ヨブ 記 19

1 ヨブこたへて曰く

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 汝ら我心をなやまし 言語をもて我を打くだくこと何時までぞや

Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?

3 なんぢら已に十次も我を辱しめ我を惡く待ひてなほ愧るところ無し

Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?

4 假令われ眞に過ちたらんもその過は我の身に止れり

A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.

5 なんぢら眞に我に向ひて誇り我身に羞べき行爲ありと證するならば

A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;

6 神われを虐げその網羅をもて我を包みたまへりと知るべし

Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.

7 我虐げらるると叫べども答なく 呼はり求むれども審理なし

Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.

8 彼わが路の周圍に垣を結めぐらして逾る能はざらしめ 我が行く途に黑暗を蒙むらしめ

Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.

9 わが光榮を褫ぎ我冠冕を首より奪ひ

Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.

10 四方より我を毀ちて失しめ 我望を樹のごとくに根より拔き

Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.

11 我にむかひて震怒を燃し 我を敵の一人と見たまへり

Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.

12 その軍旅ひとしく進み途を高くして我に攻寄せ わが天幕の周圍に陣を張り

Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.

13 彼わが兄弟等をして遠くわれを離れしめたまへり 我を知る人々は全く我に疎くなりぬ

Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.

14 わが親戚は往來を休め わが朋友はわれを忘れ

Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.

15 わが家に寄寓る者およびわが婢等は我を見て外人のごとくす 我かれらの前にては異國人のごとし

Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.

16 われわが僕を喚どもこたへず 我口をもて彼に請はざるを得ざるなり

Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.

17 わが氣息はわが妻に厭はれ わが臭氣はわが同胎の子等に嫌はる

Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.

18 童子等さへも我を侮どり 我起あがれば即ち我を嘲ける

Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.

19 わが親しき友われを惡みわが愛したる人々ひるがへりてわが敵となれり

Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.

20 わが骨はわが皮と肉とに貼り 我は僅に齒の皮を全うして逃れしのみ

Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.

21 わが友よ汝等われを恤れめ 我を恤れめ 神の手われを撃り

Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.

22 汝らなにとて神のごとくして我を攻め わが肉に饜ことなきや

Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?

23 望むらくは我言の書留られんことを 望むらくは我言書に記されんことを

Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!

24 望むらくは鐡の筆と鉛とをもて之を永く磐石に鐫つけおかんことを

Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!

25 われ知る我を贖ふ者は活く 後の日に彼かならず地の上に立ん

Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.

26 わがこの皮この身の朽はてん後 われ肉を離れて神を見ん

A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.

27 我みづから彼を見たてまつらん 我目かれを見んに識らぬ者のごとくならじ 我が心これを望みて焦る

Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.

28 なんぢら若われら如何に彼を攻んかと言ひ また事の根われに在りと言ば

Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.

29 劍を懼れよ 忿怒は劍の罰をきたらす 斯なんぢら遂に審判のあるを知ん

Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.