ئەیوب 5
| «ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟ | 1 |
Chama agora; há alguém que te responda? e para qual dos santos te virarás?
| قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت. | 2 |
Porque a ira destrói o louco; e o zelo mata o tolo.
| من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا: | 3 |
Bem vi eu o louco lançar raízes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
| با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت. | 4 |
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados às portas, e não há quem os livre.
| دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت، | 5 |
A sua sega a devora o faminto, e até dentre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
| چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت. | 6 |
Porque do pó não procede a aflição, nem da terra brota o trabalho.
| بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت. | 7 |
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
| «بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو. | 8 |
Porém eu buscaria a Deus; e a ele dirigiria a minha fala.
| ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن. | 9 |
Ele faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
| ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت. | 10 |
Que dá a chuva sobre a terra, e envia águas sobre os campos,
| ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات. | 11 |
Para pôr aos abatidos num lugar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
| ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت. | 12 |
Ele aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a efeito.
| ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت. | 13 |
Ele apanha os sábios na sua própria astúcia; e o conselho dos perversos se precipita.
| لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو. | 14 |
Eles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, às apalpadelas.
| ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات. | 15 |
Porém ao necessitado livra da espada, e da boca deles, e da mão do forte.
| جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات. | 16 |
Assim há esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua boca.
| «سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە. | 17 |
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
| لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە. | 18 |
Porque ele faz a chaga, e ele mesmo a liga: ele fere, e as suas mãos curam.
| لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت. | 19 |
Em seis angústias te livrará; e na sétima o mal te não tocará.
| لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر. | 20 |
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violência da espada.
| لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت. | 21 |
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
| بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت، | 22 |
Da assolação e da fome te rirás, e os animais da terra não temerás.
| چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن. | 23 |
Porque até com as pedras do campo terás a tua aliança; e os animais do campo serão pacíficos contigo.
| جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە. | 24 |
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
| ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن. | 25 |
Também saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a erva da terra.
| لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا. | 26 |
Na velhice virás à sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
| «ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.» | 27 |
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita nisso para teu bem.
