箴言 知恵の泉 29

1 しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。

کسی که بعد از تنبیه بسیار، باز سرسختی کند، ناگهان خرد خواهد شد و دیگر علاجی نخواهد داشت.

2 正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。

وقتی قدرت در دست نیکان است مردم شادند، اما قدرت که به دست بدان بیفتد مردم می‌نالند.

3 知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。

پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌کند، اما پسری که به دنبال زنان بدکاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.

4 王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。

پادشاه عاقل به مملکتش ثبات می‌بخشد، اما آنکه رشوه می‌گیرد مملکت خود را نابود می‌کند.

5 その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。

شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.

6 悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。

بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.

7 正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آنها نیست.

8 あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。

شخص نادانی که همه را مسخره می‌کند می‌تواند شهری را به آشوب بکشاند، اما شخص دانا تلاش می‌کند صلح و آرامش برقرار نماید.

9 知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。

اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

10 血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。

افرادی که تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.

11 愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。

آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلوی خشم خود را می‌گیرد.

12 もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。

اگر حاکم به حرفهای دروغ گوش کند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.

13 貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。

فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.

14 もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。

پادشاهی که نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پا برجا خواهد ماند.

15 むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。

برای تربیت بچه، چوب تأدیب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نکنی، باعث سرافکندگی مادرش خواهد شد.

16 悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。

وقتی اشخاص بدکار به قدرت می‌رسند، فساد زیاد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نیکان سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

17 あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。

فرزند خود را تأدیب کن تا باعث شادی و آرامش فکر تو شود.

18 預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。

در جایی که پیام خدا نیست، مردم سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که احکام خدا را به جا می‌آورند.

19 しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。

خدمتکار را نمی‌توان تنها با نصیحت اصلاح کرد، زیرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد کرد.

20 言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله جواب می‌دهد از نادان هم بدتر است.

21 しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。

غلامی که اربابش او را از کودکی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد کرد.

22 怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。

شخص تندخو نزاع به پا می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود.

23 人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。

تکبر، انسان را به زمین می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.

24 盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。

کسی که با دزد رفیق می‌شود، دشمن جان خویش است، زیرا شهادت دروغ می‌دهد و به این ترتیب خود را زیر لعنت قرار می‌دهد.

25 人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。

کسی که از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان می‌ماند.

26 治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند غافل از اینکه خداوند است که به داد مردم می‌رسد.

27 正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。

درستکاران از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از درستکاران.