Proverbi 26

1 Come la neve non conviene all’estate, né la pioggia al tempo della mèsse, così non conviene la gloria allo stolto.

Кум ну се потривеск зэпада вара ши плоая ын тимпул сечеришулуй, аша ну се потривеште слава пентру ун небун.

2 Come il passero vaga qua e là e la rondine vola, così la maledizione senza motivo, non raggiunge l’effetto.

Кум саре врабия ынкоаче ши ынколо ши кум збоарэ рындуника, аша ну нимереште блестемул неынтемеят.

3 La frusta per il cavallo, la briglia per l’asino, e il bastone per il dosso degli stolti.

Бичул есте пентру кал, фрыул, пентру мэгар ши нуяуа, пентру спинаря небунилор.

4 Non rispondere allo stolto secondo la sua follia, che tu non gli abbia a somigliare.

Ну рэспунде небунулуй дупэ небуния луй, ка сэ ну семень ши ту ку ел.

5 Rispondi allo stolto secondo la sua follia, perché non abbia a credersi savio.

Рэспунде ынсэ небунулуй дупэ небуния луй, ка сэ ну се крядэ ынцелепт.

6 Chi affida messaggi a uno stolto si taglia i piedi e s’abbevera di pene.

Чел че тримите о солие принтр-ун небун ышь тае сингур пичоареле ши бя недрептатя.

7 Come le gambe dello zoppo son senza forza, così è una massima in bocca degli stolti.

Кум сунт пичоареле ологулуй, аша есте ши о ворбэ ынцеляптэ ын гура унор небунь.

8 Chi onora uno stolto fa come chi getta una gemma in un mucchio di sassi.

Кум ай пуне о пятрэ ын праштие, аша есте кынд дай мэрире унуй небун.

9 Una massima in bocca agli stolti è come un ramo spinoso in mano a un ubriaco.

Ка ун спин каре вине ын мына унуй ом бят, аша есте о ворбэ ынцеляптэ ын гура небунилор.

10 Chi impiega lo stolto e il primo che capita, è come un arciere che ferisce tutti.

Ка ун аркаш каре рэнеште пе тоатэ лумя, аша есте чел че токмеште пе небунь ши пе ынтыий вениць.

11 Lo stolto che ricade nella sua follia, è come il cane che torna al suo vomito.

Кум се ынтоарче кынеле ла че а вэрсат, аша се ынтоарче небунул ла небуния луй.

12 Hai tu visto un uomo che si crede savio? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.

Дакэ везь ун ом каре се креде ынцелепт, поць сэ ай май мултэ нэдежде пентру ун небун декыт пентру ел.

13 Il pigro dice: “C’è un leone nella strada, c’è un leone per le vie!”

Ленешул зиче: „Афарэ есте ун леу, пе улице есте ун леу!”

14 Come la porta si volge sui cardini così il pigro sul suo letto.

Кум се ынвыртеште уша пе цыцыниле ей, аша се ынвыртеште ленешул ын патул луй.

15 Il pigro tuffa la mano nel piatto; gli par fatica riportarla alla bocca.

Ленешул ышь вырэ мына ын блид ши-й вине греу с-о дукэ ярэшь ла гурэ.

16 Il pigro si crede più savio di sette uomini che dànno risposte sensate.

Ленешул се креде май ынцелепт декыт шапте оамень каре рэспунд ку жудекатэ.

17 Il passante che si riscalda per una contesa che non lo concerne, è come chi afferra un cane per le orecchie.

Ун трекэтор каре се аместекэ ынтр-о чартэ каре ну-л привеште есте ка унул каре апукэ ун кыне де урекь.

18 Come un pazzo che avventa tizzoni, frecce e morte,

Ка небунул каре арункэ сэӂець апринсе ши учигэтоаре,

19 così è colui che inganna il prossimo, e dice: “Ho fatto per ridere!”

аша есте омул каре ыншалэ пе апроапеле сэу ши апой зиче: „Ам врут доар сэ глумеск!”

20 Quando mancan le legna, il fuoco si spegne; e quando non c’è maldicente, cessan le contese.

Кынд ну май сунт лемне, фокул се стинӂе; ши кынд ну май есте ничун клеветитор, чарта се потолеште.

21 Come il carbone da la brace, e le legna dànno la fiamma, così l’uomo rissoso accende le liti.

Дупэ кум кэрбунеле фаче жэратик ши лемнул, фок, тот аша ши омул гылчевитор апринде чарта.

22 Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.

Кувинтеле клеветиторулуй сунт ка ниште прэжитурь, алунекэ пынэ ын фундул мэрунтаелор.

23 Labbra ardenti e un cuor malvagio son come schiuma d’argento spalmata sopra un vaso di terra.

Ка згура де арӂинт пусэ пе ун чоб де пэмынт, аша сунт бузеле апринсе ши о инимэ ря.

24 Chi odia, parla con dissimulazione; ma, dentro, cova la frode.

Чел че урэште се префаче ку бузеле луй ши ынэунтрул луй прегэтеште ыншелэчуня.

25 Quando parla con voce graziosa, non te ne fidare, perché ha sette abominazioni in cuore.

Кынд ыць ворбеште ку глас дулче, ну-л креде, кэч шапте урычунь сунт ын инима луй.

26 L’odio suo si nasconde sotto la finzione, ma la sua malvagità si rivelerà nell’assemblea.

Кяр дакэ-шь аскунде ура ын префэкэторие, тотушь рэутатя луй се ва дескопери ын адунаре.

27 Chi scava una fossa vi cadrà, e la pietra torna addosso a chi la rotola.

Чине сапэ гроапа алтуя каде ел ын еа ши пятра се ынтоарче песте чел че о прэвэлеште.

28 La lingua bugiarda odia quelli che ha ferito, e la bocca lusinghiera produce rovina.

Лимба минчиноасэ урэште пе чей пе каре-й добоарэ еа ши гура лингушитоаре прегэтеште пеиря.