< 詩篇 130 >

1 ああヱホバよわれふかき淵より汝をよべり
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.
2 主よねがはくはわが聲をきき汝のみみをわが懇求のこゑにかたぶけたまへ
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!
3 ヤハよ主よなんぢ若もろもろの不義に目をとめたまはば誰たれかよく立ことをえんや
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟
4 されどなんぢに赦あれば人におそれかしこまれ給ふべし
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.
5 我ヱホバを俟望む わが霊魂はまちのぞむ われはその聖言によりて望をいだく
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.
6 わがたましひは衛士があしたを待にまさり 誠にゑじが旦をまつにまさりて主をまてり
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.
7 イスラエルよヱホバによりて望をいだけ そはヱホバにあはれみあり またゆたかなる救贖あり
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.
8 ヱホバはイスラエルをそのもろもろの邪曲よりあがなひたまはん
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

< 詩篇 130 >