< Job 31 >

1 Pepigi fœdus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
Завет положил я с глазами моими, чтобы не помышлять мне о девице.
2 Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
Какая же участь мне от Бога свыше? И какое наследие от Вседержителя с небес?
3 Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
Не для нечестивого ли гибель, и не для делающего ли зло напасть?
4 Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
Не видел ли Он путей моих, и не считал ли всех моих шагов?
5 Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
Если я ходил в суете, и если нога моя спешила на лукавство, -
6 Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
пусть взвесят меня на весах правды, и Бог узнает мою непорочность.
7 Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula:
Если стопы мои уклонялись от пути и сердце мое следовало за глазами моими, и если что-либо нечистое пристало к рукам моим,
8 Seram, et alium comedat: et progenies mea eradicetur.
то пусть я сею, а другой ест, и пусть отрасли мои искоренены будут.
9 Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
Если сердце мое прельщалось женщиною и я строил ковы у дверей моего ближнего, -
10 Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
пусть моя жена мелет на другого, и пусть другие издеваются над нею,
11 Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
потому что это - преступление, это - беззаконие, подлежащее суду;
12 Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
это - огонь, поядающий до истребления, который искоренил бы все добро мое.
13 Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me:
Если я пренебрегал правами слуги и служанки моей, когда они имели спор со мною,
14 Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
то что стал бы я делать, когда бы Бог восстал? И когда бы Он взглянул на меня, что мог бы я отвечать Ему?
15 Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
Не Он ли, Который создал меня во чреве, создал и его и равно образовал нас в утробе?
16 Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduæ expectare feci:
Отказывал ли я нуждающимся в их просьбе и томил ли глаза вдовы?
17 Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
Один ли я съедал кусок мой, и не ел ли от него и сирота?
18 (Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meæ egressa est mecum.)
Ибо с детства он рос со мною, как с отцом, и от чрева матери моей я руководил вдову.
19 Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
Если я видел кого погибавшим без одежды и бедного без покрова, -
20 Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
не благословляли ли меня чресла его, и не был ли он согрет шерстью овец моих?
21 Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
Если я поднимал руку мою на сироту, когда видел помощь себе у ворот,
22 Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
то пусть плечо мое отпадет от спины, и рука моя пусть отломится от локтя,
23 Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
ибо страшно для меня наказание от Бога: пред величием Его не устоял бы я.
24 Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
Полагал ли я в золоте опору мою и говорил ли сокровищу: ты - надежда моя?
25 Si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
Радовался ли я, что богатство мое было велико, и что рука моя приобрела много?
26 Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
Смотря на солнце, как оно сияет, и на луну, как она величественно шествует,
27 Et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
прельстился ли я в тайне сердца моего, и целовали ли уста мои руку мою?
28 Quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
Это также было бы преступление, подлежащее суду, потому что я отрекся бы тогда от Бога Всевышнего.
29 Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
Радовался ли я погибели врага моего и торжествовал ли, когда несчастье постигало его?
30 Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
Не позволял я устам моим грешить проклятием души его.
31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur:
Не говорили ли люди шатра моего: о, если бы мы от мяс его не насытились?
32 Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
Странник не ночевал на улице; двери мои я отворял прохожему.
33 Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
Если бы я скрывал проступки мои, как человек, утаивая в груди моей пороки мои,
34 Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
то я боялся бы большого общества, и презрение одноплеменников страшило бы меня, и я молчал бы и не выходил бы за двери.
35 Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
О, если бы кто выслушал меня! Вот мое желание, чтобы Вседержитель отвечал мне, и чтобы защитник мой составил запись.
36 Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
Я носил бы ее на плечах моих и возлагал бы ее, как венец;
37 Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
объявил бы ему число шагов моих, сблизился бы с ним, как с князем.
38 Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
Если вопияла на меня земля моя и жаловались на меня борозды ее;
39 Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
если я ел плоды ее без платы и отягощал жизнь земледельцев,
40 Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. (Finita sunt verba Iob.)
то пусть вместо пшеницы вырастает волчец и вместо ячменя куколь. Слова Иова кончились.

< Job 31 >