< 詩篇 102 >

1 ヱホバよわが祈をききたまへ 願くはわが號呼のこゑの御前にいたらんことを
Kadhannaa Namni Dhiphate Tokko Faaruu Booʼichaa Faarsee Fuula Waaqayyoo Duratti Dhiʼeeffatu. Yaa Waaqayyo, kadhannaa koo naa dhagaʼi; iyyi ani gargaarsaaf iyyadhus si bira haa gaʼu.
2 わが窮苦の日みかほを蔽ひたまふなかれ なんぢの耳をわれにかたぶけ 我がよぶ日にすみやかに我にこたへたまへ
Yeroo ani dhiphadhetti, fuula kee na duraa hin dhoksin. Gurra kee gara kootti deebisi; yommuu ani si waammadhu dafiitii deebii naa kenni.
3 わがもろもろの日は煙のごとくきえ わが骨はたきぎのごとく焚るるなり
Barri koo akkuma aaraatti ni badaatii; lafeen koos akkuma barbadaa ibiddaa bobaʼaa jira.
4 わがこころは草のごとく撃れてしほれたり われ糧をくらふを忘れしによる
Garaan koo dhukkubsatee akkuma margaa coollageera; ani nyaata koo nyaachuu irraanfadheera.
5 わが歎息のこゑによりてわが骨はわが肉につく
Sababii ani guddisee aaduuf, lafeen koo gogaa kootti maxxaneera.
6 われは野の鸅鸕のごとく荒たる跡のふくろふのごとくになりぬ
Ani akka urunguu gammoojjii, akka urunguu lafa barbadaaʼe keessaa nan taʼe.
7 われ醒てねぶらず ただ友なくして屋蓋にをる雀のごとくなれり
Ani hirriba malee nan bula; akka simbirroo kophaa ishee guutuu manaa irra jirtuus taʼeera.
8 わが仇はひねもす我をそしる 猖狂ひて我をせむるもの我をさして誓ふ
Diinonni koo guyyaa guutuu na arrabsu; warri natti qoosanis abaarsaaf maqaa kootti fayyadamu.
9 われは糧をくらふごとくに灰をくらひ わが飮ものには涙をまじへたり
Ani akkuma buddeenaatti daaraa nyaadheeraattii; dhugaatii koottis imimmaan makadheera;
10 こは皆なんぢの怒と忿恚とによりてなり なんぢ我をもたげてなげすて給へり
kunis sababii aarii fi dheekkamsa keetiitiif natti dhufe; ati ol na fuutee gad na darbatteertaatii.
11 わが齡はかたぶける日影のごとし またわれは草のごとく萎れたり
Barri koo akkuma gaaddidduu galgalaa ti; anis akkuma margaa gogeera.
12 されどヱホバよなんぢは永遠にながらへ その名はよろづ世にながらへん
Yaa Waaqayyo, ati bara baraan teessoo irra jirta; yaadannoon kees dhaloota hundatti darba.
13 なんぢ起てシオンをあはれみたまはん そはシオンに恩惠をほどこしたまふときなり そのさだまれる期すでに來れり
Ati kaatee Xiyooniif garaa ni laafta; yeroon itti isheen fudhatama argachuu qabdu ammumaatii; yeroon murteeffame sun gaʼeeraa.
14 なんぢの僕はシオンの石をもよろこび その塵をさへ愛しむ
Garboonni kee dhagaa isheetti gammaduutii; biyyoo ishees ni mararfatu.
15 もろもろの國はヱホバの名をおそれ 地のもろもろの王はその榮光をおそれん
Saboonni maqaa Waaqayyoo ni sodaatu; mootonni lafaa hundinuus ulfina kee ni kabaju.
16 ヱホバはシオンをきづき榮光をもてあらはれたまへり
Waaqayyo deebisee Xiyoonin ijaaraatii; ulfina isaatiinis ni mulʼata.
17 ヱホバは乏しきものの祈をかへりみ彼等のいのりを藐しめたまはざりき
Inni kadhannaa gadadamtootaa ni dhagaʼa; waammata isaaniis hin tuffatu.
18 來らんとするのちの世のためにこの事をしるさん 新しくつくられたる民はヤハをほめたたふべし
Akka sabni hamma ammaatti hin dhalatin Waaqayyoon galateeffatuuf, wanni kun akkana jedhamee dhaloota dhufuuf haa barreeffamu:
19 ヱホバその聖所のたかき所よりみおろし天より地をみたまへり
“Waaqayyo iddoo qulqullummaa isaa gubbaa irraa gad ilaale; samii irraas gara lafaa gad milʼate;
20 こは俘囚のなげきをきき死にさだまれる者をときはなち
kanas aaduu warra hidhamanii dhagaʼuu fi warra duuti itti murame baasuudhaaf hojjete.”
21 人々のシオンにてヱホバの名をあらはしヱルサレムにてその頌美をあらはさんが爲なり
Akkasiin maqaan Waaqayyoo Xiyoon keessatti, galanni isaas Yerusaalem keessatti ni labsama;
22 かかる時にもろもろの民もろもろの國つどひあつまりてヱホバに事へまつらん
kunis yommuu saboonnii fi mootummoonni, Waaqayyoon waaqeffachuuf walitti qabamanitti taʼa.
23 ヱホバはわがちからを途にておとろへしめ わが齢をみじかからしめ給へり
Inni jabina koo karaatti hambise; umurii koos ni gabaabse.
24 我いへりねがはくはわが神よわがすべての日のなかばにて我をとりさりたまふなかれ 汝のよはひは世々かぎりなし
Anis akkanan jedhe: “Yaa Waaqa ko, walakkaa umurii kootti na hin fudhatin; waggoonni kee dhalootaa hamma dhaloota hundaatti itti fufu.
25 汝いにしへ地の基をすゑたまへり 天もまたなんぢの手の工なり
Ati jalqabatti lafa hundeessite; samiiwwanis hojii harka keetii ti.
26 これらは亡びん されど汝はつねに存らへたまはん これらはみな衣のごとくふるびん 汝これらを袍のごとく更たまはん されば彼等はかはらん
Isaan ni badu; ati garuu ni jiraatta; hundumti isaanii akkuma wayyaa ni dhumu. Ati akkuma uffataa isaan geeddarta; isaanis ni badu.
27 然れども汝はかはることなし なんぢの齢はをはらざるなり
Ati garuu sanuma; umuriin kees gonkumaa dhuma hin qabu.
28 汝のしもべの子輩はながらへん その裔はかたく前にたてらるべし
Ijoolleen garboota keetii sodaa malee jiraatu; sanyiin isaaniis fuula kee dura jiraata.”

< 詩篇 102 >