< Psalmorum 22 >

1 In finem, pro susceptione matutina, Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
わが神わが神なんぞ我をすてたまふや 何なれば遠くはなれて我をすくはず わが歎きのこゑをきき給はざるか
2 Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.
ああわが神われ晝よばはれども汝こたへたまはず 夜よばはれどもわれ平安をえず
3 Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.
然はあれイスラエルの讃美のなかに住たまふものよ汝はきよし
4 In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.
われらの列祖はなんぢに依賴めり かれら依賴みたればこれを助けたまへり
5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.
かれら汝をよびて援をえ汝によりたのみて恥をおへることなかりき
6 Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.
然はあれどわれは蟲にして人にあらず 世にそしられ民にいやしめらる
7 Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.
すべてわれを見るものはわれをあざみわらひ 口唇をそらし首をふりていふ
8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
かれはヱホバによりたのめりヱホバ助くべし ヱホバかれを悦びたまふが故にたすくべしと
9 Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meæ.
されど汝はわれを胎内よりいだし給へるものなり わが母のふところにありしとき旣になんぢに依賴ましめたまへり
10 In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meæ Deus meus es tu,
我うまれいでしより汝にゆだねられたり わが母われを生しときより汝はわが神なり
11 ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.
われに遠ざかりたまふなかれ 患難ちかづき又すくふものなければなり
12 Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.
おほくの牡牛われをめぐりバサンの力つよき牡牛われをかこめり
13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
かれらは口をあけて我にむかひ物をかきさき吼うだく獅のごとし
14 Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
われ水のごとくそそぎいだされ わがもろもろの骨ははづれ わが心は蝋のごとくなりて腹のうちに鎔たり
15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
わが力はかわきて陶器のくだけのごとく わが舌は齶にひたつけり なんぢわれを死の塵にふさせたまへり
16 Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:
そは犬われをめぐり惡きものの群われをかこみてわが手およびわが足をさしつらぬけり
17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:
わが骨はことごとく數ふるばかりになりぬ 惡きものの目をとめて我をみる
18 diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
かれらたがひにわが衣をわかち我がしたぎを鬮にす
19 Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.
ヱホバよ遠くはなれ居たまふなかれ わが力よねがはくは速きたりてわれを授けたまへ
20 Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:
わがたましひを劍より助けいだし わが生命を犬のたけきいきほひより脱れしめたまへ
21 Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.
われを獅の口また野牛のつのより救ひいだしたまへ なんぢ我にこたへたまへり
22 Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiæ laudabo te.
われなんぢの名をわが兄弟にのべつたへ なんぢを會のなかにて讃たたへん
23 Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:
ヱホバを懼るるものよヱホバをほめたたへよ ヤコブのもろもろの裔よヱホバをあがめよ イスラエルのもろもろのすゑよヱホバを畏め
24 Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
ヱホバはなやむものの辛苦をかろしめ棄たまはず これに聖顔をおほふことなくしてその叫ぶときにききたまへばなり
25 Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.
大なる會のなかにてわが汝をほめたたふるは汝よりいづるなり わが誓ひしことはヱホバをおそるる者のまへにてことごとく償はん
26 Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.
謙遜者はくらひて飽ことをえ ヱホバをたづねもとむるものはヱホバをほめたたへん 願くはなんぢらの心とこしへに生んことを
27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ: Et adorabunt in conspectu eius universæ familiæ Gentium.
地のはては皆おもひいだしてヱホバに歸りもろもろの國の族はみな前にふしをがむべし
28 Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.
國はヱホバのものなればなり ヱホバはもろもろの國人をすべをさめたまふ
29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.
地のこえたるものは皆くらひてヱホバををがみ塵にくだるものと己がたましひを存ふること能はざるものと皆そのみまへに拝跪かん
30 Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.
たみの裔のうちにヱホバにつかる者あらん 主のことは代々にかたりつたへらるべし
31 Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt cæli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
かれら來りて此はヱホバの行爲なりとてその義を後にうまるる民にのべつたへん

< Psalmorum 22 >