< Psalmorum 141 >

1 Psalmus David. Domine clamavi ad te, exaudi me: intende voci meæ, cum clamavero ad te.
En psalm av David. HERRE, jag ropar till dig, skynda till mig; lyssna till min röst, då jag nu ropar till dig.
2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo: elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum.
Min bön gälle inför dig såsom ett rökoffer, mina händers upplyftande såsom ett aftonoffer.
3 Pone Domine custodiam ori meo: et ostium circumstantiæ labiis meis.
Sätt, o HERRE, en vakt för min mun, bevaka mina läppars dörr.
4 Non declines cor meum in verba malitiæ, ad excusandas excusationes in peccatis, cum hominibus operantibus iniquitatem: et non communicabo cum electis eorum.
Låt icke mitt hjärta vika av till något ont, till att öva ogudaktighetens gärningar tillsammans med män som göra vad orätt är; av deras läckerheter vill jag icke äta.
5 Corripiet me iustus in misericordia, et increpabit me: oleum autem peccatoris non impinguet caput meum. Quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum:
Må den rättfärdige slå mig i kärlek och straffa mig; det är såsom olja på huvudet, och mitt huvud skall icke försmå det. Ty ännu en tid, så skall min bön uppfyllas, genom att det går dem illa;
6 absorpti sunt iuncti petræ iudices eorum. Audient verba mea quoniam potuerunt:
deras ledare skola störtas ned utför klippan, och man skall då höra att mina ord äro ljuvliga.
7 sicut crassitudo terræ erupta est super terram. Dissipata sunt ossa nostra secus infernum: (Sheol h7585)
Såsom när man har plöjt och ristat upp jorden, så ligga våra ben kringströdda vid dödsrikets rand. (Sheol h7585)
8 quia ad te Domine, Domine oculi mei: in te speravi, non auferas animam meam.
Ja, till dig, HERRE, Herre, se mina ögon; till dig tager jag min tillflykt, förkasta icke min själ.
9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi: et a scandalis operantium iniquitatem.
Bevara mig för de snaror som de lägga ut på min väg och för ogärningsmännens giller.
10 Cadent in retiaculo eius peccatores: singulariter sum ego donec transeam.
De ogudaktiga falle i sina egna garn, medan jag går oskadd förbi.

< Psalmorum 141 >