Isaia 46

1 Bel crolla, Nebo cade; le loro statue son messe sopra animali, su bestie da soma; quest’idoli che voi portavate qua e là son diventati un carico; un peso per la bestia stanca!

Бел се прэбушеште, Небо каде; идолий лор сунт пушь пе вите ши добитоаче; идолий пе каре-й пуртаць вой ау ажунс о сарчинэ, о поварэ пентру вита обоситэ!

2 Son caduti, son crollati assieme, non possono salvare il carico, ed essi stessi se ne vanno in cattività.

Ау кэзут, с-ау прэбушит ымпреунэ, ну пот сэ скапе повара; ей ыншишь се дук ын робие.

3 Ascoltatemi, o casa di Giacobbe, e voi tutti, residuo della casa d’Israele, voi di cui mi son caricato dal dì che nasceste, che siete stati portati fin dal seno materno!

Аскултаци-Мэ, каса луй Иаков ши тоатэ рэмэшица касей луй Исраел, вой, пе каре в-ам луат ын спинаре де ла обыршия воастрэ, пе каре в-ам пуртат пе умэр де ла наштеря воастрэ:

4 Fino alla vostra vecchiaia io sarò lo stesso, fino alla vostra canizie io vi porterò; io vi ho fatti, ed io vi sosterrò; sì, vi porterò e vi salverò.

пынэ ла бэтрынеця воастрэ Еу вой фи Ачелашь, пынэ ла кэрунтецеле воастре вэ вой сприжини. В-ам пуртат ши тот вряу сэ вэ май порт, сэ вэ сприжин ши сэ вэ мынтуеск.

5 A chi mi assomigliereste, a chi mi uguagliereste, a chi mi paragonereste quasi fossimo pari?

Ку чине Мэ вець пуне алэтурь, ка сэ Мэ асемэнаць? Ку чине Мэ вець асемэна ши Мэ вець потриви?

6 Costoro profondono l’oro dalla loro borsa, pesano l’argento nella bilancia; pagano un orefice perché ne faccia un dio per prostrarglisi dinanzi, per adorarlo.

Ей варсэ аурул дин пунгэ ши кынтэреск арӂинтул ын кумпэнэ; токмеск ун арӂинтар сэ факэ ун думнезеу дин еле ши се ынкинэ ши ынӂенункязэ ынаинтя луй.

7 Se lo caricano sulle spalle, lo portano, lo mettono al suo posto, ed esso sta in piè, e non si muove dal suo posto; e benché uno gridi a lui, esso non risponde né lo salva dalla sua distretta.

Ыл поартэ, ыл яу пе умэр, ыл пун ла локул луй; аколо рэмыне ши ну се мишкэ дин локул луй. Апой стригэ ла ел, дар ну рэспунде, нич ну-й скапэ дин невое.

8 Ricordatevi di questo, e mostratevi uomini! O trasgressori, rientrate in voi stessi!

Цинець минте ачесте лукрурь ши фиць оамень! Веници-вэ ын фире, пэкэтошилор!

9 Ricordate il passato, le cose antiche: perché io sono Dio, e non ve n’è alcun altro; son Dio, e niuno è simile a me;

Адучеци-вэ аминте де челе петрекуте ын времуриле стрэбуне, кэч Еу сунт Думнезеу, ши ну есте алтул, Еу сунт Думнезеу, ши ну есте ничунул ка Мине.

10 che annunzio la fine sin dal principio, e molto tempo prima predìco le cose non ancora avvenute; che dico: “Il mio piano sussisterà, e metterò ad effetto tutta la mia volontà”;

Еу ам вестит де ла ынчепут че аре сэ се ынтымпле ши ку мулт ынаинте че ну есте ынкэ ымплинит. Еу зик: ‘Хотэрыриле Меле вор рэмыне ын пичоаре ши Ымь вой адуче ла ындеплинире тоатэ воя Мя.’

11 che chiamo dal levante un uccello da preda, e da una terra lontana l’uomo che effettui il mio disegno. Sì, io l’ho detto, e lo farò avvenire; ne ho formato il disegno e l’eseguirò.

Еу кем де ла рэсэрит о пасэре де прадэ, динтр-о царэ депэртатэ, ун ом ка сэ ымплиняскэ плануриле Меле: да, Еу ам спус ши Еу вой ымплини; Еу ам плэнуит ши Еу вой ынфэптуи.

12 Ascoltatemi, o gente dal cuore ostinato, che siete lontani dalla giustizia!

Аскултаци-Мэ, оамень ку инима ымпетритэ, врэжмашь ай неприхэнирий!

13 Io faccio avvicinare la mia giustizia; essa non è lungi, e la mia salvezza non tarderà; io porrò la salvezza in Sion, e la mia gloria sopra Israele.

Еу Ымь апропий неприхэниря: ну есте департе; ши мынтуиря Мя ну ва зэбови. Еу вой пуне мынтуиря Мя ын Сион ши слава Мя песте Исраел.