詩篇 102

1 苦しむ者が思いくずおれてその嘆きを主のみ前に注ぎ出すときの祈 主よ、わたしの祈をお聞きください。わたしの叫びをみ前に至らせてください。

دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!

2 わたしの悩みの日にみ顔を隠すことなく、あなたの耳をわたしに傾け、わが呼ばわる日に、すみやかにお答えください。

وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!

3 わたしの日は煙のように消え、わたしの骨は炉のように燃えるからです。

عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد.

4 わたしの心は草のように撃たれて、しおれました。わたしはパンを食べることを忘れました。

دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام.

5 わが嘆きの声によってわたしの骨はわたしの肉に着きます。

با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است.

6 わたしは荒野のはげたかのごとく、荒れた跡のふくろうのようです。

همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام.

7 わたしは眠らずに屋根にひとりいるすずめのようです。

مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود.

8 わたしの敵はひねもす、わたしをそしり、わたしをあざける者はわが名によってのろいます。

هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند.

9 わたしは灰をパンのように食べ、わたしの飲み物に涙を交えました。

به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی.

10 これはあなたの憤りと怒りのゆえです。あなたはわたしをもたげて投げすてられました。

11 わたしのよわいは夕暮の日影のようです。わたしは草のようにしおれました。

عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.

12 しかし主よ、あなたはとこしえにみくらに座し、そのみ名はよろず代に及びます。

اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.

13 あなたは立ってシオンをあわれまれるでしょう。これはシオンを恵まれる時であり、定まった時が来たからです。

تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی.

14 あなたのしもべはシオンの石をも喜び、そのちりをさえあわれむのです。

بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند!

15 もろもろの国民は主のみ名を恐れ、地のもろもろの王はあなたの栄光を恐れるでしょう。

قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.

16 主はシオンを築き、その栄光をもって現れ、

او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد.

17 乏しい者の祈をかえりみ、彼らの願いをかろしめられないからです。

به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود.

18 きたるべき代のために、この事を書きしるしましょう。そうすれば新しく造られる民は、主をほめたたえるでしょう。

آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند:

19 主はその聖なる高き所から見おろし、天から地を見られた。

«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.»

20 これは捕われ人の嘆きを聞き、死に定められた者を解き放ち、

21 人々がシオンで主のみ名をあらわし、エルサレムでその誉をあらわすためです。

بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد.

22 その時もろもろの民、もろもろの国はともに集まって、主に仕えるでしょう。

23 主はわたしの力を中途でくじき、わたしのよわいを短くされました。

خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است.

24 わたしは言いました、「わが神よ、どうか、わたしのよわいの半ばでわたしを取り去らないでください。あなたのよわいはよろず代に及びます」と。

ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!

25 あなたはいにしえ、地の基をすえられました。天もまたあなたのみ手のわざです。

تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.

26 これらは滅びるでしょう。しかしあなたは長らえられます。これらはみな衣のように古びるでしょう。あなたがこれらを上着のように替えられると、これらは過ぎ去ります。

آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند.

27 しかしあなたは変ることなく、あなたのよわいは終ることがありません。

اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد.

28 あなたのしもべの子らは安らかに住み、その子孫はあなたの前に堅く立てられるでしょう。

فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد.