Proverbi 25
1 Ecco altri proverbi di Salomone, raccolti dalla gente di Ezechia, re di Giuda.
Ятэ ынкэ врео кытева дин пилделе луй Соломон, стрынсе де оамений луй Езекия, ымпэратул луй Иуда.
2 E’ gloria di Dio nascondere le cose; ma la gloria dei re sta nell’investigarle.
Слава луй Думнезеу стэ ын аскундеря лукрурилор, дар слава ымпэрацилор стэ ын черчетаря лукрурилор.
3 L’altezza del cielo, la profondità della terra e il cuore dei re non si possono investigare.
Ынэлцимя черурилор, адынчимя пэмынтулуй ши инима ымпэрацилор сунт непэтрунсе.
4 Togli dall’argento le scorie, e ne uscirà un vaso per l’artefice;
Скоате згура дин арӂинт ши арӂинтарул ва фаче дин ел ун вас алес!
5 togli l’empio dalla presenza del re, e il suo trono sarà reso stabile dalla giustizia.
Скоате ши пе чел рэу динаинтя ымпэратулуй ши скаунул луй де домние се ва ынтэри прин неприхэнире.
6 Non fare il vanaglorioso in presenza del re, e non ti porre nel luogo dei grandi;
Ну те фэли ынаинтя ымпэратулуй ши ну луа локул челор марь;
7 poiché è meglio ti sia detto: “Sali qui”, anziché essere abbassato davanti al principe che gli occhi tuoi hanno veduto.
кэч есте май бине сэ ци се зикэ: „Суе-те май сус!” декыт сэ фий коборыт ынаинтя воеводулуй пе каре ци-л вэд окий.
8 Non t’affrettare a intentar processi, che alla fine tu non sappia che fare, quando il tuo prossimo t’avrà svergognato.
Ну те грэби сэ те ей ла чартэ, ка ну кумва, ла урмэ, сэ ну штий че сэ фачь кынд те ва луа ла окэрь апроапеле тэу.
9 Difendi la tua causa contro il tuo prossimo, ma non rivelare il segreto d’un altro,
Апэрэ-ць причина ымпотрива апроапелуй тэу, дар ну да пе фацэ тайна алтуя,
10 onde chi t’ode non t’abbia a vituperare, e la tua infamia non si cancelli più.
ка ну кумва, афлынд-о чинева, сэ те умпле де рушине ши сэ-ць ясэ нуме рэу, каре сэ ну се май штяргэ!
11 Le parole dette a tempo son come pomi d’oro in vasi d’argento cesellato.
Ун кувынт спус ла время потривитэ есте ка ниште мере де аур ынтр-ун кошулец де арӂинт.
12 Per un orecchio docile, chi riprende con saviezza è un anello d’oro, un ornamento d’oro fino.
Ка о веригэ де аур ши о подоабэ де аур курат, аша есте ынцелептул каре мустрэ пентру о уреке аскултэтоаре.
13 Il messaggero fedele, per quelli che lo mandano, è come il fresco della neve al tempo della mèsse; esso ristora l’anima del suo padrone.
Ка рэкоряла зэпезий пе время сечеришулуй, аша есте ун сол крединчос пентру чел че-л тримите: ел ынвиорязэ суфлетул стэпынулуй сэу.
14 Nuvole e vento, ma punta pioggia; ecco l’uomo che si vanta falsamente della sua liberalità.
Ка норий ши вынтул фэрэ плоае, аша есте ун ом каре се лаудэ пе недрепт ку дэрничииле луй.
15 Con la pazienza si piega un principe, e la lingua dolce spezza dell’ossa.
Прин рэбдаре се ындуплекэ ун воевод ши о лимбэ дулче поате здроби оасе.
16 Se trovi del miele, mangiane quanto ti basta; che, satollandotene, tu non abbia poi a vomitarlo.
Дакэ дай песте мьере, ну мынка декыт атыт кыт ыць ажунӂе, ка сэ ну ци се скырбяскэ ши с-о вершь дин гурэ.
17 Metti di rado il piede in casa del prossimo, ond’egli, stufandosi di te, non abbia ad odiarti.
Калкэ рар ын каса апроапелуй тэу, ка сэ ну се сатуре де тине ши сэ те ураскэ.
18 L’uomo che attesta il falso contro il suo prossimo, è un martello, una spada, una freccia acuta.
Ка ун буздуган, ка о сабие ши ка о сэӂятэ аскуцитэ, аша есте ун ом каре фаче о мэртурисире минчиноасэ ымпотрива апроапелуй сэу.
19 La fiducia in un perfido, nel dì della distretta, è un dente rotto, un piede slogato.
Ка ун динте стрикат ши ка ун пичор каре шкьоапэтэ, аша есте ынкредеря ынтр-ун стрикат ла зиуа неказулуй.
20 Cantar delle canzoni a un cuor dolente è come togliersi l’abito in giorno di freddo, e mettere aceto sul nitro.
Ка унул каре ышь скоате хайна пе о зи рече сау варсэ оцет пе силитрэ, аша есте чине кынтэ кынтече уней инимь ын ненорочире.
21 Se il tuo nemico ha fame, dagli del pane da mangiare: se ha sete, dagli dell’acqua da bere;
Дакэ есте флэмынд врэжмашул тэу, дэ-й пыне сэ мэнынче, дакэ-й есте сете, дэ-й апэ сэ бя!
22 ché, così, raunerai dei carboni accesi sul suo capo, e l’Eterno ti ricompenserà.
Кэч, фэкынд аша, адунь кэрбунь априншь пе капул луй, ши Домнул ыць ва рэсплэти.
23 Il vento del nord porta la pioggia, e la lingua che sparla di nascosto fa oscurare il viso.
Вынтул де мязэноапте адуче плоая ши лимба клеветитоаре адуче о фацэ мыхнитэ.
24 Meglio abitare sul canto d’un tetto, che in una gran casa con una moglie rissosa.
Май бине сэ локуешть ынтр-ун колц пе акопериш декыт сэ локуешть ынтр-о касэ маре ку о невастэ гылчевитоаре.
25 Una buona notizia da paese lontano è come acqua fresca a persona stanca ed assetata.
Ка апа проаспэтэ пентру ун ом обосит, аша есте о весте бунэ венитэ динтр-о царэ депэртатэ.
26 Il giusto che vacilla davanti all’empio, è come una fontana torbida e una sorgente inquinata.
Ка о фынтынэ тулбуре ши ка ун извор стрикат, аша есте чел неприхэнит каре се клатинэ ынаинтя челуй рэу.
27 Mangiar troppo miele non è bene ma scrutare cose difficili è un onore.
Ну есте бине сэ мэнынчь мултэ мьере: тот аша, ну есте о чинсте сэ алерӂь дупэ слава та ынсуць.
28 L’uomo che non si sa padroneggiare, è una città smantellata, priva di mura.
Омул каре ну есте стэпын пе сине есте ка о четате сурпатэ ши фэрэ зидурь.
