Amos 5

1 Ascoltate questa parola; questo lamento che io pronunzio su voi, o casa d’Israele!

Аскултаць кувынтул ачеста, кынтекул ачеста де жале пе каре-л фак пентру вой, каса луй Исраел!

2 La vergine d’Israele è caduta, e non risorgerà più; giace distesa sul suo suolo né v’è chi la rialzi.

А кэзут ши ну се ва май скула фечоара луй Исраел; стэ трынтитэ ла пэмынт ши нимень н-о ридикэ.

3 Poiché così parla il Signore, l’Eterno: Alla città che metteva in campagna mille uomini, non ne resteranno che cento; alla città che ne metteva in campagna cento, non ne resteranno che dieci per la casa d’Israele.

Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: „Четатя каре скотя ла луптэ о мие де оамень ну ва рэмыне декыт ку о сутэ ши чя каре скотя о сутэ де оамень ну ва май рэмыне декыт ку зече дин каса луй Исраел.”

4 Poiché così parla l’Eterno alla casa d’Israele: Cercatemi e vivrete!

Кэч аша ворбеште Домнул кэтре каса луй Исраел: „Кэутаци-Мэ ши вець трэи!

5 Non cercate Bethel, non andate a Ghilgal non vi recate fino a Beer-Sceba; perché Ghilgal andrà di sicuro in cattività, e Bethel sarà ridotto a niente.

Ну кэутаць Бетелул, ну вэ дучець ла Гилгал ши ну тречець ла Беер-Шеба. Кэч Гилгалул ва фи дус ын робие ши Бетелул ва фи нимичит.

6 Cercate l’Eterno e vivrete, per tema ch’egli non s’avventi come un fuoco sulla casa di Giuseppe, e la divori senza che in Bethel ci sia chi spenga

Кэутаць пе Домнул ши вець трэи! Темеци-вэ, ка ну кумва сэ апуче ка ун фок каса луй Иосиф, ши фокул ачеста с-о мистуе, фэрэ сэ фие чинева ла Бетел ка сэ-л стингэ,

7 o voi che mutate il diritto in assenzio, e gettate a terra la giustizia.

вой, каре префачець дрептул ын пелин ши кэлкаць дрептатя ын пичоаре!”

8 Egli ha fatto le Pleiadi e Orione, muta l’ombra di morte in aurora, e fa del giorno una notte oscura; chiama le acque del mare, e le riversa sulla faccia della terra: il suo nome è l’Eterno.

Ел а фэкут Клошка-ку-Пуй ши Орионул, Ел префаче ынтунерикул ын зорь, яр зиуа, ын ноапте нягрэ; Ел кямэ апеле мэрий ши ле варсэ пе фаца пэмынтулуй: Домнул есте Нумеле Луй.

9 Egli fa sorger d’improvviso la ruina sui potenti, sì ché la ruina piomba sulle fortezze.

Ел адуче ка фулӂерул прэпэдул песте чей путерничь, аша кэ нимичиря вине песте четэцуй.

10 Essi odiano colui che li riprende alla porta, e hanno in orrore che parla con integrità.

Ей урэск пе чел че-й мустрэ ла поарта четэций ши ле есте скырбэ де чел че ворбеште дин инимэ.

11 Perciò, visto che calpestate il povero ed esigete da lui donativi di frumento, voi fabbricate case di pietre da taglio, ma non le abiterete; piantate vigne deliziose, ma non ne berrete il vino.

Де ачея, пентру кэ пе сэрак ыл кэлкаць ын пичоаре ши луаць дарурь де грыу де ла ел, мэкар кэ аць зидит касе де пятрэ чоплитэ, ну ле вець локуи; мэкар кэ аць сэдит вий фоарте буне, ну вець бя дин винул лор!

12 Poiché io conosco come son numerose le vostre trasgressioni, come son gravi i vostri peccati; voi sopprimete il giusto, accettate regali e fate torto ai poveri alla porta.

Кэч еу штиу кэ нелеӂюириле воастре сунт мулте ши кэ пэкателе воастре сунт фэрэ нумэр: асуприць пе чел дрепт, луаць митэ ши кэлкаць ын пичоаре ла поарта четэций дрептул сэрачилор.

13 Ecco perché, in tempi come questi, il savio si tace; perché i tempi sono malvagi.

Де ачея, ын времурь ка ачестя, ынцелептул требуе сэ такэ; кэч сунт времурь реле.

14 Cercate il bene e non il male, onde viviate, e l’Eterno, l’Iddio degli eserciti, sia con voi, come dite.

Кэутаць бинеле, ши ну рэул, ка сэ трэиць ши ка, астфел, Домнул Думнезеул оштирилор сэ фие ку вой, кум спунець вой!

15 Odiate il male, amate il bene, e, alle porte, stabilite saldamente il diritto. Forse, l’Eterno, l’Iddio degli eserciti, avrà pietà del rimanente di Giuseppe.

Урыць рэул ши юбиць бинеле, фачець сэ домняскэ дрептатя ла поарта четэций, ши поате кэ Домнул Думнезеул оштирилор ва авя милэ де рэмэшицеле луй Иосиф.

16 Perciò, così dice l’Eterno, l’Iddio degli eserciti, il Signore: In tutte le piazze si farà lamento, e in tutte le strade si dirà: “Ahimè! ahimè!” Si chiameranno gli agricoltori perché prendano il lutto, e si ordineranno lamentazioni a quelli che le sanno fare.

Де ачея, аша ворбеште Домнул Думнезеул оштирилор, Чел Атотпутерник: „Ын тоате пецеле се вор бочи ши пе тоате улицеле вор зиче: ‘Вай! Вай!’ Вор кема пе плугар ла жале, ши ла бочире пе чей че фак желаний пентру морць.

17 In tutte le vigne si farà lamento, perché io passerò in mezzo a te, dice l’Eterno.

Ын тоате вииле ва фи бочет кынд вой трече прин мижлокул тэу”, зиче Домнул.

18 Guai a voi che desiderate il giorno dell’Eterno! Che v’aspettate voi dal giorno dell’Eterno? Sarà un giorno di tenebre, non di luce.

Вай де чей че дореск зиуа Домнулуй! Че аштептаць вой де ла зиуа Домнулуй? Еа ва фи ынтунерик, ши ну луминэ.

19 Sarà di voi come d’uno che fugge davanti a un leone, e lo incontra un orso; come d’uno ch’entra in casa, appoggia la mano sulla parete, e un serpente lo morde.

Вець фи ка ун ом каре фуӂе динаинтя унуй леу, пе каре-л ынтылнеште ун урс ши каре, кынд ажунӂе акасэ, ышь ряземэ мына пе зид ши-л мушкэ ун шарпе!

20 Il giorno dell’Eterno non è esso forse tenebre, e non luce? oscurissimo e senza splendore?

Ну ва фи оаре зиуа Домнулуй ынтунерик, ын лок де луминэ? Ну ва фи еа ынтунекоасэ ши фэрэ стрэлучире?

21 Io odio, disprezzo le vostre feste, non prendo piacere nelle vostre solenni raunanze.

„Еу урэск, диспрецуеск сэрбэториле воастре ши ну пот сэ вэ суфэр адунэриле де сэрбэтоаре!

22 Se m’offrite i vostri olocausti e le vostre oblazioni, io non li gradisco; e non fo conto delle bestie grasse, che m’offrite in sacrifizi di azioni di grazie.

Кынд Ымь адучець ардерь-де-тот ши дарурь де мынкаре, н-ам ничо плэчере де еле, ши вицеий ынгрэшаць пе каре-й адучець ка жертфе де мулцумире, нич ну Мэ уйт ла ей.

23 Lungi da me il rumore de’ tuoi canti! ch’io non oda più la musica de’ tuoi saltèri!

Депэртязэ де Мине вуетул кынтечелор тале; ну пот аскулта сунетул алэутелор тале!

24 Ma corra il diritto com’acqua, e la giustizia, come un rivo perenne!

Чи дрептатя сэ кургэ ка о апэ кургэтоаре ши неприхэниря, ка ун пырыу каре ну сякэ ничодатэ!

25 O casa d’Israele, mi presentaste voi sacrifizi e oblazioni nel deserto, durante i quarant’anni?

Мь-аць адус вой жертфе ши дарурь де мынкаре ын тимпул челор патрузечь де ань дин пустиу, каса луй Исраел?…

26 Orbene voi vi toglierete in ispalla il baldacchino del vostro re, e il piedistallo delle vostre immagini, la stella dei vostri dèi, che voi vi siete fatti;

Вець ридика дар пе Сакут, ымпэратул востру, ши пе Каиван, кипуриле воастре идолешть, стяуа думнезеулуй востру пе каре ви л-аць фэкут,

27 e vi farò andare in cattività al di là di Damasco, dice l’Eterno, che ha nome l’Iddio degli eserciti.

ши вэ вой дуче ын робие динколо де Дамаск”, зиче Домнул, ал кэруй Нуме есте Думнезеул оштирилор.