Job 24
1 [Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora: qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.
Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
2 Alii terminos transtulerunt; diripuerunt greges, et paverunt eos.
Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
3 Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduæ.
Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
4 Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ.
Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
5 Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad prædam, præparant panem liberis.
Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
6 Agrum non suum demetunt, et vineam ejus, quem vi oppresserint, vindemiant.
Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
7 Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore:
Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
8 quos imbres montium rigant, et non habentes velamen, amplexantur lapides.
Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
9 Vim fecerunt deprædantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.
Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
10 Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.
Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
11 Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.
A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
12 De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit: et Deus inultum abire non patitur.
Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
13 Ipsi fuerunt rebelles lumini: nescierunt vias ejus, nec reversi sunt per semitas ejus.
Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
14 Mane primo consurgit homicida; interficit egenum et pauperem: per noctem vero erit quasi fur.
Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
15 Oculus adulteri observat caliginem, dicens: Non me videbit oculus: et operiet vultum suum.
Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
16 Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem.
Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
17 Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis: et sic in tenebris quasi in luce ambulant.
Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
18 Levis est super faciem aquæ: maledicta sit pars ejus in terra, nec ambulet per viam vinearum.
Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników. (Sheol h7585)
20 Obliviscatur ejus misericordia; dulcedo illius vermes: non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum.
Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
21 Pavit enim sterilem quæ non parit, et viduæ bene non fecit.
Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
22 Detraxit fortes in fortitudine sua, et cum steterit, non credet vitæ suæ.
Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
23 Dedit ei Deus locum pœnitentiæ, et ille abutitur eo in superbiam: oculi autem ejus sunt in viis illius.
Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
24 Elevati sunt ad modicum, et non subsistent: et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur.
Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
25 Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea?]
A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?
