箴言 知恵の泉 1
1 ダビデの子、イスラエルの王ソロモンの箴言。
Ordsprog av Salomo, Davids sønn, Israels konge.
2 これは人に知恵と教訓とを知らせ、悟りの言葉をさとらせ、
Av dem kan en lære visdom og tukt og å skjønne forstandige ord;
3 賢い行いと、正義と公正と公平の教訓をうけさせ、
av dem kan en motta tukt til klokskap og lære rettferdighet og rett og rettvishet;
4 思慮のない者に悟りを与え、若い者に知識と慎みを得させるためである。
de kan gi de enfoldige klokskap, de unge kunnskap og tenksomhet.
5 賢い者はこれを聞いて学に進み、さとい者は指導を得る。
Den vise skal høre på dem og gå frem i lærdom, og den forstandige vinne evne til å leve rett.
6 人はこれによって箴言と、たとえと、賢い者の言葉と、そのなぞとを悟る。
Av dem kan en lære å forstå ordsprog og billedtale, vismenns ord og deres gåter.
7 主を恐れることは知識のはじめである、愚かな者は知恵と教訓を軽んじる。
Å frykte Herren er begynnelsen til kunnskap; visdom og tukt foraktes av dårer.
8 わが子よ、あなたは父の教訓を聞き、母の教を捨ててはならない。
Hør, min sønn, på din fars tilrettevisning og forlat ikke din mors lære!
9 それらは、あなたの頭の麗しい冠となり、あなたの首の飾りとなるからである。
For de er en fager krans for ditt hode og kjeder om din hals.
10 わが子よ、悪者があなたを誘っても、それに従ってはならない。
Min sønn! Når syndere lokker dig, da samtykk ikke!
11 彼らがあなたに向かって、「一緒に来なさい。われわれは待ち伏せして、人の血を流し、罪のない者を、ゆえなく伏してねらい、
Når de sier: Kom med oss! Vi vil lure efter blod, sette feller for de uskyldige uten grunn;
vi vil sluke dem levende som dødsriket, med hud og hår, likesom det sluker dem som farer ned i graven; (Sheol h7585)
13 われわれは、さまざまの尊い貨財を得、奪い取った物で、われわれの家を満たそう。
vi vil finne alle slags kostelig gods, fylle våre hus med rov;
14 あなたもわれわれの仲間に加わりなさい、われわれは共に一つの金袋を持とう」と言っても、
du skal få kaste lodd om det med oss, vi skal alle ha samme pung -
15 わが子よ、彼らの仲間になってはならない、あなたの足をとどめて、彼らの道に行ってはならない。
slå da ikke følge med dem, min sønn, hold din fot borte fra deres sti!
16 彼らの足は悪に走り、血を流すことに速いからだ。
For deres føtter haster til det onde, og de er snare til å utøse blod;
17 すべて鳥の目の前で網を張るのは、むだである。
til ingen nytte blir garnet utspent så alle fuglene ser det;
18 彼らは自分の血を待ち伏せし、自分の命を伏してねらうのだ。
de lurer efter sitt eget blod, de setter feller for sig selv.
19 すべて利をむさぼる者の道はこのようなものである。これはその持ち主の命を取り去るのだ。
Så går det hver den som søker urettferdig vinning; den tar livet av sine egne herrer.
20 知恵は、ちまたに呼ばわり、市場にその声をあげ、
Visdommen roper høit på gaten, den lar sin røst høre på torvene;
21 城壁の頂で叫び、町の門の入口で語る。
på hjørnet av larmfylte gater roper den, ved portinngangene, rundt omkring i byen taler den og sier:
22 「思慮のない者たちよ、あなたがたは、いつまで思慮のないことを好むのか。あざける者は、いつまで、あざけり楽しみ、愚かな者は、いつまで、知識を憎むのか。
Hvor lenge vil I uforstandige elske uforstand og spotterne ha lyst til spott og dårene hate kunnskap?
23 わたしの戒めに心をとめよ、見よ、わたしは自分の思いを、あなたがたに告げ、わたしの言葉を、あなたがたに知らせる。
Vend om og gi akt på min tilrettevisning! Da vil jeg la min ånd velle frem for eder, jeg vil kunngjøre eder mine ord.
24 わたしは呼んだが、あなたがたは聞くことを拒み、手を伸べたが、顧みる者はなく、
Fordi jeg ropte, og I ikke vilde høre, fordi jeg rakte ut min hånd, og ingen gav akt,
25 かえって、あなたがたはわたしのすべての勧めを捨て、わたしの戒めを受けなかったので、
fordi I forsmådde alle mine råd og ikke vilde vite av min tilrettevisning,
26 わたしもまた、あなたがたが災にあう時に、笑い、あなたがたが恐慌にあう時、あざけるであろう。
så vil også jeg le når ulykken rammer eder, jeg vil spotte når det kommer som I reddes for,
27 これは恐慌が、あらしのようにあなたがたに臨み、災が、つむじ風のように臨み、悩みと悲しみとが、あなたがたに臨む時である。
når det I reddes for, kommer som et uvær, og eders ulykke farer frem som en stormvind, når trengsel og nød kommer over eder.
28 その時、彼らはわたしを呼ぶであろう、しかし、わたしは答えない。ひたすら、わたしを求めるであろう、しかし、わたしに会えない。
Da skal de kalle på mig, men jeg svarer ikke; de skal søke mig, men ikke finne mig.
29 彼らは知識を憎み、主を恐れることを選ばず、
Fordi de hatet kunnskap og ikke vilde frykte Herren,
30 わたしの勧めに従わず、すべての戒めを軽んじたゆえ、
fordi de ikke vilde vite av mitt råd og foraktet all min tilrettevisning,
31 自分の行いの実を食らい、自分の計りごとに飽きる。
derfor skal de ete frukten av sine gjerninger, og av sine onde råd skal de mettes.
32 思慮のない者の不従順はおのれを殺し、愚かな者の安楽はおのれを滅ぼす。
For de uforstandiges selvrådighet dreper dem, og dårenes trygghet ødelegger dem;
33 しかし、わたしに聞き従う者は安らかに住まい、災に会う恐れもなく、安全である」。
men den som hører på mig, skal bo trygt og leve i ro uten frykt for ulykke.
