< Psalmorum 80 >

1 In finem, Pro iis, qui commutabuntur, testimonium Asaph, Psalmus. Qui regis Israel, intende: qui deducis velut ovem Ioseph. Qui sedes super cherubim, manifestare
O! Pastor de Israel, escucha: tú que pastoreas, como a ovejas, a José: tú que estás entre los querubines, resplandece.
2 coram Ephraim, Beniamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos.
Despierta tu valentía delante de Efraím, y de Ben-jamín, y de Manasés: y ven a salvarnos.
3 Deus converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
O! Dios, háznos tornar: y haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.
4 Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui?
Jehová Dios de los ejércitos, ¿hasta cuándo te airarás contra la oración de tu pueblo?
5 Cibabis nos pane lacrymarum: et potum dabis nobis in lacrymis in mensura?
Dísteles a comer pan de lágrimas: y dísteles a beber lágrimas con medida.
6 Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris: et inimici nostri subsannaverunt nos.
Pusístenos por contienda a nuestros vecinos: y nuestros enemigos se burlan de nosotros entre sí.
7 Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam: et salvi erimus.
O! Dios de los ejércitos, háznos tornar: y haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.
8 Vineam de Ægypto transtulisti: eiecisti Gentes, et plantasti eam.
Hiciste venir la vid de Egipto: echaste a los Gentiles, y la plantaste.
9 Dux itineris fuisti in conspectu eius: plantasti radices eius, et implevit terram.
Limpiaste el lugar delante de ella: e hiciste arraigar sus raíces, e hinchió la tierra.
10 Operuit montes umbra eius: et arbusta eius cedros Dei.
Los montes fueron cubiertos de su sombra: y sus ramas como cedros de Dios.
11 Extendit palmites suos usque ad mare: et usque ad flumen propagines eius.
Enviaste o! Señor, sus ramas hasta la mar: y hasta el río sus mugrones.
12 Ut quid destruxisti maceriam eius: et vindemiant eam omnes, qui prætergrediuntur viam?
¿Por qué aportillaste sus vallados, y la cogieron todos los que pasaron por el camino?
13 Exterminavit eam aper de silva: et singularis ferus depastus est eam.
Destruyóla el puerco montés, y la pació la bestia del campo.
14 Deus virtutum convertere: respice de cælo, et vide, et visita vineam istam.
O! Dios de los ejércitos, vuelve ahora: mira desde el cielo, y vé, y visita esta vid.
15 Et perfice eam, quam plantavit dextera tua: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
Y la planta que tu diestra plantó: y sobre el mugrón que tú corroboraste para ti.
16 Incensa igni, et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt.
Quemada a fuego está, y talada: perezcan por la reprensión de tu rostro.
17 Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
Sea tu mano sobre el varón de tu diestra: sobre el hijo del hombre que tú corroboraste para ti.
18 Et non discedimus a te, vivificabis nos: et nomen tuum invocabimus.
Y no nos tornaremos de ti: darnos has vida, e invocaremos tu nombre.
19 Domine Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
O! Jehová, Dios de los ejércitos, háznos tornar, haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.

< Psalmorum 80 >