詩篇 139
1 ヱホバよなんぢは我をさぐり我をしりたまへり
Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.
2 なんぢはわが坐るをも立をもしり 又とほくよりわが念をわきまへたまふ
Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.
3 なんぢはわが歩むをもわが臥をもさぐりいだし わがもろもろの途をことごとく知たまへり
Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.
4 そはわが舌に一言ありとも觀よヱホバよなんぢことごとく知たまふ
Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.
5 なんぢは前より後よりわれをかこみ わが上にその手をおき給へり
Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.
6 かかる知識はいとくすしくして我にすぐ また高くして及ぶことあたはず
Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.
7 我いづこにゆきてなんぢの聖霊をはなれんや われいづこに往てなんぢの前をのがれんや
Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?
Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)
9 我あけぼのの翼をかりて海のはてにすむとも
Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,
10 かしこにて尚なんぢの手われをみちびき汝のみぎの手われをたもちたまはん
edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.
11 暗はかならす我をおほひ 我をかこめる光は夜とならんと我いふとも
Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:
12 汝のみまへには暗ものをかくすことなく 夜もひるのごとくに輝けり なんぢにはくらきも光もことなることなし
terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.
13 汝はわがはらわたをつくり 又わがははの胎にわれを組成たまひたり
Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.
14 われなんぢに感謝す われは畏るべく奇しくつくられたり なんぢの事跡はことごとくくすし わが霊魂はいとつばらに之をしれり
Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.
15 われ隠れたるところにてつくられ地の底所にて妙につづりあはされしとき わが骨なんぢにかくるることなかりき
Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.
16 わが體いまだ全からざるに なんぢの目ははやくより之をみ 日々かたちづくられしわが百體の一だにあらざりし時に ことごとくなんぢの冊にしるされたり
Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.
17 神よなんぢりもろもろの思念はわれに寶きこといかばかりぞや そのみおもひの總計はいかに多きかな
Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!
18 我これを算へんとすれどもそのかずは沙よりもおほし われ眼さむるときも尚なんぢとともにをる
Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.
19 神よなんぢはかならず惡者をころし給はん されば血をながすものよ我をはなれされ
Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.
20 かれらはあしき企圖をもて汝にさからひて言ふ なんぢの仇はみだりに聖名をとなふるなり
Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.
21 ヱホバよわれは汝をにくむ者をにくむにあらずや なんぢに逆ひておこりたつものを厭ふにあらずや
A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?
22 われ甚くかれらをにくみてわが仇とす
Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.
23 神よねがはくは我をさぐりてわが心をしり 我をこころみてわがもろもろの思念をしりたまへ
Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.
24 ねがはくは我によこしまなる途のありやなしやを見て われを永遠のみちに導きたまへ
dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.
