ローマ人への手紙 1
1 イエズス、キリストの僕にして使徒と召され、神の福音の為に別たれたるパウロ、――
ஈஸ்²வரோ நிஜபுத்ரமதி⁴ யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ ர்த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² ப்ரதிஸ்²ருதவாந் தம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ ப்ரு’த²க்க்ரு’த ஆஹூத: ப்ரேரிதஸ்²ச ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸேவகோ ய: பௌல:
2 此福音は、曩に神が、其預言者等を以て聖書の中に、御子我主イエズス、キリストに就きて約し給ひしものにして、
ஸ ரோமாநக³ரஸ்தா²ந் ஈஸ்²வரப்ரியாந் ஆஹூதாம்’ஸ்²ச பவித்ரலோகாந் ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி|
3 此御子は肉體にてはダヴィドの裔より生り、
அஸ்மாகம்’ ஸ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²: க்²ரீஷ்ட: ஸா²ரீரிகஸம்ப³ந்தே⁴ந தா³யூதோ³ வம்’ஸோ²த்³ப⁴வ:
4 聖徳の霊にては、大能を以て、死者の中よりの復活によりて、神の御子と證せられ給へり。
பவித்ரஸ்யாத்மந: ஸம்ப³ந்தே⁴ந சேஸ்²வரஸ்ய ப்ரபா⁴வவாந் புத்ர இதி ஸ்²மஸா²நாத் தஸ்யோத்தா²நேந ப்ரதிபந்நம்’|
5 我等は其御名の為に、萬民を信仰に服從せしめんとて、恩寵と使徒職とを蒙りたるなり、
அபரம்’ யேஷாம்’ மத்⁴யே யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந யூயமப்யாஹூதாஸ்தே (அ)ந்யதே³ஸீ²யலோகாஸ்தஸ்ய நாம்நி விஸ்²வஸ்ய நிதே³ஸ²க்³ராஹிணோ யதா² ப⁴வந்தி
6 汝等も萬民の中よりイエズス、キリストに召されたる者なれば、――
தத³பி⁴ப்ராயேண வயம்’ தஸ்மாத்³ அநுக்³ரஹம்’ ப்ரேரிதத்வபத³ஞ்ச ப்ராப்தா: |
7 書簡を総てロマに在りて神に愛せられ聖徒と召されたる人々に贈る。願くは、我父にて在す神及主イエズス、キリストより、恩寵と平安とを汝等に賜はらん事を。
தாதேநாஸ்மாகம் ஈஸ்²வரேண ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ச யுஷ்மப்⁴யம் அநுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச ப்ரதீ³யேதாம்’|
8 汝等の信仰全世界に吹聴せらるるが故に、我先汝等一同の為にイエズス、キリストに由りて我神に感謝し奉る。
ப்ரத²மத: ஸர்வ்வஸ்மிந் ஜக³தி யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய ப்ரகாஸி²தத்வாத்³ அஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ நிமித்தம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம க்³ரு’ஹ்லந் ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ கரோமி|
9 蓋我が祈祷の中に絶えず汝等を記念し、
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸாதா³த்³ ப³ஹுகாலாத் பரம்’ ஸாம்ப்ரதம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ யாதும்’ கத²மபி யத் ஸுயோக³ம்’ ப்ராப்நோமி, ஏதத³ர்த²ம்’ நிரந்தரம்’ நாமாந்யுச்சாரயந் நிஜாஸு ஸர்வ்வப்ரார்த²நாஸு ஸர்வ்வதா³ நிவேத³யாமி,
10 常に如何にしてか神の思召により、何時しか安らかなる道を得て、終に汝等に至らんと希へるは、御子の福音に於て我が一心に事へ奉る神の、我為に證し給ふ所なり。
ஏதஸ்மிந் யமஹம்’ தத்புத்ரீயஸுஸம்’வாத³ப்ரசாரணேந மநஸா பரிசராமி ஸ ஈஸ்²வரோ மம ஸாக்ஷீ வித்³யதே|
11 蓋我が汝等を見ん事を望むは、聊か霊の恩寵を汝等に分與へて、汝等を堅固ならしめん為、
யதோ யுஷ்மாகம்’ மம ச விஸ்²வாஸேந வயம் உப⁴யே யதா² ஸா²ந்தியுக்தா ப⁴வாம இதி காரணாத்³
12 即ち汝等の中に在りて、汝等と我との互の信仰を以て相勧むる事を得ん為なり。
யுஷ்மாகம்’ ஸ்தை²ர்ய்யகரணார்த²ம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கிஞ்சித்பரமார்த²தா³நதா³நாய யுஷ்மாந் ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ மதீ³யா வாஞ்சா²|
13 兄弟等よ、我は我が他の異邦人に於る如く、汝等の中にも聊か好果を得ん為、數次汝等に至らんと志して、而も今まで阻げられたる事を、汝等の知らざるを好まず。
ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யத்³வத் தத்³வத்³ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யேபி யதா² ப²லம்’ பு⁴ஞ்ஜே தத³பி⁴ப்ராயேண முஹுர்முஹு ர்யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ க³ந்தும் உத்³யதோ(அ)ஹம்’ கிந்து யாவத்³ அத்³ய தஸ்மிந் க³மநே மம விக்⁴நோ ஜாத இதி யூயம்’ யத்³ அஜ்ஞாதாஸ்திஷ்ட²த² தத³ஹம் உசிதம்’ ந பு³த்⁴யே|
14 我はギリシア人にも異國人にも、學者にも無學者にも負ふ所あり、
அஹம்’ ஸப்⁴யாஸப்⁴யாநாம்’ வித்³வத³வித்³வதாஞ்ச ஸர்வ்வேஷாம் ரு’ணீ வித்³யே|
15 然れば又汝等ロマに居る者にも福音を傳へんと欲する事切なり。
அதஏவ ரோமாநிவாஸிநாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே(அ)பி யதா²ஸ²க்தி ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும் அஹம் உத்³யதோஸ்மி|
16 蓋我福音を恥と為ず、是総て信ずる者の為には、ユデア人を初めギリシア人にも救となるべき神の能力なればなり。
யத: க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதோ³ மம லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ நஹி ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸ²க்திஸ்வரூப: ஸந் ஆ யிஹூதீ³யேப்⁴யோ (அ)ந்யஜாதீயாந் யாவத் ஸர்வ்வஜாதீயாநாம்’ மத்⁴யே ய: கஸ்²சித்³ தத்ர விஸ்²வஸிதி தஸ்யைவ த்ராணம்’ ஜநயதி|
17 即ち神の[賜へる]義が信仰より信仰に至る事は福音の中に顕る、録して、「義人は信仰によりて活きん」とあるが如し。
யத: ப்ரத்யயஸ்ய ஸமபரிமாணம் ஈஸ்²வரத³த்தம்’ புண்யம்’ தத்ஸுஸம்’வாதே³ ப்ரகாஸ²தே| தத³தி⁴ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகேபி லிகி²தமித³ம்’ "புண்யவாந் ஜநோ விஸ்²வாஸேந ஜீவிஷ்யதி"|
18 第一款 人皆義とせらるるを要す 第一編 教理上の事。イエズス、キリストに於る信仰によりて義とせらるる事 第一項 義とせらるるの必要及び性質 夫の御怒は、眞理を不義に壓ふる人々の、凡ての不敬不義の上に顕る。
அதஏவ யே மாநவா: பாபகர்ம்மணா ஸத்யதாம்’ ருந்த⁴ந்தி தேஷாம்’ ஸர்வ்வஸ்ய து³ராசரணஸ்யாத⁴ர்ம்மஸ்ய ச விருத்³த⁴ம்’ ஸ்வர்கா³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய கோப: ப்ரகாஸ²தே|
19 蓋神に就きて知られたる事柄は彼等には顕然なり、其は神既に彼等に之を顕し給ひたればなり。
யத ஈஸ்²வரமதி⁴ யத்³யத்³ ஜ்ஞேயம்’ தத்³ ஈஸ்²வர: ஸ்வயம்’ தாந் ப்ரதி ப்ரகாஸி²தவாந் தஸ்மாத் தேஷாம் அகோ³சரம்’ நஹி|
ப²லதஸ்தஸ்யாநந்தஸ²க்தீஸ்²வரத்வாதீ³ந்யத்³ரு’ஸ்²யாந்யபி ஸ்ரு’ஷ்டிகாலம் ஆரப்⁴ய கர்ம்மஸு ப்ரகாஸ²மாநாநி த்³ரு’ஸ்²யந்தே தஸ்மாத் தேஷாம்’ தோ³ஷப்ரக்ஷாலநஸ்ய பந்தா² நாஸ்தி| (aïdios g126)
21 蓋既に神を知りたれど、神として之に光榮を歸せず、又感謝せず、却て理屈の中に空しくせられて、其愚なる心暗くなれり。
அபரம் ஈஸ்²வரம்’ ஜ்ஞாத்வாபி தே தம் ஈஸ்²வரஜ்ஞாநேந நாத்³ரியந்த க்ரு’தஜ்ஞா வா ந ஜாதா: ; தஸ்மாத் தேஷாம்’ ஸர்வ்வே தர்கா விப²லீபூ⁴தா: , அபரஞ்ச தேஷாம்’ விவேகஸூ²ந்யாநி மநாம்’ஸி திமிரே மக்³நாநி|
22 即ち自ら智者と稱して愚者と成り、
தே ஸ்வாந் ஜ்ஞாநிநோ ஜ்ஞாத்வா ஜ்ஞாநஹீநா அப⁴வந்
23 朽ちざる神の光榮に易ふるに、朽つべき人間、鳥、獣、蛇等に似たる像を以てせり。
அநஸ்²வரஸ்யேஸ்²வரஸ்ய கௌ³ரவம்’ விஹாய நஸ்²வரமநுஷ்யபஸு²பக்ஷ்யுரோகா³மிப்ரப்⁴ரு’தேராக்ரு’திவிஸி²ஷ்டப்ரதிமாஸ்தைராஸ்²ரிதா: |
24 是によりて神は彼等を其心の慾、即ち淫亂に打任せ給ひて、彼等は互に其身を辱しむ、
இத்த²ம்’ த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸத்யதாம்’ விஹாய ம்ரு’ஷாமதம் ஆஸ்²ரிதவந்த: ஸச்சிதா³நந்த³ம்’ ஸ்ரு’ஷ்டிகர்த்தாரம்’ த்யக்த்வா ஸ்ரு’ஷ்டவஸ்துந: பூஜாம்’ ஸேவாஞ்ச க்ரு’தவந்த: ; (aiōn g165)
இதி ஹேதோரீஸ்²வரஸ்தாந் குக்ரியாயாம்’ ஸமர்ப்ய நிஜநிஜகுசிந்தாபி⁴லாஷாப்⁴யாம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ²ரீரம்’ பரஸ்பரம் அபமாநிதம்’ கர்த்தும் அத³தா³த்|
26 是によりて神は彼等を恥づべき情慾に打任せ給へり、蓋彼等の女は自然の用を易へて自然に戻れる用と為し、
ஈஸ்²வரேண தேஷு க்வபி⁴லாஷே ஸமர்பிதேஷு தேஷாம்’ யோஷித: ஸ்வாபா⁴விகாசரணம் அபஹாய விபரீதக்ரு’த்யே ப்ராவர்த்தந்த;
27 男も亦同じく女の自然の用を棄てて互に私慾を燃やし、男と男と恥づべき事を為して其迷に値せる報を己が身に受けたり。
ததா² புருஷா அபி ஸ்வாபா⁴விகயோஷித்ஸங்க³மம்’ விஹாய பரஸ்பரம்’ காமக்ரு’ஸா²நுநா த³க்³தா⁴: ஸந்த: புமாம்’ஸ: பும்’பி⁴: ஸாகம்’ குக்ரு’த்யே ஸமாஸஜ்ய நிஜநிஜப்⁴ராந்தே: ஸமுசிதம்’ ப²லம் அலப⁴ந்த|
28 又神を認めたる事を證せざりしが故に、神亦彼等を其邪心に打任せ給ひて、彼等は不當なる事を為すに至れり。
தே ஸ்வேஷாம்’ மந: ஸ்வீஸ்²வராய ஸ்தா²நம்’ தா³தும் அநிச்சு²காஸ்ததோ ஹேதோரீஸ்²வரஸ்தாந் ப்ரதி து³ஷ்டமநஸ்கத்வம் அவிஹிதக்ரியத்வஞ்ச த³த்தவாந்|
29 即ち有ゆる不義、惡心、私通、貪吝、不正に満ち、嫉妬、殺人、争闘、詐欺、狡猾に富み、讒害する者、
அதஏவ தே ஸர்வ்வே (அ)ந்யாயோ வ்யபி⁴சாரோ து³ஷ்டத்வம்’ லோபோ⁴ ஜிகா⁴ம்’ஸா ஈர்ஷ்யா வதோ⁴ விவாத³ஸ்²சாதுரீ குமதிரித்யாதி³பி⁴ ர்து³ஷ்கர்ம்மபி⁴: பரிபூர்ணா: ஸந்த:
30 誹謗する者、神を恨む者、侮辱する者、傲慢なる者、自負する者、惡事の發明者、父母に從はざる者、
கர்ணேஜபா அபவாதி³ந ஈஸ்²வரத்³வேஷகா ஹிம்’ஸகா அஹங்காரிண ஆத்மஸ்²லாகி⁴ந: குகர்ம்மோத்பாத³கா: பித்ரோராஜ்ஞாலங்க⁴கா
31 愚者、背徳者にして、愛情なく、忠實なく、慈悲なき人々たるなり。
அவிசாரகா நியமலங்கி⁴ந: ஸ்நேஹரஹிதா அதித்³வேஷிணோ நிர்த³யாஸ்²ச ஜாதா: |
32 斯る事を行ふ人は死に値す、と云へる神の判定を知りたれども、之を行ふのみならず亦行ふ人々に賛同するなり。
யே ஜநா ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம குர்வ்வந்தி தஏவ ம்ரு’தியோக்³யா ஈஸ்²வரஸ்ய விசாரமீத்³ரு’ஸ²ம்’ ஜ்ஞாத்வாபி த ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம ஸ்வயம்’ குர்வ்வந்தி கேவலமிதி நஹி கிந்து தாத்³ரு’ஸ²கர்ம்மகாரிஷு லோகேஷ்வபி ப்ரீயந்தே|
