詩篇 146

1 主をほめたたえよ。わが魂よ、主をほめたたえよ。

Halleluja! Min sjel, lov Herren!

2 わたしは生けるかぎりは主をほめたたえ、ながらえる間は、わが神をほめうたおう。

Jeg vil love Herren så lenge jeg lever; jeg vil lovsynge min Gud så lenge jeg er til.

3 もろもろの君に信頼してはならない。人の子に信頼してはならない。彼らには助けがない。

Sett ikke eders lit til fyrster, til et menneskebarn, hos hvem det ikke er frelse!

4 その息が出ていけば彼は土に帰る。その日には彼のもろもろの計画は滅びる。

Farer hans ånd ut, så vender han tilbake til sin jord; på den samme dag er det forbi med hans tankes råd.

5 ヤコブの神をおのが助けとし、その望みをおのが神、主におく人はさいわいである。

Salig er den hvis hjelp er Jakobs Gud, hvis håp står til Herren, hans Gud,

6 主は天と地と、海と、その中にあるあらゆるものを造り、とこしえに真実を守り、

som gjorde himmel og jord, havet og alt hvad i dem er, som er trofast til evig tid,

7 しえたげられる者のためにさばきをおこない、飢えた者に食物を与えられる。主は捕われ人を解き放たれる。

som hjelper de undertrykte til deres rett, som gir de hungrige brød. Herren løser de bundne,

8 主は盲人の目を開かれる。主はかがむ者を立たせられる。主は正しい者を愛される。

Herren åpner de blindes øine, Herren opreiser de nedbøiede, Herren elsker de rettferdige,

9 主は寄留の他国人を守り、みなしごと、やもめとをささえられる。しかし、悪しき者の道を滅びに至らせられる。

Herren bevarer de fremmede; farløse og enker holder han oppe, men de ugudeliges vei gjør han kroket.

10 主はとこしえに統べ治められる。シオンよ、あなたの神はよろず代まで統べ治められる。主をほめたたえよ。

Herren skal være konge evindelig, din Gud, Sion, fra slekt til slekt. Halleluja!