< 詩篇 108 >

1 ダビデの歌、さんび 神よ、わが心は定まりました。わが心は定まりました。わたしは歌い、かつほめたたえます。わが魂よ、さめよ。
سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو!
2 立琴よ、琴よ、さめよ。わたしはしののめを呼びさまします。
ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم!
3 主よ、わたしはもろもろの民の中であなたに感謝し、もろもろの国の中であなたをほめたたえます。
خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد،
4 あなたのいつくしみは大きく、天にまでおよびあなたのまことは雲にまで及ぶ。
زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است.
5 神よ、みずからを天よりも高くし、みさかえを全地の上にあげてください。
ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود.
6 あなたの愛される者が助けを得るために、右のみ手をもって救をほどこし、わたしに答えてください。
ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.
7 神はその聖所で言われた、「わたしは大いなる喜びをもってシケムを分かち、スコテの谷を分かち与えよう。
خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.
8 ギレアデはわたしのもの、マナセもわたしのものである。エフライムはわたしのかぶと、ユダはわたしのつえである。
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.
9 モアブはわたしの足だらい、エドムにはわたしのくつを投げる。ペリシテについては、かちどきをあげる」。
اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»
10 だれがわたしを堅固な町に至らせるであろうか。だれがわたしをエドムに導くであろうか。
کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای، ما را رهبری کن!
11 神よ、あなたはわれらを捨てられたではありませんか。神よ、あなたはわれらの軍勢と共に出て行かれません。
12 われらに助けを与えて、あだにむかわせてください。人の助けはむなしいからです。
تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.
13 われらは神によって勇ましく働きます。われらのあだを踏みにじる者は神だからです。
با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد!

< 詩篇 108 >