箴言 知恵の泉 17

1 平穏であって、ひとかたまりのかわいたパンのあるのは、争いがあって、食物の豊かな家にまさる。

خوردن نان خشک در آرامش بهتر است از خوردن غذای شاهانه در خانه‌ای که در آن جنگ و دعوا باشد.

2 賢いしもべは身持の悪いむすこを治め、かつ、その兄弟たちの中にあって、資産の分け前を獲る。

بردهٔ دانا بر پسر شرور ارباب خود تسلط خواهد یافت و در ارثی که به او می‌رسد شریک خواهد شد.

3 銀を試みるものはるつぼ、金を試みるものは炉、人の心を試みるものは主である。

طلا و نقره را آتش می‌آزماید و دل انسان را خدا.

4 悪を行う者は偽りのくちびるに聞き、偽りをいう者は悪しき舌に耳を傾ける。

آدم بدکار از همنشینی با آدمهای بد لذت می‌برد و آدم دروغگو از همنشینی با اشخاص دروغگو.

5 貧しい者をあざける者はその造り主を侮る、人の災を喜ぶ者は罰を免れない。

مسخره کردن فقرا به منزلهٔ مسخره کردن خدایی است که ایشان را آفریده است. کسانی که از غم و بدبختی دیگران شاد می‌شوند بی‌سزا نخواهند ماند.

6 孫は老人の冠である、父は子の栄えである。

تاج افتخار پیران نوه‌های ایشان می‌باشند و تاج افتخار فرزندان، پدران ایشان.

7 すぐれた言葉は愚かな者には似合わない、まして偽りを言うくちびるは君たる者には似合わない。

شخص نجیب هرگز دروغ نمی‌گوید و آدم نادان هرگز سخن با ارزش بر زبان نمی‌آورد.

8 まいないはこれを贈る人の目には幸運の玉のようだ、その向かう所、どこでも彼は栄える。

رشوه در نظرِ دهندهٔ آن مثل سنگ جادوست که او را در هر کاری موفق می‌سازد.

9 愛を追い求める人は人のあやまちをゆるす、人のことを言いふらす者は友を離れさせる。

کسی که اشتباهات دیگران را می‌پوشاند محبت ایجاد می‌کند، اما آدمی که آنها را افشا می‌کند باعث جدایی دوستان می‌گردد.

10 一度の戒めがさとき人に徹するのは、百度の懲しめが愚かな人に徹するよりも深い。

یک ملامت به شخص فهیم اثرش بیشتر است از صد ضربه شلّاق به آدم نادان.

11 悪しき者はただ、そむく事のみを求める、それゆえ、彼に向かっては残忍な使者がつかわされる。

بدکاران فقط در پی یاغیگری هستند، اما مأمور بی‌رحم سراغشان خواهد رفت.

12 愚かな者が愚かな事をするのに会うよりは、子をとられた雌ぐまに会うほうがよい。

روبرو شدن با ماده خرسی که بچه‌هایش را از او گرفته‌اند بهتر است از روبرو شدن با شخص نادانی که گرفتار حماقت شده است.

13 悪をもて善に報いる者は、悪がその家を離れることがない。

اگر خوبی را با بدی تلافی کنی، بلا از خانه‌ات دور نخواهد شد.

14 争いの初めは水がもれるのに似ている、それゆえ、けんかの起らないうちにそれをやめよ。

شروع کردن دعوا مانند ایجاد رخنه در سد آب است، پس جر و بحث را ختم کن پیش از آنکه به دعوا منجر شود.

15 悪しき者を正しいとする者、正しい者を悪いとする者、この二つの者はともに主に憎まれる。

خداوند از کسانی که بی‌گناه را محکوم و گناهکار را تبرئه می‌کنند متنفر است.

16 愚かな者はすでに心がないのに、どうして知恵を買おうとして手にその代金を持っているのか。

صرف پول برای آموزش آدم نادان بی‌فایده است، زیرا او طالب حکمت نیست.

17 友はいずれの時にも愛する、兄弟はなやみの時のために生れる。

دوست واقعی در هر موقعیتی محبت می‌کند و برادر برای کمک به هنگام گرفتاری تولد یافته است.

18 知恵のない人は手をうって、その隣り人の前で保証をする。

فقط شخص کم‌عقل است که ضامن شخص دیگری می‌شود.

19 争いを好む者は罪を好む、その門を高くする者は滅びを求める。

شخص ستیزه‌جو گناه را دوست دارد و آدم بلند پرواز خرابی به بار می‌آورد.

20 曲った心の者はさいわいを得ない、みだりに舌をもって語る者は災に陥る。

شخص بداندیش کامیاب نخواهد شد و آدم فریبکار در دام بلا گرفتار خواهد گردید.

21 愚かな子を生む者は嘆きを得る、愚か者の父は喜びを得ない。

فرزند نادان مایهٔ غم و غصهٔ والدینش می‌باشد.

22 心の楽しみは良い薬である、たましいの憂いは骨を枯らす。

شادی دل مانند دارو شفابخش است اما روح پژمرده انسان را بیمار می‌کند.

23 悪しき者は人のふところからまいないを受けて、さばきの道をまげる。

آدم بدکار پنهانی رشوه می‌گیرد و مانع اجرای عدالت می‌شود.

24 さとき者はその顔を知恵にむける、しかし、愚かな者は目を地の果にそそぐ。

هدف مرد دانا تحصیل حکمت است، اما شخص نادان در زندگی هیچ هدفی ندارد.

25 愚かな子はその父の憂いである、またこれを産んだ母の痛みである。

پسر نادان مایهٔ غصهٔ پدر و تلخکامی مادر است.

26 正しい人を罰するのはよくない、尊い人を打つのは悪い。

مجازات کردن نیکان و تنبیه نمودن اشخاص نجیب به خاطر صداقتشان، کار نادرستی است.

27 言葉を少なくする者は知識のある者、心の冷静な人はさとき人である。

شخص دانا پرحرفی نمی‌کند و آدم فهمیده آرام و صبور است.

28 愚かな者も黙っているときは、知恵ある者と思われ、そのくちびるを閉じている時は、さとき者と思われる。

آدم نادان نیز اگر سکوت کند و حرف نزند او را دانا و فهیم می‌شمارند.