ヨブ 記 27

1 ヨブまた語を繼ぎていはく

Dia mbola nandroso nanao oha-teny ihany Joba ka nanao hoe:

2 われに義しき審判を施したまはざる神 わが心魂をなやまし給ふ全能者此神は活く

Raha velona koa Andriamanitra, Izay efa nandà tsy hanome ahy ny rariny, sy ny Tsitoha, Izay efa nampangidy ny aiko.

3 （わが生命なほ全くわれの衷にあり 神の氣息なほわが鼻にあり）

Fa mbola ato anatiko ihany ny aiko, ary eo am-bavoroko ny Fanahin’ Andriamanitra.

4 わが口は惡を言ず わが舌は謊言を語らじ

Dia tsy hanao teny tsy marina ny molotro, ary tsy hanonom-pitaka ny lelako.

5 我決めて汝等を是とせじ 我に死るまで我が罪なきを言ことを息じ

Sanatria raha hanaiky ny anareo ho marina aho! Mandra-pialan’ ny aiko dia tsy hanaiky ny tenako ho manan-tsiny aho.

6 われ堅くわが正義を持ちて之を棄じ 我は今まで一日も心に責られし事なし

Ny fahamarinako dia hazoniko mafy ka tsy ho foiko; Ny foko tsy manome tsiny ahy akory na dia ny amin’ ny androko iray monja aza.

7 我に敵する者は惡き者と成り我を攻る者は義からざる者と成るべし

Aoka ho hita fa ratsy fanahy ny fahavaloko, ary tsy marina izay mitsangana hanohitra ahy.

8 邪曲なる者もし神に絶れその魂神を脱とらるるに於ては何の望かあらん

Fa inona no fanantenan’ ny mpihatsaravelatsihy, raha maito ny ainy, ka tsoahan’ Andriamanitra ny fanahiny?

9 かれ艱難に罹る時に神その呼號を聽いれたまはんや

Hihaino ny fitarainany va Andriamanitra, raha ozoim-pahoriana izy?

10 かれ全能者を喜こばんや 常に神を龥んや

Ho azony hiravoravoana va ny Tsitoha? Hahazo miantso an’ Andriamanitra mandrakariva va izy?

11 われ神の御手を汝等に敎へん 全能者の道を汝等に隱さじ

Hampianatra anareo ny amin’ ny tànan’ Andriamanitra aho, ary tsy hisorona anareo aho ny amin’ ny hevitry ny Tsitoha.

12 視よ汝等もみな自らこれを觀たり 然るに何ぞ斯愚蒙をきはむるや

Indreo, ianareo rehetra samy efa nahita izany; Koa nahoana ianareo no manao hevi-poana?

13 惡き人の神に得る分 強暴の人の全能者より受る業は是なり

Izao no anjaran’ ny ratsy fanahy avy amin’ Andriamanitra, sy lovan’ ny lozabe raisiny avy amin’ ny Tsitoha:

14 その子等蕃れば劍に殺さる その子孫は食物に飽ず

Na dia mihamaro aza ny zanany, dia ho an’ ny sabatra ihany ireny. Ary ny zaza aterany tsy ho voky hanina;

15 その遺れる者は疫病に斃れて埋められ その妻等は哀哭をなさず

Ny ankohonany sisa dia hasitrik’ Ifahafatesana, ary tsy hisaona azy ny mpitondratenany;

16 かれ銀を積こと塵のごとく衣服を備ふること土のごとくなるとも

Na dia mahary volafotsy hoatra ny vovoka aza izy ary mahangona fitafiana hoatra ny fotaka,

17 その備ふる者は義き人これを着ん またその銀は無辜者これを分ち取ん

Eny, manangona ihany izy, nefa ny marina no hitafy izany, ary ny tsy manan-tsiny no hizara ny volafotsy;

18 その建る家は蟲の巣のごとく また番人の造る茅家のごとし

Manao ny tranony tahaka ny an’ ny lolofotsy izy, ary tahaka ny trano rantsan-kazo ataon’ ny mpiandry voly;

19 彼は富る身にて寢臥し重ねて興ること無し また目を開けば即ちその身きえ亡す

Ao avokoa ihany ny hareny, raha vao mandry izy; Nefa nony ahirany ny masony, dia tsy ao intsony ireny.

20 懼ろしき事大水のごとく彼に追及き 夜の暴風かれを奪ひ去る

Ny fampahatahorana mahatratra azy tahaka ny riaka: Nony alina paohin’ ny tafio-drivotra izy;

21 東風かれを颺げて去り 彼をその處より吹はらふ

Ny rivotra avy any atsinanana mampiainga sy mahalasa azy ka mipaoka azy hiala amin’ ny fitoerany;

22 神かれを射て恤まず 彼その手より逃れんともがく

Asian’ Andriamanitra izy ka tsy iantrany, ary mandositra dia mandositra ho afaka amin’ ny tànany izy;

23 人かれに對ひて手を鳴し 嘲りわらひてその處をいでゆかしむ

Tehafin’ ny olona tanana izy sady isitrisirany ka ampialainy amin’ ny fonenany.