ヨブ 記 19

1 ヨブこたへて曰く

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 汝ら我心をなやまし 言語をもて我を打くだくこと何時までぞや

تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟

3 なんぢら已に十次も我を辱しめ我を惡く待ひてなほ愧るところ無し

پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید.

4 假令われ眞に過ちたらんもその過は我の身に止れり

اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟

5 なんぢら眞に我に向ひて誇り我身に羞べき行爲ありと證するならば

شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید،

6 神われを虐げその網羅をもて我を包みたまへりと知るべし

در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است.

7 我虐げらるると叫べども答なく 呼はり求むれども審理なし

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد.

8 彼わが路の周圍に垣を結めぐらして逾る能はざらしめ 我が行く途に黑暗を蒙むらしめ

خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است.

9 わが光榮を褫ぎ我冠冕を首より奪ひ

او عزت و فخر را از من گرفته

10 四方より我を毀ちて失しめ 我望を樹のごとくに根より拔き

و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.

11 我にむかひて震怒を燃し 我を敵の一人と見たまへり

خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد.

12 その軍旅ひとしく進み途を高くして我に攻寄せ わが天幕の周圍に陣を張り

لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند.

13 彼わが兄弟等をして遠くわれを離れしめたまへり 我を知る人々は全く我に疎くなりぬ

برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند.

14 わが親戚は往來を休め わが朋友はわれを忘れ

بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند.

15 わが家に寄寓る者およびわが婢等は我を見て外人のごとくす 我かれらの前にては異國人のごとし

اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام.

16 われわが僕を喚どもこたへず 我口をもて彼に請はざるを得ざるなり

خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد.

17 わが氣息はわが妻に厭はれ わが臭氣はわが同胎の子等に嫌はる

نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند.

18 童子等さへも我を侮どり 我起あがれば即ち我を嘲ける

بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند.

19 わが親しき友われを惡みわが愛したる人々ひるがへりてわが敵となれり

حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند.

20 わが骨はわが皮と肉とに貼り 我は僅に齒の皮を全うして逃れしのみ

از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام.

21 わが友よ汝等われを恤れめ 我を恤れめ 神の手われを撃り

آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است.

22 汝らなにとて神のごとくして我を攻め わが肉に饜ことなきや

چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟

23 望むらくは我言の書留られんことを 望むらくは我言書に記されんことを

ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم.

24 望むらくは鐡の筆と鉛とをもて之を永く磐石に鐫つけおかんことを

25 われ知る我を贖ふ者は活く 後の日に彼かならず地の上に立ん

اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛

26 わがこの皮この身の朽はてん後 われ肉を離れて神を見ん

و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید!

27 我みづから彼を見たてまつらん 我目かれを見んに識らぬ者のごとくならじ 我が心これを望みて焦る

من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی!

28 なんぢら若われら如何に彼を攻んかと言ひ また事の根われに在りと言ば

چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟

29 劍を懼れよ 忿怒は劍の罰をきたらす 斯なんぢら遂に審判のあるを知ん

از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد.