< 詩篇 124 >

1 今イスラエルはいふべし ヱホバもしわれらの方にいまさず
Faarfannaa ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Israaʼel akkana haa jedhu: Utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee,
2 人々われらにさからひて起りたつとき ヱホバもし我儕のかたに在さざりしならんには
utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee, yommuu namoonni nutti kaʼanitti,
3 かれらの怒のわれらにむかひておこりし時 われらを生るままにて呑しならん
yommuu aariin isaanii nutti bobaʼetti, silaa isaan utuu nu lubbuun jirruu nu liqimsu turan;
4 また水はわれらをおほひ 流はわれらの霊魂をうちこえ
lolaan nu liqimsee dhaʼaan bishaanii nurra yaaʼa ture;
5 高ぶる水はわれらの霊魂をうちこえしならん
bishaan hamaan nu fudhatee bada ture.
6 ヱホバはほむべきかな我儕をかれらの歯にわたして噛くらはせたまはざりき
Waaqayyo akka nu ilkaan isaaniitiin cicciramnuuf dabarsee itti nu hin kennin sun haa eebbifamu.
7 我儕のたましひは捕鳥者のわなをのがるる鳥のごとくにのがれたり 羅はやぶれてわれらはのがれたり
Akkuma simbirri kiyyoo adamsituu jalaa baatu, nu isaan jalaa baaneerra; kiyyoon ni ciccite; nus jalaa baane.
8 われらの助は天地をつくりたまへるヱホバの名にあり
Gargaarsi keenya maqaa Waaqayyoo, Uumaa samii fi lafa sanaa ti.

< 詩篇 124 >