< Salmi 50 >

1 Salmo di Asaf IL Signore, l'Iddio degl'iddii, ha parlato, ed ha gridato alla terra, Dal sol Levante, infino al Ponente.
Psalmus Asaph. [Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
2 Iddio è apparito in gloria, Da Sion, [luogo di] compiuta bellezza.
Ex Sion species decoris ejus:
3 L'Iddio nostro verrà, e non se ne starà cheto; Egli avrà davanti a sè un fuoco divorante, E d'intorno a sè una forte tempesta.
Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida.
4 Egli griderà da alto al cielo, Ed alla terra, per giudicare il suo popolo;
Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum.
5 [E dirà: ] Adunatemi i miei santi, I quali han fatto meco patto con sacrificio.
Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.
6 E i cieli racconteranno la sua giustizia; Perciocchè egli [è] Iddio Giudice. (Sela)
Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.
7 Ascolta, popol mio, ed io parlerò; [Ascolta], Israele, ed io ti farò le mie protestazioni. Io [sono] Iddio, l'Iddio tuo.
Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.
8 Io non ti riprenderò per li tuoi sacrificii, Nè per li tuoi olocausti che mi [sono] continuamente presentati.
Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
9 Io non prenderò giovenchi dalla tua casa, [Nè] becchi dalle tue mandre.
Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos:
10 Perciocchè mie [sono] tutte le bestie delle selve; [Mio è] tutto il bestiame [che è] in mille monti.
quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.
11 Io conosco tutti gli uccelli de' monti; E le fiere della campagna [sono] a mio comando.
Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est.
12 Se io avessi fame, io non te lo direi; Perciocchè il mondo, e tutto quello ch'è in esso, [è] mio.
Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus.
13 Mangio io carne di tori, O bevo io sangue di becchi?
Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
14 Sacrifica lode a Dio, E paga all'Altissimo i tuoi voti.
Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.
15 E invocami nel giorno della distretta, Ed io te [ne] trarrò fuori, e tu mi glorificherai.
Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
16 Ma all'empio Iddio ha detto: Che hai tu da far a raccontare i miei statuti, Ed a recarti il mio patto in bocca?
Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum?
17 Conciossiachè tu odii correzione, E getti dietro a te le mie parole.
Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.
18 Se tu vedi un ladro, tu prendi piacere d'essere in sua compagnia; E la tua parte [è] con gli adulteri.
Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas.
19 Tu metti la tua bocca al male, E la tua lingua congegna frode.
Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.
20 Tu siedi, [e] parli contro al tuo fratello, [E] metti biasimo sopra il figliuol di tua madre.
Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.
21 Tu hai fatte queste cose, ed io mi sono taciuto; [E] tu hai pensato, che del tutto io era simile a te. Io ti arguirò, e te [le] spiegherò in su gli occhi.
Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
22 Deh! intendete questo, [voi] che dimenticate Iddio; Che talora io non rapisca, e non [vi sia] alcuno che riscuota.
Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
23 Chi sacrifica lode mi glorifica, E chi addirizza la [sua] via, Io gli mostrerò la salute di Dio.
Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.]

< Salmi 50 >