Giobbe 22

1 Allora Elifaz di Teman rispose e disse:

Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:

2 “Può l’uomo recar qualche vantaggio a Dio? No; il savio non reca vantaggio che a sé stesso.

„Поате ун ом сэ адукэ вреун фолос луй Думнезеу? Ну, чи ынцелептул ну-шь фолосеште декыт луй.

3 Se sei giusto, ne vien forse qualche diletto all’Onnipotente? Se sei integro nella tua condotta, ne ritrae egli un guadagno?

Дакэ ешть фэрэ приханэ, аре Чел Атотпутерник вреун фолос? Ши дакэ трэешть фэрэ винэ, че ва кыштига Ел?

4 E’ forse per la paura che ha di te ch’egli ti castiga o vien teco in giudizio?

Пентру евлавия та те педепсеште Ел оаре ши интрэ ла жудекатэ ку тине?

5 La tua malvagità non è essa grande e le tue iniquità non sono esse infinite?

Ну-й маре рэутатя та? Ши фэрэделеӂиле тале, фэрэ нумэр?

6 Tu, per un nulla, prendevi pegno da’ tuoi fratelli, spogliavi delle lor vesti i mezzo ignudi.

Луай фэрэ причинэ зэлоаӂе де ла фраций тэй, лэсай фэрэ хайне пе чей гой.

7 Allo stanco non davi a bere dell’acqua, all’affamato rifiutavi del pane.

Ну дэдяй апэ омулуй ынсетат, ну вояй сэ дай пыне омулуй флэмынд.

8 La terra apparteneva al più forte, e l’uomo influente vi piantava la sua dimora.

Цара ера а та фииндкэ ерай май таре, те ашезай ын еа фииндкэ ерай ку вазэ.

9 Rimandavi a vuoto le vedove, e le braccia degli orfani eran spezzate.

Дэдяй афарэ пе вэдуве ку мыниле гоале ши брацеле орфанилор ле фрынӂяй.

10 Ecco perché sei circondato di lacci, e spaventato da sùbiti terrori.

Пентру ачея ешть ынконжурат де курсе ши те-а апукат гроаза динтр-одатэ.

11 O non vedi le tenebre che t’avvolgono e la piena d’acque che ti sommerge?

Ну везь дар ачест ынтунерик, ачесте апе мулте каре те нэпэдеск?

12 Iddio non è egli lassù ne’ cieli? Guarda lassù le stelle eccelse, come stanno in alto!

Ну есте Думнезеу сус ын черурь? Привеште вырфул стелелор. Че ыналт есте!

13 E tu dici: “Iddio che sa? Può egli giudicare attraverso il buio?

Ши ту зичь: ‘Че штие Думнезеу? Поате сэ жудече Ел прин ынтунерикул де норь?

14 Fitte nubi lo coprono e nulla vede; egli passeggia sulla vòlta de’ cieli”.

Ыл ынфэшоарэ норий, ну веде нимик, болта черяскэ абя дакэ о стрэбате!’

15 Vuoi tu dunque seguir l’antica via per cui camminarono gli uomini iniqui,

Че, врей с-апучь пе каля стрэвеке, пе каре ау урмат-о чей нелеӂюиць,

16 che furon portati via prima del tempo, e il cui fondamento fu come un torrente che scorre?

каре ау фост луаць ынаинте де време ши ау цинут кыт цине ун пырыу каре се скурӂе?

17 Essi dicevano a Dio: “Ritirati da noi!” e chiedevano che mai potesse far per loro l’Onnipotente.

Ей зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной! Че не поате фаче Чел Атотпутерник?’

18 Eppure Iddio avea riempito le loro case di beni! Ah lungi da me il consiglio degli empi!

Ши тотушь Думнезеу ле умплусе каселе де бунэтэць. – Департе де мине сфатул челор рэй! –

19 I giusti, vedendo la loro ruina, ne gioiscono e l’innocente si fa beffe di loro:

Чей фэрэ приханэ вор фи марторь ай кэдерий лор ши се вор букура, чел невиноват ва рыде де ей

20 “Vedete se non son distrutti gli avversari nostri! la loro abbondanza l’ha divorata il fuoco!”

ши ва зиче: ‘Ятэ пе потривничий ноштри нимичиць! Ятэ-ле богэцииле арсе де фок!’

21 Riconciliati dunque con Dio; avrai pace, e ti sarà resa la prosperità.

Ымприетенеште-те дар ку Думнезеу, ши вей авя паче; те вей букура астфел ярэшь де феричире.

22 Ricevi istruzioni dalla sua bocca, e riponi le sue parole nel tuo cuore.

Примеште ынвэцэтурэ дин гура Луй ши пуне-ць ла инимэ кувинтеле Луй.

23 Se torni all’Onnipotente, se allontani l’iniquità dalle tue tende, sarai ristabilito.

Вей фи ашезат ярэшь ла локул тэу дакэ те вей ынтоарче ла Чел Атотпутерник, дакэ депэртезь фэрэделеӂя дин кортул тэу.

24 Getta l’oro nella polvere e l’oro d’Ophir tra i ciottoli del fiume

Арункэ дар аурул ын цэрынэ, арункэ аурул дин Офир ын прундул пыраелор!

25 e l’Onnipotente sarà il tuo oro, egli ti sarà come l’argento acquistato con fatica.

Ши атунч, Чел Атотпутерник ва фи аурул тэу, арӂинтул тэу, богэция та.

26 Allora farai dell’Onnipotente la tua delizia, e alzerai la faccia verso Dio.

Атунч, Чел Атотпутерник ва фи десфэтаря та, ши ыць вей ридика фаца спре Думнезеу.

27 Lo pregherai, egli t’esaudirà, e tu scioglierai i voti che avrai fatto.

Ыл вей руга, ши те ва аскулта ши ыць вей путя ымплини журуинцеле.

28 Quello che imprenderai, ti riuscirà; sul tuo cammino risplenderà la luce.

Пе че вей пуне мына ыць ва избути, пе кэрэриле тале ва стрэлучи лумина.

29 Se ti abbassano, tu dirai: “In alto!” e Dio soccorrerà chi ha gli occhi a terra;

Винэ смериря, ту те вей руга пентру ридикаря та: Думнезеу ажутэ пе чел ку окий плекаць.

30 libererà anche chi non è innocente, ei sarà salvo per la purità delle tue mani”.

Ел ва избэви кяр ши пе чел виноват, каре ышь ва датора скэпаря курэцией мынилор тале.”