箴言 知恵の泉 12
1 訓誨を愛する者は知識を愛す 懲戒を惡むものは畜のごとし
| کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است. |
2 善人はヱホバの恩寵をうけ 惡き謀略を設くる人はヱホバに罰せらる
| خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند. |
3 人は惡をもて堅く立ことあたはず 義人の根は動くことなし
| انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند. |
4 賢き婦はその夫の冠弁なり 辱をきたらする婦は夫をしてその骨に腐あるが如くならしむ
| زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد. |
5 義者のおもひは直し 惡者の計るところは虚偽なり
| انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است. |
6 惡者の言は人の血を流さんとて伺ふ されど直者の口は人を救ふなり
| سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد. |
7 惡者はたふされて無ものとならん されど義者の家は立べし
| بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند. |
8 人はその聰明にしたがひて譽られ 心の悖れる者は藐めらる
| آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند. |
9 卑賤してしもべある者は自らたかぶりて食に乏き者に愈る
| بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد. |
10 義者はその畜の生命を顧みる されど惡者は殘忍をもてその憐憫とす
| شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست. |
11 おのれの田地を耕すものは食にあく 放蕩なる人にしたがふ者は智慧なし
| هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است. |
12 惡者はあしき人の獲たる物をうらやみ 義者の根は芽をいだす
| اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد. |
13 惡者はくちびるの愆によりて罟に陷る されど義者は患難の中よりまぬかれいでん
| دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد. |
14 人はその口の徳によりて福祉に飽ん 人の手の行爲はその人の身にかへるべし
| پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد. |
15 愚なる者はみづからその道を見て正しとす されど智慧ある者はすすめを容る
| آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد. |
16 愚なる者はただちに怒をあらはし 智きものは恥をつつむ
| آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند. |
17 眞實をいふものは正義を述べ いつはりの證人は虚偽をいふ
| وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود. |
18 妄りに言をいだし劍をもて刺がごとくする者あり されど智慧ある者の舌は人をいやす
| هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است. |
19 眞理をいふ口唇は何時までも存つ されど虚偽をいふ舌はただ瞬息のあひだのみなり
| عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند. |
20 惡事をはかる者の心には欺詐あり 和平を謀る者には歓喜あり
| افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد. |
21 義者には何の禍害も來らず 惡者はわざはひをもて充さる
| هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند. |
22 いつはりの口唇はヱホバに憎まれ 眞實をおこなふ者は彼に悦ばる
| خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است. |
23 賢人は知識をかくす されど愚なる者のこころは愚なる事を述ぶ
| آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد. |
24 勤めはたらく者の手は人ををさむるにいたり惰者は人に服ふるにいたる
| کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد. |
25 うれひ人の心にあれば之を屈ます されど善言はこれを樂します
| غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد. |
26 義者はその友に道を示す されど惡者は自ら途にまよふ
| شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد. |
27 惰者はおのれの猟獲たる物をも燔ず 勉めはたらくことは人の貴とき寳なり
| آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است. |
28 義しき道には生命ありその道すぢには死なし
| راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست. |
