< Psalmorum 146 >

1 Alleluia, Aggæi, et Zachariæ.
Alleluia. Anima mia, loda l’Eterno.
2 Lauda anima mea Dominum, laudabo Dominum in vita mea: psallam Deo meo quamdiu fuero. Nolite confidere in principibus:
Io loderò l’Eterno finché vivrò, salmeggerò al mio Dio, finché esisterò.
3 in filiis hominum, in quibus non est salus.
Non confidate nei principi, né in alcun figliuol d’uomo, che non può salvare.
4 Exibit spiritus eius, et revertetur in terram suam: in illa die peribunt omnes cogitationes eorum.
Il suo fiato se ne va, ed egli torna alla sua terra; in quel giorno periscono i suoi disegni.
5 Beatus, cuius Deus Iacob adiutor eius, spes eius in Domino Deo ipsius:
Beato colui che ha l’Iddio di Giacobbe per suo aiuto, e la cui speranza è nell’Eterno, suo Dio,
6 qui fecit cælum et terram, mare, et omnia, quæ in eis sunt.
che ha fatto il cielo e la terra, il mare e tutto ciò ch’è in essi; che mantiene la fedeltà in eterno,
7 Qui custodit veritatem in sæculum, facit iudicium iniuriam patientibus: dat escam esurientibus. Dominus solvit compeditos:
che fa ragione agli oppressi, che dà del cibo agli affamati. L’Eterno libera i prigionieri,
8 Dominus illuminat cæcos. Dominus erigit elisos, Dominus diligit iustos.
l’Eterno apre gli occhi ai ciechi, l’Eterno rialza gli oppressi, l’Eterno ama i giusti,
9 Dominus custodit advenas, pupillum et viduam suscipiet: et vias peccatorum disperdet.
l’Eterno protegge i forestieri, solleva l’orfano e la vedova, ma sovverte la via degli empi.
10 Regnabit Dominus in sæcula, Deus tuus Sion, in generationem et generationem.
L’Eterno regna in perpetuo; il tuo Dio, o Sion, regna per ogni età. Alleluia.

< Psalmorum 146 >