< 詩篇 145 >

1 わがかみ王よわれ汝をあがめ 世かぎりなく聖名をほめまつらん
Faarfannaa Daawit. Yaa Waaqa koo Mooticha, ani sin leellisa; bara baraa hamma bara baraattis maqaa kee nan galateeffadha.
2 われ日ごとに汝をほめ世々かぎりなく聖名をはめたたへん
Ani guyyuma guyyaan sin galateeffadha; bara baraa hamma bara baraattis maqaa kee nan leellisa.
3 ヱホバは大にましませば最もほむべきかな その大なることは尋ねしることかたし
Waaqayyo guddaa dha; galateeffamuunis baayʼee malaaf; guddina isaa qoratanii itti baʼuun hin dandaʼamu.
4 この代はかの代にむかひてなんぢの事跡をほめたたへ なんぢの大能のはたらきを宣つたへん
Dhaloonni tokko dhaloota biraatti hojii kee ni hima; hojiiwwan kee jajjaboos ni labsa.
5 われ汝のほまれの榮光ある稜威となんぢの奇しきみわざとを深くおもはん
Isaanis waaʼee miidhagina ulfina qabeessa surraa kee sanaa ni dubbatu; anis waaʼee hojii kee dinqisiisaa sanaa irra deddeebiʼee itti nan yaada.
6 人はなんぢのおそるべき動作のいきほひをかたり 我はなんぢの大なることを宣つたへん
Isaan waaʼee hojii kee sodaachisaa sanaa ni odeessu; anis guddina kee nan labsa.
7 かれらはなんぢの大なる惠の跡をいひいで なんぢの義をほめうたはん
Isaan yaadannoo gaarummaa keetii baayʼisanii odeessu; waaʼee qajeelummaa keetiis ililchanii faarfatu.
8 ヱホバは惠ふかく憐憫みち また怒りたまふことおそく憐憫おほいなり
Waaqayyo arjaa fi gara laafessa; inni aaruuf hin ariifatu; jaalalli isaas baayʼee dha.
9 ヱホバはよろづの者にめぐみあり そのふかき憐憫はみわざの上にあまねし
Waaqayyo, nama hundaaf gaarii dha; inni waan uume hundaaf garaa ni laafa.
10 ヱホバよ汝のすべての事跡はなんぢに感謝し なんぢの聖徒はなんぢをほめん
Yaa Waaqayyo, hojiin kee hundinuu si galateeffata; qulqulloonni kees si leellisu.
11 かれらは御國のえいくわうをかたり汝のみちからを宣つたへて
Isaan waaʼee ulfina mootummaa keetii ni odeessu; waaʼee humna keetiis ni dubbatu;
12 その大能のはたらきとそのみくにの榮光あるみいづとを人の子輩にしらすべし
kunis akka namoonni hundi hojii kee humna qabeessa, surraa ulfina qabeessa mootummaa kee sanaas beekaniif.
13 なんぢの國はとこしへの國なり なんぢの政治はよろづ代にたゆることなし
Mootummaan kee mootummaa bara baraa ti; bulchiinsi kees dhalootaa gara dhalootaatti darba. Waaqayyo dubbii isaa hundaan amanamaa dha; hojii isaa hundaanis arjaa dha.
14 ヱホバはすべて倒れんとする者をささへ かがむものを直くたたしめたまふ
Waaqayyo warra kufan hunda ol qaba; warra gad qabaman hundas ni kaasa.
15 よろづのものの目はなんぢを待 なんぢは時にしたがひてかれらに糧をあたへ給ふ
Iji nama hundaa si eeggata; atis yeroo barbaachisutti nyaata isaaniif ni kennita.
16 なんぢ手をひらきてもろもろの生るものの願望をあかしめたまふ
Ati harka kee balʼiftee fedhii warra lubbuu qaban hundaa ni guutta.
17 ヱホバはそのすべての途にただしく そのすべての作爲にめぐみふかし
Waaqayyo karaa isaa hundaan qajeelaa dha; hojii isaa hundaanis arjaa dha.
18 すべてヱホバをよぶもの 誠をもて之をよぶものに ヱホバは近くましますなり
Waaqayyo warra isa waammatan hundatti, warra dhugaadhaan isa waammatan hundatti dhiʼoo dha.
19 ヱホバは己をおそるるものの願望をみちたらしめ その號呼をききて之をすくひたまふ
Inni fedhii warra isa sodaatanii ni guuta; kadhannaa isaanis dhagaʼee isaan oolcha.
20 ヱホバはおのれを愛しむものをすべて守りたまへど 惡者をことごとく滅したまはん
Waaqayyo warra isa jaallatan hunda ni eega; jalʼoota hunda garuu ni balleessa.
21 わが口はヱホバの頌美をかたり よろづの民は世々かぎりなくそのきよき名をほめまつるべし
Afaan koo Waaqayyoon galateeffachuudhaan ni dubbata. Uumamni hundinuu maqaa isaa qulqulluu sana bara baraa hamma bara baraatti haa eebbisu.

< 詩篇 145 >