Romani 4
1 CHE diremo adunque che il padre nostro Abrahamo abbia ottenuto secondo la carne?
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் காயிகக்ரியயா கிம்’ லப்³த⁴வாந் ஏதத³தி⁴ கிம்’ வதி³ஷ்யாம: ?
2 Perciocchè, se Abrahamo è stato giustificato per le opere, egli ha di che gloriarsi; ma egli non [ha nulla di che gloriarsi] appo Iddio.
ஸ யதி³ நிஜக்ரியாப்⁴ய: ஸபுண்யோ ப⁴வேத் தர்ஹி தஸ்யாத்மஸ்²லாகா⁴ம்’ கர்த்தும்’ பந்தா² ப⁴வேதி³தி ஸத்யம்’, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே நஹி|
3 Imperocchè, che dice la scrittura? Or Abrahamo credette a Dio, e [ciò] gli fu imputato a giustizia.
ஸா²ஸ்த்ரே கிம்’ லிக²தி? இப்³ராஹீம் ஈஸ்²வரே விஸ்²வஸநாத் ஸ விஸ்²வாஸஸ்தஸ்மை புண்யார்த²ம்’ க³ணிதோ ப³பூ⁴வ|
4 Ora, a colui che opera, il premio non è messo in conto per grazia, ma per debito.
கர்ம்மகாரிணோ யத்³ வேதநம்’ தத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ நஹி கிந்து தேநோபார்ஜிதம்’ மந்தவ்யம்|
5 Ma, a colui che non opera, anzi crede in colui che giustifica l'empio, la sua fede gli è imputata a giustizia.
கிந்து ய: பாபிநம்’ ஸபுண்யீகரோதி தஸ்மிந் விஸ்²வாஸிந: கர்ம்மஹீநஸ்ய ஜநஸ்ய யோ விஸ்²வாஸ: ஸ புண்யார்த²ம்’ க³ண்யோ ப⁴வதி|
6 Come ancora Davide dice la beatitudine [esser] dell'uomo, a cui Iddio imputa la giustizia, senza opere, [dicendo]:
அபரம்’ யம்’ க்ரியாஹீநம் ஈஸ்²வர: ஸபுண்யீகரோதி தஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ தா³யூத்³ வர்ணயாமாஸ, யதா²,
7 Beati coloro, le cui iniquità son rimesse, e i cui peccati son coperti.
ஸ த⁴ந்யோ(அ)கா⁴நி ம்ரு’ஷ்டாநி யஸ்யாகா³ம்’ஸ்யாவ்ரு’தாநி ச|
8 Beato l'uomo, a cui il Signore non avrà imputato peccato.
ஸ ச த⁴ந்ய: பரேஸே²ந பாபம்’ யஸ்ய ந க³ண்யதே|
9 Ora dunque, questa beatitudine [cade] ella [sol] nella circoncisione, ovvero anche nell'incirconcisine? poichè noi diciamo che la fede fu imputata ad Abrahamo a giustizia.
ஏஷ த⁴ந்யவாத³ஸ்த்வக்சே²தி³நம் அத்வக்சே²தி³நம்’ வா கம்’ ப்ரதி ப⁴வதி? இப்³ராஹீமோ விஸ்²வாஸ: புண்யார்த²ம்’ க³ணித இதி வயம்’ வதா³ம: |
10 In che modo dunque [gli] fu [ella] imputata? mentre egli era nella circoncisione, o [mentre era] nell'incirconcisione? non [mentre era] nella circoncisione, anzi nell'incirconcisione.
ஸ விஸ்²வாஸஸ்தஸ்ய த்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ கிம் அத்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ கஸ்மிந் ஸமயே புண்யமிவ க³ணித: ? த்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ நஹி கிந்த்வத்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’|
11 Poi ricevette il segno della circoncisione, suggello della giustizia della fede, [la quale egli avea avuta, mentre egli era] nell'incirconcisione, affin d'esser padre di tutti coloro che credono, [essendo] nell'incirconcisione, acciocchè ancora a loro sia imputata la giustizia;
அபரஞ்ச ஸ யத் ஸர்வ்வேஷாம் அத்வக்சே²தி³நாம்’ விஸ்²வாஸிநாம் ஆதி³புருஷோ ப⁴வேத், தே ச புண்யவத்த்வேந க³ண்யேரந்;
12 e padre della circoncisione, a rispetto di coloro che non solo son della circoncisione, ma eziandio seguono le pedate della fede del padre nostro Abrahamo, la quale [egli ebbe mentre era] nell'incirconcisione.
யே ச லோகா: கேவலம்’ சி²ந்நத்வசோ ந ஸந்தோ (அ)ஸ்மத்பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் அசி²ந்நத்வக் ஸந் யேந விஸ்²வாஸமார்கே³ண க³தவாந் தேநைவ தஸ்ய பாத³சிஹ்நேந க³ச்ச²ந்தி தேஷாம்’ த்வக்சே²தி³நாமப்யாதி³புருஷோ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம் அத்வக்சே²தி³நோ மாநவஸ்ய விஸ்²வாஸாத் புண்யம் உத்பத்³யத இதி ப்ரமாணஸ்வரூபம்’ த்வக்சே²த³சிஹ்நம்’ ஸ ப்ராப்நோத்|
13 Perciocchè la promessa d'essere erede del mondo non [fu fatta] ad Abrahamo, od alla sua progenie per la legge, ma per la giustizia della fede.
இப்³ராஹீம் ஜக³தோ(அ)தி⁴காரீ ப⁴விஷ்யதி யைஷா ப்ரதிஜ்ஞா தம்’ தஸ்ய வம்’ஸ²ஞ்ச ப்ரதி பூர்வ்வம் அக்ரியத ஸா வ்யவஸ்தா²மூலிகா நஹி கிந்து விஸ்²வாஸஜந்யபுண்யமூலிகா|
14 Poichè, se coloro [che son] della legge [sono] eredi, la fede [è] svanita, e la promessa annullata;
யதோ வ்யவஸ்தா²வலம்பி³நோ யத்³யதி⁴காரிணோ ப⁴வந்தி தர்ஹி விஸ்²வாஸோ விப²லோ ஜாயதே ஸா ப்ரதிஜ்ஞாபி லுப்தைவ|
15 perciocchè la legge opera ira; ma dove non è legge, eziandio non [vi è] trasgressione.
அதி⁴கந்து வ்யவஸ்தா² கோபம்’ ஜநயதி யதோ (அ)வித்³யமாநாயாம்’ வ்யவஸ்தா²யாம் ஆஜ்ஞாலங்க⁴நம்’ ந ஸம்ப⁴வதி|
16 Perciò, è per fede affin d'esser per grazia; acciocchè la promessa sia ferma a tutta la progenie; non a quella solamente [ch'è] della legge, ma eziandio a quella [ch'è] della fede d'Abrahamo; il quale (secondo che è scritto:
அதஏவ ஸா ப்ரதிஜ்ஞா யத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ விஸ்²வாஸமூலிகா யதஸ்ததா²த்வே தத்³வம்’ஸ²ஸமுதா³யம்’ ப்ரதி அர்த²தோ யே வ்யவஸ்த²யா தத்³வம்’ஸ²ஸம்ப⁴வா: கேவலம்’ தாந் ப்ரதி நஹி கிந்து ய இப்³ராஹீமீயவிஸ்²வாஸேந தத்ஸம்ப⁴வாஸ்தாநபி ப்ரதி ஸா ப்ரதிஜ்ஞா ஸ்தா²ஸ்நுர்ப⁴வதி|
17 Io ti ho costituito padre di molte nazioni), è padre di tutti noi davanti a Dio, a cui egli credette, il qual fa vivere i morti, e chiama le cose che non sono, come se fossero.
யோ நிர்ஜீவாந் ஸஜீவாந் அவித்³யமாநாநி வஸ்தூநி ச வித்³யமாநாநி கரோதி இப்³ராஹீமோ விஸ்²வாஸபூ⁴மேஸ்தஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம் ஆதி³புருஷ ஆஸ்தே, யதா² லிகி²தம்’ வித்³யதே, அஹம்’ த்வாம்’ ப³ஹுஜாதீநாம் ஆதி³புருஷம்’ க்ரு’த்வா நியுக்தவாந்|
18 Il quale contro a speranza in isperanza credette; per divenir padre di molte nazioni, secondo che [gli] era stato detto: Così sarà la tua progenie.
த்வதீ³யஸ்தாத்³ரு’ஸோ² வம்’ஸோ² ஜநிஷ்யதே யதி³த³ம்’ வாக்யம்’ ப்ரதிஸ்²ருதம்’ தத³நுஸாராத்³ இப்³ராஹீம் ப³ஹுதே³ஸீ²யலோகாநாம் ஆதி³புருஷோ யத்³ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ ஸோ(அ)நபேக்ஷிதவ்யமப்யபேக்ஷமாணோ விஸ்²வாஸம்’ க்ரு’தவாந்|
19 E, non essendo punto debole nella fede, non riguardò al suo corpo già ammortito, essendo egli d'età presso di cent'anni; nè all'ammortimento della matrice di Sara.
அபரஞ்ச க்ஷீணவிஸ்²வாஸோ ந பூ⁴த்வா ஸ²தவத்ஸரவயஸ்கத்வாத் ஸ்வஸ²ரீரஸ்ய ஜராம்’ ஸாராநாம்ந: ஸ்வபா⁴ர்ய்யாயா ரஜோநிவ்ரு’த்திஞ்ச த்ரு’ணாய ந மேநே|
20 E non istette in dubbio per incredulità intorno alla promessa di Dio; anzi fu fortificato per la fede, dando gloria a Dio.
அபரம் அவிஸ்²வாஸாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிஜ்ஞாவசநே கமபி ஸம்’ஸ²யம்’ ந சகார;
21 Ed essendo pienamente accertato che ciò ch'egli avea promesso, era anche potente da farlo.
கிந்த்வீஸ்²வரேண யத் ப்ரதிஸ்²ருதம்’ தத் ஸாத⁴யிதும்’ ஸ²க்யத இதி நிஸ்²சிதம்’ விஜ்ஞாய த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸ: ஸந் ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யாஞ்சகார|
22 Laonde ancora [ciò] gli fu imputato a giustizia.
இதி ஹேதோஸ்தஸ்ய ஸ விஸ்²வாஸஸ்ததீ³யபுண்யமிவ க³ணயாஞ்சக்ரே|
23 Ora, non per lui solo è scritto che gli fu imputato.
புண்யமிவாக³ண்யத தத் கேவலஸ்ய தஸ்ய நிமித்தம்’ லிகி²தம்’ நஹி, அஸ்மாகம்’ நிமித்தமபி,
24 Ma ancora per noi, ai quali sarà imputato; i quali crediamo in colui che ha suscitato da' morti Gesù, nostro Signore.
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ பாபநாஸா²ர்த²ம்’ ஸமர்பிதோ(அ)ஸ்மாகம்’ புண்யப்ராப்த்யர்த²ஞ்சோத்தா²பிதோ(அ)ப⁴வத் யோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²ஸ்தஸ்யோத்தா²பயிதரீஸ்²வரே
25 Il quale è stato dato per le nostre offese, ed è risuscitato per la nostra giustificazione.
யதி³ வயம்’ விஸ்²வஸாமஸ்தர்ஹ்யஸ்மாகமபி ஸஏவ விஸ்²வாஸ: புண்யமிவ க³ணயிஷ்யதே|
