詩篇 109

1 わが讃たたふる神よもだしたまふなかれ

O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

2 かれらは惡の口とあざむきの口とをあけて我にむかひ いつはりの舌をもて我にかたり

sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

3 うらみの言をもて我をかこみ ゆゑなく我をせめて闘ふことあればなり

më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

4 われ愛するにかれら反りてわが敵となる われただ祈るなり

Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

5 かれらは惡をもてわが善にむくい恨をもてわが愛にむくいたり

Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

6 ねがはくは彼のうへに惡人をたてその右方に敵をたたしめたまへ

Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

7 かれが鞫かるるときはその罪をあらはにせられ又そのいのりは罪となり

Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

8 その日はすくなく その職はほかの人にえられ

Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

9 その子輩はみなしごとなり その妻はやもめとなり

Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

10 その子輩はさすらひて乞丐 そのあれたる處よりいできたりて食をもとむべし

U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

11 彼のもてるすべてのものは債主にうばはれ かれの勤勞は外人にかすめらるべし

Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

12 かれに惠をあたふる人ひとりだになく かれの孤子をあはれむ者もなく

Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

13 その裔はたえその名はつぎの世にきえうすべし

U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

14 その父等のよこしまはヱホバのみこころに記され その母のつみはきえざるべし

U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

15 かれらは恒にヱホバの前におかれ その名は地より斷るべし

U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

16 かかる人はあはれみを施すことをおもはず反りて貧しきもの乏しきもの心のいためる者をころさんとして攻たりき

Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

17 かかる人は詛ふことをこのむ この故にのろひ己にいたる惠むことをたのしまず この故にめぐみ己にとほざかれり

Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

18 かかる人はころものごとくに詛をきる この故にのろひ水のごとくにおのれの衷にいり油のごとくにおのれの骨にいれり

Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

19 ねがはくは詛をおのれのきたる衣のごとく帶のごとくなして恒にみづから纏はんことを

Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

20 これらの事はわが敵とわが霊魂にさからひて惡言をいふ者とにヱホバのあたへたまふ報なり

Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

21 されど主ヱホバよなんぢの名のゆゑをもて我をかへりみたまへ なんぢの憐憫はいとふかし ねがはくは我をたすけたまへ

Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

22 われは貧しくして乏し わが心うちにて傷をうく

sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

23 わがゆく状はゆふ日の影のごとく また蝗のごとく吹さらるるなり

Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

24 わが膝は斷食によりてよろめき わが肉はやせおとろふ

Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

25 われは彼等にそしらるる者となれり かれら我をみるときは首をふる

Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

26 わが神ヱホバよねがはくは我をたすけその憐憫にしたがひて我をすくひたまへ

Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

27 ヱホバよこれらは皆なんぢの手よりいで 汝のなしたまへることなるを彼等にしらしめたまへ

dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

28 かれらは詛へども汝はめぐみたまふ かれらの立ときは恥かしめらるれどもなんぢの僕はよろこばん

Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

29 わがもろもろの敵はあなどりを衣おのが恥を外袍のごとくにまとふべし

U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

30 われはわが口をもて大にヱホバに謝し おほくの人のなかにて讃まつらむ

Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

31 ヱホバはまづしきものの右にたちてその霊魂を罪せんとする者より之をすくひたまへり

sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.