詩篇 36

1 あしきものの愆はわが心のうちにかたりて その目のまへに神をおそるるの畏あることなしといふ

Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: “Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

2 かれはおのが邪曲のあらはるることなく憎まるることなからんとて自からその目にて謟る

Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

3 その口のことばは邪曲と虚偽となり智をこばみ善をおこなふことを息たり

Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

4 かつその寝床にてよこしまなる事をはかり よからぬ途にたちとまりて惡をきらはず

Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen”.

5 ヱホバよなんぢの仁慈は天にあり なんぢの眞實は雲にまでおよぶ

O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

6 汝のただしきは神の山のごとく なんぢの審判はおほいなる淵なり ヱホバよなんぢは人とけものとを護りたまふ

Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

7 神よなんぢの仁慈はたふときかな 人の子はなんぢの翼の蔭にさけどころを得

O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

8 なんぢの屋のゆたかなるによりてことごとく飽ことをえん なんぢはその歓樂のかはの水をかれらに飮しめたまはん

ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

9 そはいのちの泉はなんぢに在り われらはなんぢの光によりて光をみん

Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

10 ねがはくはなんぢを知るものにたえず憐憫をほどこし心なほき者にたえず正義をほどこしたまへ

Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

11 たかぶるものの足われをふみ惡きものの手われを逐去ふをゆるし給ふなかれ

Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

12 邪曲をおこなふ者はかしこに仆れたり かれら打伏られてまた起ことあたはざるべし

Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.