< ローマ人への手紙 2 >

1 然れば総て是非する人よ、汝は弁解する事を得ず、蓋他人を是非するは己を罪する所以なり、其自ら是非する所と同じ事を為せばなり。
ஹே பரதூ³ஷக மநுஷ்ய ய​: கஸ்²சந த்வம்’ ப⁴வஸி தவோத்தரதா³நாய பந்தா² நாஸ்தி யதோ யஸ்மாத் கர்ம்மண​: பரஸ்த்வயா தூ³ஷ்யதே தஸ்மாத் த்வமபி தூ³ஷ்யஸே, யதஸ்தம்’ தூ³ஷயந்நபி த்வம்’ தத்³வத்³ ஆசரஸி|
2 我等は斯の如き事を為す人に對して、神の審判が眞理に適へる事を知れり。
கிந்த்வேதாத்³ரு’கா³சாரிப்⁴யோ யம்’ த³ண்ட³ம் ஈஸ்²வரோ நிஸ்²சிநோதி ஸ யதா²ர்த² இதி வயம்’ ஜாநீம​: |
3 然て斯る事を為す者を是非しつつ自ら之を行ふ人よ、汝は神の審判を免れんと思ふか、
அதஏவ ஹே மாநுஷ த்வம்’ யாத்³ரு’கா³சாரிணோ தூ³ஷயஸி ஸ்வயம்’ யதி³ தாத்³ரு’கா³சரஸி தர்ஹி த்வம் ஈஸ்²வரத³ண்டா³த் பலாயிதும்’ ஸ²க்ஷ்யஸீதி கிம்’ பு³த்⁴யஸே?
4 神の仁慈と堪忍と耐久との豊なるを軽んずるか、神の慈愛の汝を改心に導きつつあるを知らざるか。
அபரம்’ தவ மநஸ​: பரிவர்த்தநம்’ கர்த்தும் இஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹோ ப⁴வதி தந்ந பு³த்³த்⁴வா த்வம்’ கிம்’ ததீ³யாநுக்³ரஹக்ஷமாசிரஸஹிஷ்ணுத்வநிதி⁴ம்’ துச்சீ²கரோஷி?
5 然て汝が頑固と悔悛めざる心とに由りて、己の為に神の御怒を積み、
ததா² ஸ்வாந்த​: கரணஸ்ய கடோ²ரத்வாத் கே²த³ராஹித்யாச்சேஸ்²வரஸ்ய ந்யாய்யவிசாரப்ரகாஸ²நஸ்ய க்ரோத⁴ஸ்ய ச தி³நம்’ யாவத் கிம்’ ஸ்வார்த²ம்’ கோபம்’ ஸஞ்சிநோஷி?
6 各其業に應じて報い給ふべき神の正しき審判の顕るべき御怒の日に當りて之に触れん。
கிந்து ஸ ஏகைகமநுஜாய தத்கர்ம்மாநுஸாரேண ப்ரதிப²லம்’ தா³ஸ்யதி;
7 即ち忍耐を以て善行を力め、光榮と尊貴と不朽とを求むる人々には永遠の生命を以て報い給ふべしと雖も、 (aiōnios g166)
வஸ்துதஸ்து யே ஜநா தை⁴ர்ய்யம்’ த்⁴ரு’த்வா ஸத்கர்ம்ம குர்வ்வந்தோ மஹிமா ஸத்காரோ(அ)மரத்வஞ்சைதாநி ம்ரு’க³யந்தே தேப்⁴யோ(அ)நந்தாயு ர்தா³ஸ்யதி| (aiōnios g166)
8 争へる人、眞理に服せず不義に就く人には、怒と憤とあるべし。
அபரம்’ யே ஜநா​: ஸத்யத⁴ர்ம்மம் அக்³ரு’ஹீத்வா விபரீதத⁴ர்ம்மம் க்³ரு’ஹ்லந்தி தாத்³ரு’ஸா² விரோதி⁴ஜநா​: கோபம்’ க்ரோத⁴ஞ்ச போ⁴க்ஷ்யந்தே|
9 凡て惡を行ふ者の霊魂には、ユデア人を初めギリシア人にも、患難と辛苦とあるべけれど、
ஆ யிஹூதி³நோ(அ)ந்யதே³ஸி²ந​: பர்ய்யந்தம்’ யாவந்த​: குகர்ம்மகாரிண​: ப்ராணிந​: ஸந்தி தே ஸர்வ்வே து³​: க²ம்’ யாதநாஞ்ச க³மிஷ்யந்தி;
10 凡て善を行ふ者にはユデア人を初めギリシア人にも光榮と尊貴と平安とあるべし。
கிந்து ஆ யிஹூதி³நோ பி⁴ந்நதே³ஸி²பர்ய்யந்தா யாவந்த​: ஸத்கர்ம்மகாரிணோ லோகா​: ஸந்தி தாந் ப்ரதி மஹிமா ஸத்கார​: ஸா²ந்திஸ்²ச ப⁴விஷ்யந்தி|
11 其は人に就きて偏り給ふ事は神に無き所なればなり。
ஈஸ்²வரஸ்ய விசாரே பக்ஷபாதோ நாஸ்தி|
12 蓋総て律法なくして罪を犯しし人は律法なくして亡びん、又総て律法ありて罪を犯しし人は律法によりて審判せられん、
அலப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரை ர்யை​: பாபாநி க்ரு’தாநி வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ராலப்³த⁴த்வாநுரூபஸ்தேஷாம்’ விநாஸோ² ப⁴விஷ்யதி; கிந்து லப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரா யே பாபாந்யகுர்வ்வந் வ்யவஸ்தா²நுஸாராதே³வ தேஷாம்’ விசாரோ ப⁴விஷ்யதி|
13 其は律法の聴聞者は神の御前に義人たらずして、律法の實行者こそ義とせらるべければなり。
வ்யவஸ்தா²ஸ்²ரோதார ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே நிஷ்பாபா ப⁴விஷ்யந்தீதி நஹி கிந்து வ்யவஸ்தா²சாரிண ஏவ ஸபுண்யா ப⁴விஷ்யந்தி|
14 蓋律法を有たざる異邦人等が、自然に律法の事を行ふ時は、斯る律法を有たずと雖も自ら己に律法たるなり。
யதோ (அ)லப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா யதி³ ஸ்வபா⁴வதோ வ்யவஸ்தா²நுரூபாந் ஆசாராந் குர்வ்வந்தி தர்ஹ்யலப்³த⁴ஸா²ஸ்த்ரா​: ஸந்தோ(அ)பி தே ஸ்வேஷாம்’ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரமிவ ஸ்வயமேவ ப⁴வந்தி|
15 彼等は律法の働の己が心に銘されたるを顕し、其良心之が證を為し、其思相互に、或は咎め或は弁解する事あればなり。
தேஷாம்’ மநஸி ஸாக்ஷிஸ்வரூபே ஸதி தேஷாம்’ விதர்கேஷு ச கதா³ தாந் தோ³ஷிண​: கதா³ வா நிர்தோ³ஷாந் க்ரு’தவத்ஸு தே ஸ்வாந்தர்லிகி²தஸ்ய வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய ப்ரமாணம்’ ஸ்வயமேவ த³த³தி|
16 是我福音に宣ぶる如く、神がイエズス、キリストを以て人々の密事を審判し給ふべき日に明かならん。
யஸ்மிந் தி³நே மயா ப்ரகாஸி²தஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்யாநுஸாராத்³ ஈஸ்²வரோ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந மாநுஷாணாம் அந்த​: கரணாநாம்’ கூ³டா⁴பி⁴ப்ராயாந் த்⁴ரு’த்வா விசாரயிஷ்யதி தஸ்மிந் விசாரதி³நே தத் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
17 然るに汝はユデア人と稱せられて律法に安んじ、神を以て誇と為し、
பஸ்²ய த்வம்’ ஸ்வயம்’ யிஹூதீ³தி விக்²யாதோ வ்யவஸ்தோ²பரி விஸ்²வாஸம்’ கரோஷி,
18 其御旨を知り、律法に諭されて一層有益なる事を認め、
ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ஸ்வம்’ ஸ்²லாக⁴ஸே, ததா² வ்யவஸ்த²யா ஸி²க்ஷிதோ பூ⁴த்வா தஸ்யாபி⁴மதம்’ ஜாநாஸி, ஸர்வ்வாஸாம்’ கதா²நாம்’ ஸாரம்’ விவிம்’க்ஷே,
19 敢て己を以て盲者の手引、暗黒に在る人の燈火、
அபரம்’ ஜ்ஞாநஸ்ய ஸத்யதாயாஸ்²சாகரஸ்வரூபம்’ ஸா²ஸ்த்ரம்’ மம ஸமீபே வித்³யத அதோ (அ)ந்த⁴லோகாநாம்’ மார்க³த³ர்ஸ²யிதா
20 愚者の教師、兒等の師匠なりとし、律法に於て學識と眞理との則を有てる者と思へり。
திமிரஸ்தி²தலோகாநாம்’ மத்⁴யே தீ³ப்திஸ்வரூபோ(அ)ஜ்ஞாநலோகேப்⁴யோ ஜ்ஞாநதா³தா ஸி²ஸூ²நாம்’ ஸி²க்ஷயிதாஹமேவேதி மந்யஸே|
21 然りながら汝は人を教へて己を教へず、盗む勿れと述べて自ら盗み、
பராந் ஸி²க்ஷயந் ஸ்வயம்’ ஸ்வம்’ கிம்’ ந ஸி²க்ஷயஸி? வஸ்துதஸ்²சௌர்ய்யநிஷேத⁴வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ரசாரயந் த்வம்’ கிம்’ ஸ்வயமேவ சோரயஸி?
22 姦淫する勿れと云ひて自ら姦淫し、偶像を憎みて聖なるものを冒し、
ததா² பரதா³ரக³மநம்’ ப்ரதிஷேத⁴ந் ஸ்வயம்’ கிம்’ பரதா³ராந் க³ச்ச²ஸி? ததா² த்வம்’ ஸ்வயம்’ ப்ரதிமாத்³வேஷீ ஸந் கிம்’ மந்தி³ரஸ்ய த்³ரவ்யாணி ஹரஸி?
23 律法に誇りつつ自ら律法を破りて神を辱しむ、
யஸ்த்வம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ஸ்²லாக⁴ஸே ஸ த்வம்’ கிம்’ வ்யவஸ்தா²ம் அவமத்ய நேஸ்²வரம்’ ஸம்மந்யஸே?
24 録して、「神の御名は汝等によりて異邦人の中に罵らる」、とあるが如し。
ஸா²ஸ்த்ரே யதா² லிக²தி "பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம்’ ஸமீபே யுஷ்மாகம்’ தோ³ஷாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய நாம்நோ நிந்தா³ ப⁴வதி| "
25 汝律法を守る時は割禮其益ありと雖も、律法を破る時は汝の割禮は既に無割禮となれるなり。
யதி³ வ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயஸி தர்ஹி தவ த்வக்சே²த³க்ரியா ஸப²லா ப⁴வதி; யதி வ்யவஸ்தா²ம்’ லங்க⁴ஸே தர்ஹி தவ த்வக்சே²தோ³(அ)த்வக்சே²தோ³ ப⁴விஷ்யதி|
26 然れば無割禮[の人]律法の禁令を守らば、其無割禮は割禮と斉しく視做さるべきに非ずや。
யதோ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ராதி³ஷ்டத⁴ர்ம்மகர்ம்மாசாரீ புமாந் அத்வக்சே²தீ³ ஸந்நபி கிம்’ த்வக்சே²தி³நாம்’ மத்⁴யே ந க³ணயிஷ்யதே?
27 斯て生來無割禮[の人]律法を全うせば、儀文及び割禮ありながら律法を破れる汝を罪に定めん。
கிந்து லப்³த⁴ஸா²ஸ்த்ரஸ்²சி²ந்நத்வக் ச த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²லங்க⁴நம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலகா​: ஸ்வாபா⁴விகாச்சி²ந்நத்வசோ லோகாஸ்த்வாம்’ கிம்’ ந தூ³ஷயிஷ்யந்தி?
28 蓋表に然ある人がユデア人たるに非ず、又陽に身に在るものが割禮たるに非ず。
தஸ்மாத்³ யோ பா³ஹ்யே யிஹூதீ³ ஸ யிஹூதீ³ நஹி ததா²ங்க³ஸ்ய யஸ்த்வக்சே²த³​: ஸ த்வக்சே²தோ³ நஹி;
29 心中に然ある人こそユデア人、儀文によらず霊による心のものこそ割禮にして、其誉は人より來らず而も神より來る。
கிந்து யோ ஜந ஆந்தரிகோ யிஹூதீ³ ஸ ஏவ யிஹூதீ³ அபரஞ்ச கேவலலிகி²தயா வ்யவஸ்த²யா ந கிந்து மாநஸிகோ யஸ்த்வக்சே²தோ³ யஸ்ய ச ப்ரஸ²ம்’ஸா மநுஷ்யேப்⁴யோ ந பூ⁴த்வா ஈஸ்²வராத்³ ப⁴வதி ஸ ஏவ த்வக்சே²த³​: |

< ローマ人への手紙 2 >