箴言 知恵の泉 14
1 智慧ある婦はその家をたて 愚なる婦はおのれの手をもて之を毀つ
Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.
2 直くあゆむ者はヱホバを畏れ 曲りてあゆむ者はこれを侮る
Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.
3 愚なる者の口にはその傲のために鞭笞あり 智者の口唇はおのれを守る
Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.
4 牛なければ飼蒭倉むなし牛の力によりて生產る物おほし
Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.
5 忠信の證人はいつはらず 虚偽のあかしびとは謊言を吐く
Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.
6 嘲笑者は智慧を求むれどもえず 哲者は知識を得ること容易し
Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.
7 汝おろかなる者の前を離れされ つひに知識の彼にあるを見ざるべし
Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.
8 賢者の智慧はおのれの道を暁るにあり 愚なる者の痴は欺くにあり
Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.
9 おろろかなる者は罪をかろんず されど義者の中には恩惠あり
Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.
10 心の苦みは心みづから知る其よろこびには他人あづからず
Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.
11 惡者の家は亡され 正直き者の幕屋はさかゆ
Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.
12 人のみづから見て正しとする途にしてその終はつひに死にいたる途となるものあり
Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.
13 笑ふ時にも心に悲あり 歓樂の終に憂あり
Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.
14 心の悖れる者はおのれの途に飽かん 善人もまた自己に飽かん
Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.
15 拙者はすべての言を信ず 賢者はその行を愼む
Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.
16 智慧ある者は怖れて惡をはなれ 愚なる者はたかぶりて怖れず
Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.
17 怒り易き者は愚なることを行ひ 惡き謀計を設くる者は惡まる
Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.
18 拙者は愚なる事を得て所有となし 賢者は知識をもて冠弁となす
Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.
19 惡者は善者の前に俯伏し 罪ある者は義者の門に俯伏す
Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.
20 貧者はその鄰にさへも惡まる されど富者を愛する者はおほし
Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.
21 その鄰を藐むる者は罪あり 困苦者を憐むものは幸福あり
Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.
22 惡を謀る者は自己をあやまるにあらずや 善を謀る者には憐憫と眞實とあり
A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.
23 すべての勤勞には利益あり されど口唇のことばは貧乏をきたらするのみなり
Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.
24 智慧ある者の財寳はその冠弁となる 愚なる者のおろかはただ痴なり
Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.
25 眞實の證人は人のいのちを救ふ 謊言を吐く者は偽人なり
Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.
26 ヱホバを畏るることは堅き依賴なり その兒輩は逃避場をうべし
Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.
27 ヱホバを畏るることは生命の泉なり 人を死の罟より脱れしむ
Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.
28 王の榮は民の多きにあり 牧伯の衰敗は民を失ふにあり
Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.
29 怒を遅くする者は大なる知識あり 氣の短き者は愚なることを顯す
Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.
30 心の安穩なるは身のいのちなり 娼嫉は骨の腐なり
Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.
31 貧者を虐ぐる者はその造主を侮るなり 彼をうやまふ者は貧者をあはれむ
Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.
32 惡者はその惡のうちにて亡され義者はその死ぬる時にも望あり
I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.
33 智慧は哲者の心にとどまり 愚なる者の衷にある事はあらはる
Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.
34 義は國を高くし罪は民を辱しむ
Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.
35 さとき僕は王の恩を蒙ぶり 辱をきたらす者はその震怒にあふ
Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.
