Psalmorum 25
1 In finem. Psalmus David. [Ad te, Domine, levavi animam meam:
Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę.
2 Deus meus, in te confido; non erubescam.
Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.
3 Neque irrideant me inimici mei: etenim universi qui sustinent te, non confundentur.
A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.
4 Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.
Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.
5 Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.
Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.
6 Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt.
Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku.
7 Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas, ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.
Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!
8 Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.
Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
9 Diriget mansuetos in judicio; docebit mites vias suas.
Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.
10 Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.
Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego.
11 Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo; multum est enim.
Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest.
12 Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via quam elegit.
Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.
13 Anima ejus in bonis demorabitur, et semen ejus hæreditabit terram.
Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię.
14 Firmamentum est Dominus timentibus eum; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.
Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im.
15 Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje.
16 Respice in me, et miserere mei, quia unicus et pauper sum ego.
Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony.
17 Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt: de necessitatibus meis erue me.
Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.
18 Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.
Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje.
19 Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.
Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści.
20 Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.
Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam.
21 Innocentes et recti adhæserunt mihi, quia sustinui te.
Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.
22 Libera, Deus, Israël ex omnibus tribulationibus suis.]
O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego.
