Amos 6
1 Guai a quelli che vivon tranquilli in Sion, e fiduciosi sul monte di Samaria! Ai notabili della prima fra le nazioni, dietro ai quali va la casa d’Israele!
Вай де чей че трэеск фэрэ грижэ ын Сион ши ла адэпост пе мунтеле Самарией, вай де май-марий ачештя ай челуй динтый динтре нямурь, ла каре аляргэ каса луй Исраел!…
2 Passate a Calne e guadate, e di là andate fino a Hamath la grande, poi scendete a Gath dei Filistei: Quelle città stanno esse meglio di questi regni? O il loro territorio è esso più vasto del vostro?
Тречець ла Калне ши ведець, дучеци-вэ де аколо пынэ ла Хаматул чел маре ши коборыци-вэ ын Гат, ла филистень. Сунт оаре четэциле ачестя май ынфлоритоаре декыт челе доуэ ымпэрэций але воастре ши есте цинутул лор май ынтинс декыт ал востру?…
3 Voi volete allontanare il giorno malvagio e fate avvicinare il regno della violenza.
Кредець кэ зиуа ненорочирий есте департе ши фачець сэ се апропие домния силничией.
4 Giacciono sul letti d’avorio, si sdraiano sui loro divani, mangiano gli agnelli del gregge e i vitelli tratti dalla stalla.
Ей се кулкэ пе патурь де филдеш ши стау ынтиншь алене пе аштернутуриле лор; мэнынкэ мей дин турмэ ши вицей пушь ла ынгрэшат.
5 Vaneggiano al suon del saltèro, s’inventano strumenti musicali come Davide;
Аюрязэ ын сунетул алэутей, се кред искусиць ка Давид ын инструментеле де музикэ.
6 bevono il vino in larghe coppe e s’ungono con gli oli più squisiti, ma non s’addolorano per la ruina di Giuseppe.
Бяу вин ку пахаре ларӂь, се унг ку чел май бун унтделемн ши ну се ынтристязэ де прэпэдул луй Иосиф!
7 Perciò se n’andranno in cattività alla testa dei deportati; e cesseranno i clamori di questi banchettanti.
Де ачея вор мерӂе ын робие ын фрунтя приншилор де рэзбой ши вор ынчета стригэтеле де веселие але ачестор десфэтаць.
8 Il Signore, l’Eterno l’ha giurato per sé stesso, dice l’Eterno, l’Iddio degli eserciti: Io detesto la magnificenza di Giacobbe, odio i suoi palazzi, e darò in man del nemico la città con tutto quel che contiene.
Домнул Думнезеу а журат пе Сине Ынсушь ши Домнул Думнезеул оштирилор а зис: „Мь-е скырбэ де мындрия луй Иаков ши-й урэск палателе, де ачея вой да ын мына врэжмашулуй четатя ку тот че есте ын еа.”
9 E avverrà che, se restan dieci uomini in una casa, morranno.
Ши, дакэ вор май рэмыне зече оамень ынтр-о касэ, вор мури.
10 Un parente verrà con colui che brucia i corpi a prendere il morto, e portarne via di casa le ossa; e dirà a colui che è in fondo alla casa: “Ce n’è altri con te?” L’altro risponderà: “No”. E il primo dirà: “Zitto! Non è il momento di menzionare il nome dell’Eterno”.
Кынд ункюл сэу ва луа пе чел морт сэ-л ардэ, ридикынду-й оаселе дин касэ, ши ва ынтреба пе чел дин фундул касей: „Май есте чинева ку тине?”, ачела ва рэспунде: „Нимень…” Яр челэлалт ва зиче: „Тэчере! Кэч ну требуе сэ поменим акум Нумеле Домнулуй!”
11 Poiché, ecco, l’Eterno comanda, e fa cadere a pezzi la casa grande e riduce la piccola in frantumi.
Кэч ятэ кэ Домнул порунчеште сэ се дэрыме каса чя маре ши сэ се факэ букэць каса чя микэ.
12 I cavalli corrono essi sulle rocce, vi si ara egli coi bovi, che voi mutiate il diritto in veleno, e il frutto della giustizia in assenzio?
Пот каий сэ алерӂе пе о стынкэ? Сау поате чинева сэ аре маря ку боий, де аць префэкут жудеката ын отравэ ши родул дрептэций ын пелин?
13 Voi, che vi rallegrate di cose da nulla; voi, che dite: “Non è egli con la nostra forza che abbiamo acquistato potenza?”
Вэ букураць де лукрурь де нимик ши зичець: „Оаре ну прин тэрия ноастрэ ам кыштигат ной путере?”
14 Poiché, ecco, o casa d’Israele, dice l’Eterno, l’Iddio degli eserciti, io faccio sorgere contro di voi, una nazione che vi opprimerà dall’ingresso di Hamath fino al torrente del deserto.
„Де ачея, ятэ, вой ридика ымпотрива воастрэ, каса луй Исраел”, зиче Домнул Думнезеул оштирилор, „ун ням каре вэ ва асупри де ла интраря Хаматулуй пынэ ла пырыул пустиулуй.”
