< 詩篇 50 >

1 ぜんのうの神ヱホバ詔命して日のいづるところより日のいるところまであまねく地をよびたまへり
Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.
2 かみは美麗の極なるシオンより光をはなちたまへり
Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.
3 われらの神はきたりて默したまはじ火その前にものをやきつくし暴風その四周にふきあれん
Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.
4 神はその民をさばかんとて上なる天および地をよびたまへり
Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,
5 いはく祭物をもて我とけいやくをたてしわが聖徒をわがもとに集めよと
dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.
6 もろもろの天は神の義をあらはせり 神はみづから審士たればなり (セラ)
Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)
7 わが民よきけ我ものいはんイスラエルよきけ我なんぢにむかひて證をなさん われは神なんぢの神なり
“Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.
8 わがなんぢを責るは祭物のゆゑにあらず なんぢの燔祭はつねにわが前にあり
Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.
9 我はなんぢの家より牡牛をとらず なんぢの牢より牡山羊をとらず
Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.
10 林のもろもろのけもの山のうへの千々の牲畜はみなわが有なり
Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.
11 われは山のすべての鳥をしる 野のたけき獣はみなわがものなり
I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.
12 世界とそのなかに充るものとはわが有なれば縦ひわれ饑るともなんぢに告じ
Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.
13 われいかで牡牛の肉をくらひ牡山羊の血をのまんや
A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?
14 感謝のそなへものを神にささげよ なんぢのちかひを至上者につくのへ
Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.
15 なやみの日にわれをよべ我なんぢを援けん而してなんぢ我をあがむべし
Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.
16 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,
17 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?
18 なんぢ盗人をみれば之をよしとし姦淫をおこなふものの伴侶となれり
Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.
19 なんぢその口を惡にわたす なんぢの舌は詭計をくみなせり
Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.
20 なんぢ坐りて兄弟をそしり己がははの子を誣ののしれり
Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.
21 汝これらの事をなししをわれ默しぬれば なんぢ我をおのれに恰にたるものとおもへり されど我なんぢを責めてその罪をなんぢの目前につらぬべし
Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.
22 神をわするるものよ今このことを念へ おそらくは我なんぢを抓さかんとき助るものあらじ
Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.
23 感謝のそなへものを献るものは我をあがむ おのれの行爲をつつしむ者にはわれ神の救をあらはさん
Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

< 詩篇 50 >