Atti 23
1 E Paolo, affissati gli occhi nel concistoro, disse: Fratelli, io, fino a questo giorno, ho conversato presso Iddio con ogni buona coscienza.
ஸபா⁴ஸத்³லோகாந் ப்ரதி பௌலோ(அ)நந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா பஸ்²யந் அகத²யத், ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ணா அத்³ய யாவத் ஸரலேந ஸர்வ்வாந்த: கரணேநேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ ஆசராமி|
2 E il sommo sacerdote Anania comandò a coloro ch'eran presso di lui di percuoterlo in su la bocca.
அநேந ஹநாநீயநாமா மஹாயாஜகஸ்தம்’ கபோலே சபேடேநாஹந்தும்’ ஸமீபஸ்த²லோகாந் ஆதி³ஷ்டவாந்|
3 Allora Paolo gli disse: Iddio ti percoterà, parete scialbata; tu siedi per giudicarmi secondo la legge, e trapassando la legge, comandi ch'io sia percosso!
ததா³ பௌலஸ்தமவத³த், ஹே ப³ஹிஷ்பரிஷ்க்ரு’த, ஈஸ்²வரஸ்த்வாம்’ ப்ரஹர்த்தும் உத்³யதோஸ்தி, யதோ வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண விசாரயிதும் உபவிஸ்²ய வ்யவஸ்தா²ம்’ லங்கி⁴த்வா மாம்’ ப்ரஹர்த்தும் ஆஜ்ஞாபயஸி|
4 E coloro ch'erano quivi presenti dissero: Ingiurii tu il sommo sacerdote di Dio?
ததோ நிகடஸ்தா² லோகா அகத²யந், த்வம்’ கிம் ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாயாஜகம்’ நிந்த³ஸி?
5 E Paolo disse: Fratelli, io non sapeva ch'egli fosse sommo sacerdote; perciocchè egli è scritto: Tu non dirai male del principe del tuo popolo.
தத: பௌல: ப்ரதிபா⁴ஷிதவாந் ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண மஹாயாஜக ஏஷ இதி ந பு³த்³த⁴ம்’ மயா தத³ந்யச்ச ஸ்வலோகாநாம் அதி⁴பதிம்’ ப்ரதி து³ர்வ்வாக்யம்’ மா கத²ய, ஏதாத்³ரு’ஸீ² லிபிரஸ்தி|
6 Or Paolo, sapendo che l'una parte era di Sadducei, e l'altra di Farisei, sclamò nel concistoro: Uomini fratelli, io son Fariseo, figliuol di Fariseo; io son giudicato per la speranza, e per la risurrezione de' morti.
அநந்தரம்’ பௌலஸ்தேஷாம் அர்த்³த⁴ம்’ ஸிதூ³கிலோகா அர்த்³த⁴ம்’ பி²ரூஸி²லோகா இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா ப்ரோச்சை: ஸபா⁴ஸ்த²லோகாந் அவத³த் ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண அஹம்’ பி²ரூஸி²மதாவலம்பீ³ பி²ரூஸி²ந: ஸத்நாநஸ்²ச, ம்ரு’தலோகாநாம் உத்தா²நே ப்ரத்யாஸா²கரணாத்³ அஹமபவாதி³தோஸ்மி|
7 E, come egli ebbe detto questo, nacque dissensione tra i Farisei, e i Sadducei; e la moltitudine si divise.
இதி கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ பி²ரூஸி²ஸிதூ³கிநோ: பரஸ்பரம்’ பி⁴ந்நவாக்யத்வாத் ஸபா⁴யா மத்⁴யே த்³வௌ ஸம்’கௌ⁴ ஜாதௌ|
8 Perciocchè i Sadducei dicono che non vi è risurrezione, nè angelo, nè spirito; ma i Farisei confessano e l'uno e l'altro.
யத: ஸிதூ³கிலோகா உத்தா²நம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தா ஆத்மாநஸ்²ச ஸர்வ்வேஷாம் ஏதேஷாம்’ கமபி ந மந்யந்தே, கிந்து பி²ரூஸி²ந: ஸர்வ்வம் அங்கீ³குர்வ்வந்தி|
9 E si fece un gridar grande. E gli Scribi della parte de' Farisei, levatisi, contendevano, dicendo: Noi non troviamo male alcuno in quest'uomo; che se uno spirito, o un angelo, ha parlato a lui, non combattiamo contro a Dio.
தத: பரஸ்பரம் அதிஸ²யகோலாஹலே ஸமுபஸ்தி²தே பி²ரூஸி²நாம்’ பக்ஷீயா: ஸபா⁴ஸ்தா² அத்⁴யாபகா: ப்ரதிபக்ஷா உத்திஷ்ட²ந்தோ (அ)கத²யந், ஏதஸ்ய மாநவஸ்ய கமபி தோ³ஷம்’ ந பஸ்²யாம: ; யதி³ கஸ்²சித்³ ஆத்மா வா கஸ்²சித்³ தூ³த ஏநம்’ ப்ரத்யாதி³ஸ²த் தர்ஹி வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந ந யோத்ஸ்யாம: |
10 Ora, facendosi grande la dissensione, il capitano, temendo che Paolo non fosse da loro messo a pezzi, comandò a' soldati che scendessero giù, e lo rapissero del mezzo di loro, e lo menassero nella rocca.
தஸ்மாத்³ அதீவ பி⁴ந்நவாக்யத்வே ஸதி தே பௌலம்’ க²ண்ட³ம்’ க²ண்ட³ம்’ கரிஷ்யந்தீத்யாஸ²ங்கயா ஸஹஸ்ரஸேநாபதி: ஸேநாக³ணம்’ தத்ஸ்தா²நம்’ யாதும்’ ஸபா⁴தோ ப³லாத் பௌலம்’ த்⁴ரு’த்வா து³ர்க³ம்’ நேதஞ்சாஜ்ஞாபயத்|
11 E la notte seguente, il Signore si presentò a lui, e [gli] disse: Paolo, sta' di buon cuore, perciocchè, come tu hai resa testimonianza di me in Gerusalemme, così convienti renderla ancora a Roma.
ராத்ரோ ப்ரபு⁴ஸ்தஸ்ய ஸமீபே திஷ்ட²ந் கதி²தவாந் ஹே பௌல நிர்ப⁴யோ ப⁴வ யதா² யிரூஸா²லம்நக³ரே மயி ஸாக்ஷ்யம்’ த³த்தவாந் ததா² ரோமாநக³ரேபி த்வயா தா³தவ்யம்|
12 E, QUANDO fu giorno, certi Giudei fecero raunata, e sotto esecrazione si votarono, promettendo di non mangiare, nè bere, finchè non avessero ucciso Paolo.
தி³நே ஸமுபஸ்தி²தே ஸதி கியந்தோ யிஹூதீ³யலோகா ஏகமந்த்ரணா: ஸந்த: பௌலம்’ ந ஹத்வா போ⁴ஜநபாநே கரிஷ்யாம இதி ஸ²பதே²ந ஸ்வாந் அப³த்⁴நந்|
13 E coloro che avean fatta questa congiura erano più di quaranta;
சத்வாரிம்’ஸ²ஜ்ஜநேப்⁴யோ(அ)தி⁴கா லோகா இதி பணம் அகுர்வ்வந்|
14 i quali vennero a' principali sacerdoti, ed agli anziani, e dissero: Noi ci siamo sotto esecrazione votati di non assaggiar cosa alcuna, finchè non abbiamo ucciso Paolo.
தே மஹாயாஜகாநாம்’ ப்ராசீநலோகாநாஞ்ச ஸமீபம்’ க³த்வா கத²யந், வயம்’ பௌலம்’ ந ஹத்வா கிமபி ந போ⁴க்ஷ்யாமஹே த்³ரு’டே⁴நாநேந ஸ²பதே²ந ப³த்³த்⁴வா அப⁴வாம|
15 Or dunque, voi comparite davanti al capitano col concistoro, [pregandolo] che domani vel mani, come per conoscer più appieno del fatto suo; e noi, innanzi ch'egli giunga, siam pronti per ucciderlo.
அதஏவ ஸாம்ப்ரதம்’ ஸபா⁴ஸத்³லோகை: ஸஹ வயம்’ தஸ்மிந் கஞ்சித்³ விஸே²ஷவிசாரம்’ கரிஷ்யாமஸ்தத³ர்த²ம்’ ப⁴வாந் ஸ்²வோ (அ)ஸ்மாகம்’ ஸமீபம்’ தம் ஆநயத்விதி ஸஹஸ்ரஸேநாபதயே நிவேத³நம்’ குருத தேந யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ உபஸ்தி²தே: பூர்வ்வம்’ வயம்’ தம்’ ஹந்து ஸஜ்ஜிஷ்யாம|
16 Ma il figliuolo della sorella di Paolo, udite queste insidie, venne; ed entrato nella rocca, rapportò [il fatto] a Paolo.
ததா³ பௌலஸ்ய பா⁴கி³நேயஸ்தேஷாமிதி மந்த்ரணாம்’ விஜ்ஞாய து³ர்க³ம்’ க³த்வா தாம்’ வார்த்தாம்’ பௌலம் உக்தவாந்|
17 E Paolo, chiamato a sè uno de' centurioni, disse: Mena questo giovane al capitano, perciocchè egli ha alcuna cosa da rapportargli.
தஸ்மாத் பௌல ஏகம்’ ஸ²தஸேநாபதிம் ஆஹூய வாக்யமித³ம் பா⁴ஷிதவாந் ஸஹஸ்ரஸேநாபதே: ஸமீபே(அ)ஸ்ய யுவமநுஷ்யஸ்ய கிஞ்சிந்நிவேத³நம் ஆஸ்தே, தஸ்மாத் தத்ஸவித⁴ம் ஏநம்’ நய|
18 Egli adunque, presolo, lo menò al capitano, e disse: Paolo, quel prigione, mi ha chiamato, e mi ha pregato ch'io ti meni questo giovane, il quale ha alcuna cosa da dirti.
தத: ஸ தமாதா³ய ஸஹஸ்ரஸேநாபதே: ஸமீபம் உபஸ்தா²ய கதி²தவாந், ப⁴வத: ஸமீபே(அ)ஸ்ய கிமபி நிவேத³நமாஸ்தே தஸ்மாத் ப³ந்தி³: பௌலோ மாமாஹூய ப⁴வத: ஸமீபம் ஏநம் ஆநேதும்’ ப்ரார்தி²தவாந்|
19 E il capitano, presolo per la mano, e ritrattosi in disparte, [lo] domandò: Che cosa hai da rapportarmi?
ததா³ ஸஹஸ்ரஸேநாபதிஸ்தஸ்ய ஹஸ்தம்’ த்⁴ரு’த்வா நிர்ஜநஸ்தா²நம்’ நீத்வா ப்ரு’ஷ்ட²வாந் தவ கிம்’ நிவேத³நம்’? தத் கத²ய|
20 Ed egli disse: I Giudei si son convenuti insieme di pregarti che domani tu meni giù Paolo nel concistoro, come per informarsi più appieno del fatto suo.
தத: ஸோகத²யத், யிஹூதீ³யலாகா: பௌலே கமபி விஸே²ஷவிசாரம்’ ச²லம்’ க்ரு’த்வா தம்’ ஸபா⁴ம்’ நேதும்’ ப⁴வத: ஸமீபே நிவேத³யிதும்’ அமந்த்ரயந்|
21 Ma tu non prestar loro fede, perciocchè più di quarant'uomini di loro gli hanno poste insidie, essendosi sotto esecrazione votati di non mangiare, nè bere, finchè non l'abbiano ucciso; ed ora son presti, aspettando che tu [lo] prometta loro.
கிந்து மவதா தந்ந ஸ்வீகர்த்தவ்யம்’ யதஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யேவர்த்திநஸ்²சத்வாரிம்’ஸ²ஜ்ஜநேப்⁴யோ (அ)தி⁴கலோகா ஏகமந்த்ரணா பூ⁴த்வா பௌலம்’ ந ஹத்வா போ⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச ந கரிஷ்யாம இதி ஸ²பதே²ந ப³த்³தா⁴: ஸந்தோ கா⁴தகா இவ ஸஜ்ஜிதா இதா³நீம்’ கேவலம்’ ப⁴வதோ (அ)நுமதிம் அபேக்ஷந்தே|
22 Il capitano adunque licenziò il giovane, ordinandogli di non palesare ad alcuno che gli avesse fatte assaper queste cose.
யாமிமாம்’ கதா²ம்’ த்வம்’ நிவேதி³தவாந் தாம்’ கஸ்மைசித³பி மா கத²யேத்யுக்த்வா ஸஹஸ்ரஸேநாபதிஸ்தம்’ யுவாநம்’ விஸ்ரு’ஷ்டவாந்|
23 Poi, chiamati due de' centurioni, disse [loro: ] Tenete presti fin dalle tre ore della notte dugento soldati, e settanta cavalieri, e dugento sergenti, per andar fino in Cesarea.
அநந்தரம்’ ஸஹஸ்ரஸேநாபதி ர்த்³வௌ ஸ²தஸேநாபதீ ஆஹூயேத³ம் ஆதி³ஸ²த், யுவாம்’ ராத்ரௌ ப்ரஹரைகாவஸி²ஷ்டாயாம்’ ஸத்யாம்’ கைஸரியாநக³ரம்’ யாதும்’ பதா³திஸைந்யாநாம்’ த்³வே ஸ²தே கோ⁴டகாரோஹிஸைந்யாநாம்’ ஸப்ததிம்’ ஸ²க்திதா⁴ரிஸைந்யாநாம்’ த்³வே ஸ²தே ச ஜநாந் ஸஜ்ஜிதாந் குருதம்’|
24 [Disse loro ancora] che avessero delle cavalcature pronte, per farvi montar su Paolo, e condurlo salvamente al governatore Felice.
பௌலம் ஆரோஹயிதும்’ பீ²லிக்ஷாதி⁴பதே: ஸமீபம்’ நிர்வ்விக்⁴நம்’ நேதுஞ்ச வாஹநாநி ஸமுபஸ்தா²பயதம்’|
25 [Al quale] egli scrisse una lettera dell'infrascritto tenore:
அபரம்’ ஸ பத்ரம்’ லிகி²த்வா த³த்தவாந் தல்லிகி²தமேதத்,
26 Claudio Lisia, all'eccellente governatore Felice: salute.
மஹாமஹிமஸ்ரீயுக்தபீ²லிக்ஷாதி⁴பதயே க்லௌதி³யலுஷியஸ்ய நமஸ்கார: |
27 Quest'uomo, essendo stato preso dai Giudei, ed essendo in sul punto d'esser da loro ucciso io son sopraggiunto coi soldati, e l'ho riscosso, avendo inteso ch'egli era Romano.
யிஹூதீ³யலோகா: பூர்வ்வம் ஏநம்’ மாநவம்’ த்⁴ரு’த்வா ஸ்வஹஸ்தை ர்ஹந்தும் உத்³யதா ஏதஸ்மிந்நந்தரே ஸஸைந்யோஹம்’ தத்ரோபஸ்தா²ய ஏஷ ஜநோ ரோமீய இதி விஜ்ஞாய தம்’ ரக்ஷிதவாந்|
28 E, volendo sapere il maleficio del quale l'accusavano, l'ho menato nel lor concistoro.
கிந்நிமித்தம்’ தே தமபவத³ந்தே தஜ்ஜ்ஞாதும்’ தேஷா ஸபா⁴ம்’ தமாநாயிதவாந்|
29 Ed ho trovato ch'egli era accusato intorno alle quistioni della lor legge; e che non vi era in lui maleficio alcuno degno di morte, nè di prigione.
ததஸ்தேஷாம்’ வ்யவஸ்தா²யா விருத்³த⁴யா கயாசந கத²யா ஸோ(அ)பவாதி³தோ(அ)ப⁴வத், கிந்து ஸ ஸ்²ரு’ங்க²லப³ந்த⁴நார்ஹோ வா ப்ராணநாஸா²ர்ஹோ ப⁴வதீத்³ரு’ஸ²: கோப்யபராதோ⁴ மயாஸ்ய ந த்³ரு’ஷ்ட: |
30 Ora, essendomi state significate le insidie, che sarebbero da' Giudei poste a quest'uomo, in quello stante l'ho mandato a te, ordinando eziandio a' [suoi] accusatori di dir davanti a te le cose [che hanno] contro a lui. Sta' sano.
ததா²பி மநுஷ்யஸ்யாஸ்ய வதா⁴ர்த²ம்’ யிஹூதீ³யா கா⁴தகாஇவ ஸஜ்ஜிதா ஏதாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா தத்க்ஷணாத் தவ ஸமீபமேநம்’ ப்ரேஷிதவாந் அஸ்யாபவாத³காம்’ஸ்²ச தவ ஸமீபம்’ க³த்வாபவதி³தும் ஆஜ்ஞாபயம்| ப⁴வத: குஸ²லம்’ பூ⁴யாத்|
31 I soldati adunque, secondo ch'era loro stato ordinato, presero con loro Paolo, e lo condussero di notte in Antipatrida.
ஸைந்யக³ண ஆஜ்ஞாநுஸாரேண பௌலம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தஸ்யாம்’ ரஜந்யாம் ஆந்திபாத்ரிநக³ரம் ஆநயத்|
32 E il giorno seguente, lasciati i cavalieri per andar con lui, ritornarono alla rocca.
பரே(அ)ஹநி தேந ஸஹ யாதும்’ கோ⁴டகாரூட⁴ஸைந்யக³ணம்’ ஸ்தா²பயித்வா பராவ்ரு’த்ய து³ர்க³ம்’ க³தவாந்|
33 E quelli, giunti in Cesarea, e consegnata la lettera al governatore, gli presentarono ancora Paolo.
தத: பரே கோ⁴டகாரோஹிஸைந்யக³ண: கைஸரியாநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்பத்ரம் அதி⁴பதே: கரே ஸமர்ப்ய தஸ்ய ஸமீபே பௌலம் உபஸ்தா²பிதவாந்|
34 E il governatore, avendo letta [la lettera], e domandato [a Paolo] di qual provincia egli era, e inteso ch'egli era di Cilicia, gli disse:
ததா³தி⁴பதிஸ்தத்பத்ரம்’ படி²த்வா ப்ரு’ஷ்ட²வாந் ஏஷ கிம்ப்ரதே³ஸீ²யோ ஜந: ? ஸ கிலிகியாப்ரதே³ஸீ²ய ஏகோ ஜந இதி ஜ்ஞாத்வா கதி²தவாந்,
35 Io ti udirò, quando i tuoi accusatori saranno venuti anch'essi. E comandò che fosse guardato nel palazzo di Erode.
தவாபவாத³கக³ண ஆக³தே தவ கதா²ம்’ ஸ்²ரோஷ்யாமி| ஹேரோத்³ராஜக்³ரு’ஹே தம்’ ஸ்தா²பயிதும் ஆதி³ஷ்டவாந்|
