo su vida para suplir vuestra falta en mi servicio.

< Philippenses 2 >