ヨブ 記 8

1 時にシュヒびとビルダデが答えて言った、

Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at nagsabing,

2 「いつまであなたは、そのような事を言うのか。あなたの口の言葉は荒い風ではないか。

“Hanggang kailan mo sasabihin ang mga bagay na ito? Gaano katagal magiging kagaya ng malakas na hangin ang mga salita sa iyong bibig? Binabaluktot ba ng Diyos ang katarungan?

3 神は公義を曲げられるであろうか。全能者は正義を曲げられるであろうか。

Maaari bang baluktututin ng Makapangyarihang Diyos ang katuwiran?

4 あなたの子たちが彼に罪を犯したので、彼らをそのとがの手に渡されたのだ。

Ang iyong mga anak ay nagkasala laban sa kaniya; Alam namin ito, dahil pinarusahan niya sila sa kanilang mga kasalanan.

5 あなたがもし神に求め、全能者に祈るならば、

Sabihin nating masigasig mong hinanap ang Diyos at iyong inilahad ang iyong mga kahilingan sa Makapangyarihan.

6 あなたがもし清く、正しくあるならば、彼は必ずあなたのために立って、あなたの正しいすみかを栄えさせられる。

Sabihin nating ikaw ay dalisay at matuwid; pagkatapos siguradong gagawa siya para sa iyo at gagantipalaan ka ng tahanan na tunay mong pag-aari.

7 あなたの初めは小さくあっても、あなたの終りは非常に大きくなるであろう。

Kahit na maliit ang iyong simula, ang iyong huling kalagayan ay magiging mas higit.

8 先の代の人に問うてみよ、先祖たちの尋ねきわめた事を学べ。

Para sa kaalaman, nagmamakaawa ako sa iyo, tungkol sa mga dumaang panahon, ihanda ang iyong sarili para matutunan kung ano ang mga natuklasan ng ating mga ninuno.

9 われわれはただ、きのうからあった者で、何も知らない、われわれの世にある日は、影のようなものである。

( Ipinanganak lamang tayo kahapon at wala tayong nalalaman sapagkat ang ating mga araw sa daigdig ay isang anino.)

10 彼らはあなたに教え、あなたに語り、その悟りから言葉を出さないであろうか。

Hindi ba nila ituturo at sasabihin sa iyo? Hindi ba sila magsasalita mula sa kanilang mga puso?

11 紙草は泥のない所に生長することができようか。葦は水のない所におい茂ることができようか。

Maaari bang tumubo ang papirus na walang lati? Maaari bang tumubo ang tambo na walang tubig?

12 これはなお青くて、まだ刈られないのに、すべての草に先だって枯れる。

Habang sila ay mga sariwa pa at hindi pinuputol, sila ay natutuyo bago ang anumang halaman.

13 すべて神を忘れる者の道はこのとおりだ。神を信じない者の望みは滅びる。

Kaya gayon din ang mga landas ng lahat nang nakakalimot sa Diyos, ang pag-asa ng mga walang diyos ay maglalaho — na ang may pagtitiwala ay nagkakahiwa-hiwalay,

14 その頼むところは断たれ、その寄るところは、くもの巣のようだ。

na ang may tiwala ay marupok tulad ng isang sapot ng gagamba.

15 その家によりかかろうとすれば、家は立たず、それにすがろうとしても、それは耐えない。

Ang ganoong tao ay sasandig sa kaniyang bahay, pero hindi ito magtatagal. Hahawak siya dito, pero hindi ito mananatili.

16 彼は日の前に青々と茂り、その若枝を園にはびこらせ、

Siya ay sariwa sa ilalim ng araw, at ang kaniyang mga sibol ay kumakalat sa kaniyang buong hardin.

17 その根を石塚にからませ、岩の間に生きていても、

Ang kaniyang mga ugat ay pumupulupot sa tambak ng bato; naghahanap sila ng magagandang lugar sa gitna ng batuhan.

18 もしその所から取り除かれれば、その所は彼を拒んで言うであろう、『わたしはあなたを見たことがない』と。

Pero kung ang taong ito ay sinira sa kaniyang lugar, saka siya ipagkakaila ng lugar na iyon at sasabihing, 'Hindi kailanman kita nakita.'

19 見よ、これこそ彼の道の喜びである、そしてほかの者が地から生じるであろう。

Masdan mo, Ito ay ang “kagalakan” ng ganoong pag-uugali ng isang tao; Sisibol muli ang ibang halaman sa parehong lupa sa kaniyang lugar.

20 見よ、神は全き人を捨てられない。また悪を行う者の手を支持されない。

Masdan mo, hindi itatakwil ng Diyos ang isang taong walang kasalanan; ni aalalayan ang kamay ng mga gumagawa ng masama.

21 彼は笑いをもってあなたの口を満たし、喜びの声をもってあなたのくちびるを満たされる。

Pupunuin pa niya ang iyong bibig ng tuwa, at ang iyong mga labi ng sigawan.

22 あなたを憎む者は恥を着せられ、悪しき者の天幕はなくなる」。

Sila na mga napopoot sa iyo ay dadamitan ng kahihiyan; Ang tolda ng mga masasama ay maglalaho.”