< Psalmorum 18 >

1 In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit: [Diligam te, Domine, fortitudo mea.
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2 Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum; protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus.
Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3 Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4 Circumdederunt me dolores mortis, et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.
Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
5 Dolores inferni circumdederunt me; præoccupaverunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
6 In tribulatione mea invocavi Dominum, et ad Deum meum clamavi: et exaudivit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7 Commota est, et contremuit terra; fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt: quoniam iratus est eis.
Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8 Ascendit fumus in ira ejus, et ignis a facie ejus exarsit; carbones succensi sunt ab eo.
Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9 Inclinavit cælos, et descendit, et caligo sub pedibus ejus.
Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10 Et ascendit super cherubim, et volavit; volavit super pennas ventorum.
A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11 Et posuit tenebras latibulum suum; in circuitu ejus tabernaculum ejus, tenebrosa aqua in nubibus aëris.
Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12 Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt; grando et carbones ignis.
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13 Et intonuit de cælo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14 Et misit sagittas suas, et dissipavit eos; fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.
Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum, ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus iræ tuæ.
I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16 Misit de summo, et accepit me; et assumpsit me de aquis multis.
Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17 Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me. Quoniam confortati sunt super me;
Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18 prævenerunt me in die afflictionis meæ: et factus est Dominus protector meus.
Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19 Et eduxit me in latitudinem; salvum me fecit, quoniam voluit me,
Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20 et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi:
Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21 quia custodivi vias Domini, nec impie gessi a Deo meo;
Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22 quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo, et justitias ejus non repuli a me.
Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23 Et ero immaculatus cum eo; et observabo me ab iniquitate mea.
Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24 Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25 Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente innocens eris,
Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26 et cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.
Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27 Quoniam tu populum humilem salvum facies, et oculos superborum humiliabis.
Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine; Deus meus, illumina tenebras meas.
Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29 Quoniam in te eripiar a tentatione; et in Deo meo transgrediar murum.
Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30 Deus meus, impolluta via ejus; eloquia Domini igne examinata: protector est omnium sperantium in se.
Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31 Quoniam quis deus præter Dominum? aut quis deus præter Deum nostrum?
Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32 Deus qui præcinxit me virtute, et posuit immaculatam viam meam;
On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum, et super excelsa statuens me;
Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34 qui docet manus meas ad prælium. Et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea,
Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35 et dedisti mihi protectionem salutis tuæ: et dextera tua suscepit me, et disciplina tua correxit me in finem, et disciplina tua ipsa me docebit.
Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37 Persequar inimicos meos, et comprehendam illos; et non convertar donec deficiant.
Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38 Confringam illos, nec poterunt stare; cadent subtus pedes meos.
Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39 Et præcinxisti me virtute ad bellum, et supplantasti insurgentes in me subtus me.
Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, et odientes me disperdidisti.
Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret; ad Dominum, nec exaudivit eos.
Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42 Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti; ut lutum platearum delebo eos.
I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43 Eripies me de contradictionibus populi; constitues me in caput gentium.
Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44 Populus quem non cognovi servivit mihi; in auditu auris obedivit mihi.
Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45 Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et claudicaverunt a semitis suis.
Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltetur Deus salutis meæ.
Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47 Deus qui das vindictas mihi, et subdis populos sub me; liberator meus de inimicis meis iracundis.
Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48 Et ab insurgentibus in me exaltabis me; a viro iniquo eripies me.
Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam;
Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50 magnificans salutes regis ejus, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus usque in sæculum.]
Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.

< Psalmorum 18 >