Atti 26
1 Ed Agrippa disse a Paolo: Ei ti si permette di parlar per te medesimo. Allora Paolo, distesa la mano, parlò a sua difesa [in questa maniera: ]
தத ஆக்³ரிப்ப: பௌலம் அவாதீ³த், நிஜாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும்’ துப்⁴யம் அநுமதி ர்தீ³யதே| தஸ்மாத் பௌல: கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய ஸ்வஸ்மிந் உத்தரம் அவாதீ³த்|
2 Re Agrippa, io mi reputo felice di dover oggi purgarmi davanti a te di tutte le cose, delle quali sono accusato da' Giudei.
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ யத்காரணாத³ஹம்’ யிஹூதீ³யைரபவாதி³தோ (அ)ப⁴வம்’ தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம் அத்³ய ப⁴வத: ஸாக்ஷாந் நிவேத³யிதுமநுமதோஹம் இத³ம்’ ஸ்வீயம்’ பரமம்’ பா⁴க்³யம்’ மந்யே;
3 Principalmente, sapendo che tu hai conoscenza di tutti i riti, e quistioni, che [son] fra i Giudei; perciò ti prego che mi ascolti pazientemente.
யதோ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யா யா ரீதி: ஸூக்ஷ்மவிசாராஸ்²ச ஸந்தி தேஷு ப⁴வாந் விஜ்ஞதம: ; அதஏவ ப்ரார்த²யே தை⁴ர்ய்யமவலம்ப்³ய மம நிவேத³நம்’ ஸ்²ரு’ணோது|
4 Quale adunque sia stata, dalla [mia] giovanezza, la mia maniera di vivere, fin dal principio, per mezzo la mia nazione in Gerusalemme, tutti i Giudei [lo] sanno.
அஹம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரே ஸ்வதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²ந் ஆ யௌவநகாலாத்³ யத்³ரூபம் ஆசரிதவாந் தத்³ யிஹூதீ³யலோகா: ஸர்வ்வே வித³ந்தி|
5 Poichè mi hanno innanzi conosciuto fin dalla mia prima età, [e sanno] (se voglion renderne testimonianza), che secondo la più squisita setta della nostra religione, son vissuto Fariseo.
அஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேப்⁴ய: ஸு²த்³த⁴தமம்’ யத் பி²ரூஸீ²யமதம்’ தத³வலம்பீ³ பூ⁴த்வாஹம்’ காலம்’ யாபிதவாந் யே ஜநா ஆ பா³ல்யகாலாந் மாம்’ ஜாநாந்தி தே ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ யதி³ த³தா³தி தர்ஹி தா³தும்’ ஸ²க்நுவந்தி|
6 Ed ora, io sto a giudicio per la speranza della promessa fatta da Dio a' padri.
கிந்து ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ நிகடே யத்³ அங்கீ³க்ரு’தவாந் தஸ்ய ப்ரத்யாஸா²ஹேதோரஹம் இதா³நீம்’ விசாரஸ்தா²நே த³ண்டா³யமாநோஸ்மி|
7 Alla quale le nostre dodici tribù, servendo del continuo [a Dio], giorno e notte, sperano di pervenire; per quella speranza sono io, o re Agrippa, accusato da' Giudei.
தஸ்யாங்கீ³காரஸ்ய ப²லம்’ ப்ராப்தும் அஸ்மாகம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா² தி³வாநிஸ²ம்’ மஹாயத்நாத்³ ஈஸ்²வரஸேவநம்’ க்ரு’த்வா யாம்’ ப்ரத்யாஸா²ம்’ குர்வ்வந்தி தஸ்யா: ப்ரத்யாஸா²யா ஹேதோரஹம்’ யிஹூதீ³யைரபவாதி³தோ(அ)ப⁴வம்|
8 Che? è egli da voi giudicato incredibile che Iddio risusciti i morti?
ஈஸ்²வரோ ம்ரு’தாந் உத்தா²பயிஷ்யதீதி வாக்யம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே(அ)ஸம்ப⁴வம்’ குதோ ப⁴வேத்?
9 Ora dunque, quant'è a me, ben avea pensato che mi conveniva far molte cose contro al nome di Gesù il Nazareo.
நாஸரதீயயீஸோ² ர்நாம்நோ விருத்³த⁴ம்’ நாநாப்ரகாரப்ரதிகூலாசரணம் உசிதம் இத்யஹம்’ மநஸி யதா²ர்த²ம்’ விஜ்ஞாய
10 Il che eziandio feci in Gerusalemme; ed avendone ricevuta la podestà da' principali sacerdoti, io serrai nelle prigioni molti de' santi; e, quando erano fatti morire, io [vi] diedi la mia voce.
யிரூஸா²லமநக³ரே தத³கரவம்’ ப²லத: ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய நிகடாத் க்ஷமதாம்’ ப்ராப்ய ப³ஹூந் பவித்ரலோகாந் காராயாம்’ ப³த்³த⁴வாந் விஸே²ஷதஸ்தேஷாம்’ ஹநநஸமயே தேஷாம்’ விருத்³தா⁴ம்’ நிஜாம்’ ஸம்மதிம்’ ப்ரகாஸி²தவாந்|
11 E spesse volte, per tutte le sinagoghe, con pene li costrinsi a bestemmiare; ed infuriato oltre modo contro a loro, li perseguitai fin nelle città straniere.
வாரம்’ வாரம்’ ப⁴ஜநப⁴வநேஷு தேப்⁴யோ த³ண்ட³ம்’ ப்ரத³த்தவாந் ப³லாத் தம்’ த⁴ர்ம்மம்’ நிந்த³யிதவாம்’ஸ்²ச புநஸ்²ச தாந் ப்ரதி மஹாக்ரோதா⁴த்³ உந்மத்த: ஸந் விதே³ஸீ²யநக³ராணி யாவத் தாந் தாடி³தவாந்|
12 Il che facendo, come io andava eziandio in Damasco, con la podestà, e commissione da parte de' principali sacerdoti, io vidi, o re, per lo cammino, di mezzo giorno,
இத்த²ம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய ஸமீபாத் ஸ²க்திம் ஆஜ்ஞாபத்ரஞ்ச லப்³த்⁴வா த³ம்மேஷக்நக³ரம்’ க³தவாந்|
13 una luce maggiore dello splendor del sole, la quale dal cielo lampeggiò intorno a me, ed a coloro che facevano il viaggio meco.
ததா³ஹம்’ ஹே ராஜந் மார்க³மத்⁴யே மத்⁴யாஹ்நகாலே மம மதீ³யஸங்கி³நாம்’ லோகாநாஞ்ச சதஸ்ரு’ஷு தி³க்ஷு க³க³ணாத் ப்ரகாஸ²மாநாம்’ பா⁴ஸ்கரதோபி தேஜஸ்வதீம்’ தீ³ப்திம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந்|
14 Ed essendo noi tutti caduti in terra, io udii una voce che mi parlò, e disse in lingua ebrea: Saulo, Saulo, perchè mi perseguiti? [ei] ti [è] duro di ricalcitrar contro agli stimoli.
தஸ்மாத்³ அஸ்மாஸு ஸர்வ்வேஷு பூ⁴மௌ பதிதேஷு ஸத்ஸு ஹே ஸௌ²ல ஹை ஸௌ²ல குதோ மாம்’ தாட³யஸி? கண்டகாநாம்’ முகே² பாதா³ஹநநம்’ தவ து³: ஸாத்⁴யம் இப்³ரீயபா⁴ஷயா க³தி³த ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏக: ஸ²ப்³தோ³ மயா ஸ்²ருத: |
15 Ed io dissi: Chi sei tu, Signore? Ed egli disse: Io son Gesù, il qual tu perseguiti.
ததா³ஹம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே ப்ரபோ⁴ கோ ப⁴வாந்? தத: ஸ கதி²தவாந் யம்’ யீஸு²ம்’ த்வம்’ தாட³யஸி ஸோஹம்’,
16 Ma levati, e sta' in piedi; perciocchè per questo ti sono apparito, per ordinarti ministro, e testimonio delle cose, le quali tu hai vedute; e di quelle ancora, per le quali io ti apparirò,
கிந்து ஸமுத்திஷ்ட² த்வம்’ யத்³ த்³ரு’ஷ்டவாந் இத: புநஞ்ச யத்³யத் த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கார்ய்யாணாம்’ த்வாம்’ ஸாக்ஷிணம்’ மம ஸேவகஞ்ச கர்த்தும் த³ர்ஸ²நம் அதா³ம்|
17 riscotendoti dal popolo, e dai Gentili, a' quali ora ti mando;
விஸே²ஷதோ யிஹூதீ³யலோகேப்⁴யோ பி⁴ந்நஜாதீயேப்⁴யஸ்²ச த்வாம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’த்வா தேஷாம்’ யதா² பாபமோசநம்’ ப⁴வதி
18 per aprir loro gli occhi, e convertirli dalle tenebre alla luce, e dalla podestà di Satana a Dio; acciocchè ricevano, per la fede in me, remission de' peccati, e sorte fra i santificati.
யதா² தே மயி விஸ்²வஸ்ய பவித்ரீக்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யே பா⁴க³ம்’ ப்ராப்நுவந்தி தத³பி⁴ப்ராயேண தேஷாம்’ ஜ்ஞாநசக்ஷூம்’ஷி ப்ரஸந்நாநி கர்த்தும்’ ததா²ந்த⁴காராத்³ தீ³ப்திம்’ ப்ரதி ஸை²தாநாதி⁴காராச்ச ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி மதீ: பராவர்த்தயிதும்’ தேஷாம்’ ஸமீபம்’ த்வாம்’ ப்ரேஷ்யாமி|
19 Perciò, o re Agrippa, io non sono stato disubbidiente alla celeste apparizione.
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ்வர்கீ³யப்ரத்யாதே³ஸ²ம்’ அக்³ராஹ்யம் அக்ரு’த்வாஹம்’
20 Anzi, prima a que' di Damasco, e poi in Gerusalemme, e per tutto il paese della Giudea, ed a' Gentili, ho annunziato che si ravveggano, e si convertano a Dio, facendo opere convenevoli al ravvedimento.
ப்ரத²மதோ த³ம்மேஷக்நக³ரே ததோ யிரூஸா²லமி ஸர்வ்வஸ்மிந் யிஹூதீ³யதே³ஸே² அந்யேஷு தே³ஸே²ஷு ச யேந லோகா மதிம்’ பராவர்த்த்ய ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தயந்தே, மந: பராவர்த்தநயோக்³யாநி கர்ம்மாணி ச குர்வ்வந்தி தாத்³ரு’ஸ²ம் உபதே³ஸ²ம்’ ப்ரசாரிதவாந்|
21 Per queste cose i Giudei, avendomi preso nel tempio, tentarono d'uccidermi.
ஏதத்காரணாத்³ யிஹூதீ³யா மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ மாம்’ த்⁴ரு’த்வா ஹந்தும் உத்³யதா: |
22 Ma, per l'aiuto di Dio, son durato fino a questo giorno, testificando a piccoli ed a grandi; non dicendo nulla, dalle cose infuori che i profeti e Mosè hanno dette dovere avvenire.
ததா²பி க்²ரீஷ்டோ து³: க²ம்’ பு⁴க்த்வா ஸர்வ்வேஷாம்’ பூர்வ்வம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²ய நிஜதே³ஸீ²யாநாம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாஞ்ச ஸமீபே தீ³ப்திம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி
23 [Cioè: ] che il Cristo sofferirebbe; e ch'egli, [ch'è] il primo della risurrezion de' morti, annunzierebbe luce al popolo, ed a' Gentili.
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணோ மூஸாஸ்²ச பா⁴விகார்ய்யஸ்ய யதி³த³ம்’ ப்ரமாணம் அத³து³ரேதத்³ விநாந்யாம்’ கதா²ம்’ ந கத²யித்வா ஈஸ்²வராத்³ அநுக்³ரஹம்’ லப்³த்⁴வா மஹதாம்’ க்ஷுத்³ராணாஞ்ச ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமீபே ப்ரமாணம்’ த³த்த்வாத்³ய யாவத் திஷ்டா²மி|
24 Ora, mentre [Paolo] diceva queste cose a sua difesa, Festo disse ad alta voce: Paolo, tu farnetichi; le molte lettere ti mettono fuor del senno.
தஸ்யமாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய பீ²ஷ்ட உச்சை: ஸ்வரேண கதி²தவாந் ஹே பௌல த்வம் உந்மத்தோஸி ப³ஹுவித்³யாப்⁴யாஸேந த்வம்’ ஹதஜ்ஞாநோ ஜாத: |
25 Ma egli disse: Io non farnetico, eccellentissimo Festo; anzi ragiono parole di verità, e di senno ben composto.
ஸ உக்தவாந் ஹே மஹாமஹிம பீ²ஷ்ட நாஹம் உந்மத்த: கிந்து ஸத்யம்’ விவேசநீயஞ்ச வாக்யம்’ ப்ரஸ்தௌமி|
26 Perciocchè il re, al quale ancora parlo francamente, sa bene [la verità] di queste cose; imperocchè io non posso credere che alcuna di queste cose gli sia occulta; poichè questo non è stato fatto in un cantone.
யஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ அக்ஷோப⁴: ஸந் கதா²ம்’ கத²யாமி ஸ ராஜா தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜாநாதி தஸ்ய ஸமீபே கிமபி கு³ப்தம்’ நேதி மயா நிஸ்²சிதம்’ பு³த்⁴யதே யதஸ்தத்³ விஜநே ந க்ரு’தம்’|
27 O re Agrippa, credi tu a' profeti? io so che tu [ci] credi.
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ப⁴வாந் கிம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணோக்தாநி வாக்யாநி ப்ரத்யேதி? ப⁴வாந் ப்ரத்யேதி தத³ஹம்’ ஜாநாமி|
28 Ed Agrippa disse a Paolo: Per poco che tu mi persuadi di divenir Cristiano.
தத ஆக்³ரிப்ப: பௌலம் அபி⁴ஹிதவாந் த்வம்’ ப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயித்வா ப்ராயேண மாமபி க்²ரீஷ்டீயம்’ கரோஷி|
29 E Paolo disse: Piacesse a Dio che, e per poco, ed affatto, non solamente tu, ma ancora tutti coloro che oggi mi ascoltano, divenissero tali quali son io, da questi legami infuori.
தத: ஸோ(அ)வாதீ³த் ப⁴வாந் யே யே லோகாஸ்²ச மம கதா²ம் அத்³ய ஸ்²ரு’ண்வந்தி ப்ராயேண இதி நஹி கிந்த்வேதத் ஸ்²ரு’ங்க²லப³ந்த⁴நம்’ விநா ஸர்வ்வதா² தே ஸர்வ்வே மாத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்த்விதீஸ்²வஸ்ய ஸமீபே ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்|
30 E dopo ch'egli ebbe dette queste cose, il re si levò, e insieme il governatore, e Bernice, e quelli che sedevano con loro.
ஏதஸ்யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ ஸ ராஜா ஸோ(அ)தி⁴பதி ர்ப³ர்ணீகீ ஸபா⁴ஸ்தா² லோகாஸ்²ச தஸ்மாத்³ உத்தா²ய
31 E ritrattisi in disparte, parlavano gli uni agli altri, dicendo: Quest'uomo non ha fatto nulla che meriti morte, o prigione.
கோ³பநே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கதி²தவந்த ஏஷ ஜநோ ப³ந்த⁴நார்ஹம்’ ப்ராணஹநநார்ஹம்’ வா கிமபி கர்ம்ம நாகரோத்|
32 Ed Agrippa disse a Festo: Quest'uomo poteva esser liberato, se non si fosse richiamato a Cesare.
தத ஆக்³ரிப்ப: பீ²ஷ்டம் அவத³த், யத்³யேஷ மாநுஷ: கைஸரஸ்ய நிகடே விசாரிதோ ப⁴விதும்’ ந ப்ரார்த²யிஷ்யத் தர்ஹி முக்தோ ப⁴விதும் அஸ²க்ஷ்யத்|
