< Job 32 >

1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.
Когда те три мужа перестали отвечать Иову, потому что он был прав в глазах своих,
2 Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.
тогда воспылал гнев Елиуя, сына Варахиилова, Вузитянина из племени Рамова: воспылал гнев его на Иова за то, что он оправдывал себя больше, нежели Бога,
3 Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.
а на трех друзей его воспылал гнев его за то, что они не нашли, что отвечать, а между тем обвиняли Иова.
4 Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.
Елиуй ждал, пока Иов говорил, потому что они летами были старше его.
5 Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
Когда же Елиуй увидел, что нет ответа в устах тех трех мужей, тогда воспылал гнев его.
6 Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
И отвечал Елиуй, сын Варахиилов, Вузитянин, и сказал: я молод летами, а вы - старцы; поэтому я робел и боялся объявлять вам мое мнение.
7 Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Я говорил сам себе: пусть говорят дни, и многолетие поучает мудрости.
8 Sed, ut video, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
Но дух в человеке и дыхание Вседержителя дает ему разумение.
9 Non sunt longævi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.
Не многолетние только мудры, и не старики разумеют правду.
10 Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
Поэтому я говорю: выслушайте меня, объявлю вам мое мнение и я.
11 Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
Вот, я ожидал слов ваших, - вслушивался в суждения ваши, доколе вы придумывали, что сказать.
12 Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.
Я пристально смотрел на вас, и вот никто из вас не обличает Иова и не отвечает на слова его.
13 Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam: Deus proiecit eum, non homo.
Не скажите: мы нашли мудрость: Бог опровергнет его, а не человек.
14 Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
Если бы он обращал слова свои ко мне, то я не вашими речами отвечал бы ему.
15 Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
Испугались, не отвечают более; перестали говорить.
16 Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
И как я ждал, а они не говорят, остановились и не отвечают более,
17 Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
то и я отвечу с моей стороны, объявлю мое мнение и я,
18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
ибо я полон речами, и дух во мне теснит меня.
19 En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
Вот, утроба моя, как вино неоткрытое: она готова прорваться, подобно новым мехам.
20 Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
Поговорю, и будет легче мне; открою уста мои и отвечу.
21 Non accipiam personam viri, et Deum homini non æquabo.
На лице человека смотреть не буду и никакому человеку льстить не стану,
22 Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.
потому что я не умею льстить: сейчас убей меня, Творец мой.

< Job 32 >