詩篇 49

1 伶長にうたはしめたるコラの子のうた

Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.

2 もろもろの民よきけ賤きも貴きも富るも貧きもすべて地にすめる者よ なんぢらともに耳をそばだてよ

Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.

3 わが口はかしこきことをかたり わが心はさときことを思はん

Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.

4 われ耳を喩言にかたぶけ琴をならしてわが幽玄なる語をときあらはさん

Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.

5 わが踵にちかかる不義のわれを打圍むわざはひの口もいかで懼るることあらんや

Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?

6 おのが富をたのみ財おほきを誇るもの

Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;

7 たれ一人おのが兄弟をあがなふことあたはず之がために贖價を神にささげ

Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;

8

(Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);

9 之をとこしへに生存へしめて朽ざらしむることあたはず（霊魂をあがなふには費いとおほくして此事をとこしへに捨置ざるを得ざればなり）

Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.

10 そは智きものも死 おろかものも獣心者もひとしくほろびてその富を他人にのこすことは常にみるところなり

Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.

11 かれら竊におもふ わが家はとこしへに存りわがすまひは世々にいたらんと かれらはその地におのが名をおはせたり

Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.

12 されど人は譽のなかに永くとどまらず亡びうする獣のごとし

Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.

13 斯のごときは愚かなるものの途なり 然はあれど後人はその言をよしとせん (セラ)

Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)

14 かれらは羊のむれのごとくに陰府のものと定めらる 死これが牧者とならん直きもの朝にかれらををさめん その美容は陰府にほろぼされて宿るところなかるべし (Sheol h7585)

Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol h7585)

15 されど神われを接たまふべければわが霊魂をあがなひて陰府のちからより脱かれしめたまはん (セラ) (Sheol h7585)

Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)

16 人のとみてその家のさかえくははらんとき汝おそるるなかれ

Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;

17 かれの死るときは何一つたづさへゆくことあたはず その榮はこれにしたがひて下ることをせざればなり

Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.

18 かかる人はいきながらふるほどに己がたましひを祝するとも みづからを厚うするがゆゑに人々なんぢをほむるとも

Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;

19 なんぢ列組の世にゆかん かれらはたえて光をみざるべし

Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.

20 尊貴なかにありて暁らざる人はほろびうする獣のごとし

Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.