Giobbe 11

1 Allora Tsofar di Naama rispose e disse:

Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:

2 “Cotesta abbondanza di parole rimarrà ella senza risposta? Basterà egli esser loquace per aver ragione?

„Сэ рэмынэ ачастэ нэвалэ де кувинте фэрэ рэспунс ши сэ крядэ лимбутул кэ аре дрептате?

3 Varranno le tue ciance a far tacere la gente? Farai tu il beffardo, senza che alcuno ti confonda?

Вор фаче ворбеле тале дешарте пе оамень сэ такэ? Ши-ць вей бате жок де алций, фэрэ сэ те факэ чинева де рушине?

4 Tu dici a Dio: “Quel che sostengo è giusto, e io sono puro nel tuo cospetto”.

Ту зичь: ‘Фелул меу де а ведя есте дрепт ши сунт курат ын окий Тэй.’

5 Ma, oh se Iddio volesse parlare e aprir la bocca per risponderti

Ах, де ар вря Думнезеу сэ ворбяскэ, де Шь-ар дескиде бузеле сэ-ць рэспундэ

6 e rivelarti i segreti della sua sapienza poiché infinita è la sua intelligenza vedresti allora come Iddio dimentichi parte della colpa tua.

ши де ць-ар дескопери тайнеле ынцелепчуний Луй, але ынцелепчуний Луй немэрӂините, ай ведя атунч кэ ну-ць рэсплэтеште тотушь дупэ фэрэделеӂя та!

7 Puoi tu scandagliare le profondità di Dio? arrivare a conoscere appieno l’Onnipotente?

Поць спуне ту кэ поць пэтрунде адынчимиле луй Думнезеу, кэ поць ажунӂе ла куноштинца десэвыршитэ а Челуй Атотпутерник?

8 Si tratta di cose più alte del cielo… e tu che faresti? di cose più profonde del soggiorno de’ morti… come le conosceresti? (Sheol h7585)

Кыт черуриле-й де ыналтэ: че поць фаче? Май адынкэ декыт Локуинца морцилор: че поць шти? (Sheol h7585)

9 La lor misura è più lunga della terra, più larga del mare.

Ынтиндеря ей есте май лунгэ декыт пэмынтул ши май латэ декыт маря.

10 Se Dio passa, se incarcera, se chiama in giudizio, chi s’opporrà?

Дакэ апукэ, дакэ ынкиде ши кямэ Ел ла жудекатэ, чине-Л поате опри?

11 Poich’egli conosce gli uomini perversi, scopre senza sforzo l’iniquità.

Кэч Ел куноаште пе фэкэторий де реле, веде ушор пе виноваць.

12 Ma l’insensato diventerà savio, quando un puledro d’onàgro diventerà uomo.

Омул, димпотривэ, аре минте де небун ши с-а нэскут ка мынзул унуй мэгар сэлбатик!

13 Tu, però, se ben disponi il cuore, e protendi verso Dio le palme,

Ту ындряптэ-ць инима спре Думнезеу, ынтинде-ць мыниле спре Ел.

14 se allontani il male ch’è nelle tue mani, e non alberghi l’iniquità nelle tue tende,

Депэртязэ-те де фэрэделеӂе ши ну лэса недрептатя сэ локуяскэ ын кортул тэу.

15 allora alzerai la fronte senza macchia, sarai incrollabile, e non avrai paura di nulla;

Ши атунч, ыць вей ридика фрунтя фэрэ тямэ, вей фи таре ши фэрэ фрикэ;

16 dimenticherai i tuoi affanni; te ne ricorderai come d’acqua passata;

ыць вей уйта суферинцеле ши-ць вей адуче аминте де еле ка де ниште апе каре с-ау скурс.

17 la tua vita sorgerà più fulgida del meriggio, l’oscurità sarà come la luce del mattino.

Зилеле тале вор стрэлучи май таре декыт соареле ла амязэ, ынтунерикул тэу ва фи ка лумина диминеций.

18 Sarai fiducioso perché avrai speranza; ti guarderai bene attorno e ti coricherai sicuro.

Вей фи плин де ынкредере ши нэдеждя ну-ць ва фи задарникэ. Те вей уйта ын журул тэу ши вей ведя кэ те поць одихни лиништит.

19 Ti metterai a giacere e niuno ti spaventerà; e molti cercheranno il tuo favore.

Те вей кулка ши нимень ну те ва тулбура, ши мулць вор умбла дупэ бунэвоинца та.

20 Ma gli occhi degli empi verranno meno; non vi sarà più rifugio per loro, e non avranno altra speranza che di esalar l’anima”.

Дар окий челор рэй се вор топи; ей н-ау лок де скэпаре: моартя, ятэ нэдеждя лор!”