Atti 22

1 Uomini fratelli, e padri, ascoltate ciò che ora vi dico a mia difesa.

ஹே பித்ரு’க³ணா ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ணா​: , இதா³நீம்’ மம நிவேத³நே ஸமவத⁴த்த|

2 Ora, quando ebbero udito ch'egli parlava loro in lingua ebrea, tanto più fecero silenzio. Poi disse:

ததா³ ஸ இப்³ரீயபா⁴ஷயா கதா²ம்’ கத²யதீதி ஸ்²ருத்வா ஸர்வ்வே லோகா அதீவ நி​: ஸ²ப்³தா³ ஸந்தோ(அ)திஷ்ட²ந்|

3 Io certo son uomo Giudeo, nato in Tarso di Cilicia, ed allevato in questa città a' piedi di Gamaliele, ammaestrato secondo l'isquisita maniera della legge de' padri, zelatore di Dio, come voi tutti siete oggi.

பஸ்²சாத் ஸோ(அ)கத²யத்³ அஹம்’ யிஹூதீ³ய இதி நிஸ்²சய​: கிலிகியாதே³ஸ²ஸ்ய தார்ஷநக³ரம்’ மம ஜந்மபூ⁴மி​: ,ஏதந்நக³ரீயஸ்ய க³மிலீயேலநாம்நோ(அ)த்⁴யாபகஸ்ய ஸி²ஷ்யோ பூ⁴த்வா பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ விதி⁴வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸம்பூர்ணரூபேண ஸி²க்ஷிதோ(அ)ப⁴வம் இதா³நீந்தநா யூயம்’ யாத்³ரு’ஸா² ப⁴வத² தாத்³ரு’ஸோ²(அ)ஹமபீஸ்²வரஸேவாயாம் உத்³யோகீ³ ஜாத​: |

4 Ed ho perseguitata questa professione sino alla morte, mettendo ne' legami, ed in prigione uomini e donne.

மதமேதத்³ த்³விஷ்ட்வா தத்³க்³ராஹிநாரீபுருஷாந் காராயாம்’ ப³த்³த்⁴வா தேஷாம்’ ப்ராணநாஸ²பர்ய்யந்தாம்’ விபக்ஷதாம் அகரவம்|

5 Come mi son testimoni il sommo sacerdote, e tutto il concistoro degli anziani; da cui eziandio avendo ricevute lettere a' fratelli, io andava in Damasco, per menar prigioni in Gerusalemme quegli ancora ch'erano quivi, acciocchè fosser puniti.

மஹாயாஜக​: ஸபா⁴ஸத³​: ப்ராசீநலோகாஸ்²ச மமைதஸ்யா​: கதா²யா​: ப்ரமாணம்’ தா³தும்’ ஸ²க்நுவந்தி, யஸ்மாத் தேஷாம்’ ஸமீபாத்³ த³ம்மேஷகநக³ரநிவாஸிப்⁴ராத்ரு’க³ணார்த²ம் ஆஜ்ஞாபத்ராணி க்³ரு’ஹீத்வா யே தத்ர ஸ்தி²தாஸ்தாந் த³ண்ட³யிதும்’ யிரூஸா²லமம் ஆநயநார்த²ம்’ த³ம்மேஷகநக³ரம்’ க³தோஸ்மி|

6 Or avvenne che, mentre io era in cammino, e mi avvicinava a Damasco, in sul mezzodì, di subito una gran luce mi folgorò d'intorno dal cielo.

கிந்து க³ச்ச²ந் தந்நக³ரஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ராப்தவாந் ததா³ த்³விதீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ஸத்யாம் அகஸ்மாத்³ க³க³ணாந்நிர்க³த்ய மஹதீ தீ³ப்தி ர்மம சதுர்தி³ஸி² ப்ரகாஸி²தவதீ|

7 Ed io caddi in terra, ed udii una voce che mi disse: Saulo, Saulo, perchè mi perseguiti?

ததோ மயி பூ⁴மௌ பதிதே ஸதி, ஹே ஸௌ²ல ஹே ஸௌ²ல குதோ மாம்’ தாட³யஸி? மாம்ப்ரதி பா⁴ஷித ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ ரவோபி மயா ஸ்²ருத​: |

8 Ed io risposi: Chi sei, Signore? Ed egli mi disse: Io son Gesù il Nazareo, il qual tu perseguiti.

ததா³ஹம்’ ப்ரத்யவத³ம்’, ஹே ப்ரபே⁴ கோ ப⁴வாந்? தத​: ஸோ(அ)வாதீ³த் யம்’ த்வம்’ தாட³யஸி ஸ நாஸரதீயோ யீஸு²ரஹம்’|

9 Or coloro che eran meco videro ben la luce, e furono spaventati; ma non udiron la voce di colui che parlava meco.

மம ஸங்கி³நோ லோகாஸ்தாம்’ தீ³ப்திம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பி⁴யம்’ ப்ராப்தா​: , கிந்து மாம்ப்ரத்யுதி³தம்’ தத்³வாக்யம்’ தே நாபு³த்⁴யந்த|

10 Ed io dissi: Signore, che debbo io fare? E il Signor mi disse: Levati, e va' in Damasco; e quivi ti sarà parlato di tutte le cose che ti sono ordinate di fare.

தத​: பரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாநஹம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? தத​: ப்ரபு⁴ரகத²யத், உத்தா²ய த³ம்மேஷகநக³ரம்’ யாஹி த்வயா யத்³யத் கர்த்தவ்யம்’ நிரூபிதமாஸ்தே தத் தத்ர த்வம்’ ஜ்ஞாபயிஷ்யஸே|

11 Ora, perciocchè io non vedeva nulla, per la gloria di quella luce, fui menato per la mano da coloro ch'erano meco; e così entrai in Damasco.

அநந்தரம்’ தஸ்யா​: க²ரதரதீ³ப்தே​: காரணாத் கிமபி ந த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸங்கி³க³ணேந த்⁴ரு’தஹஸ்த​: ஸந் த³ம்மேஷகநக³ரம்’ வ்ரஜிதவாந்|

12 Or un certo Anania, uomo pio secondo la legge, al quale tutti i Giudei che abitavano in Damasco rendevano [buona] testimonianza, venne a me,

தந்நக³ரநிவாஸிநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ மாந்யோ வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ப⁴க்தஸ்²ச ஹநாநீயநாமா மாநவ ஏகோ

13 ed essendo appresso a me, disse: Fratello Saulo, ricovera la vista. E in quello stante io ricoverai la vista, e lo riguardai.

மம ஸந்நிதி⁴ம் ஏத்ய திஷ்ட²ந் அகத²யத், ஹே ப்⁴ராத​: ஸௌ²ல ஸுத்³ரு’ஷ்டி ர்ப⁴வ தஸ்மிந் த³ண்டே³(அ)ஹம்’ ஸம்யக் தம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந்|

14 Ed egli [mi] disse: L'Iddio de' nostri padri ti ha preordinato a conoscer la sua volontà, ed a vedere il Giusto, e ad udire una voce dalla sua bocca.

தத​: ஸ மஹ்யம்’ கதி²தவாந் யதா² த்வம் ஈஸ்²வரஸ்யாபி⁴ப்ராயம்’ வேத்ஸி தஸ்ய ஸு²த்³த⁴ஸத்த்வஜநஸ்ய த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்ய தஸ்ய ஸ்ரீமுக²ஸ்ய வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி தந்நிமித்தம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம் ஈஸ்²வரஸ்த்வாம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’தவாநம்’|

15 Perciocchè tu gli devi essere presso tutti gli uomini testimonio delle cose che tu hai vedute, ed udite.

யதோ யத்³யத்³ அத்³ராக்ஷீரஸ்²ரௌஷீஸ்²ச ஸர்வ்வேஷாம்’ மாநவாநாம்’ ஸமீபே த்வம்’ தேஷாம்’ ஸாக்ஷீ ப⁴விஷ்யஸி|

16 Ed ora, che indugi? levati, e sii battezzato, e lavato de' tuoi peccati, invocando il nome del Signore.

அதஏவ குதோ விலம்ப³ஸே? ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா ப்ரார்த்²ய நிஜபாபப்ரக்ஷாலநார்த²ம்’ மஜ்ஜநாய ஸமுத்திஷ்ட²|

17 Or avvenne che, dopo che io fui ritornato in Gerusalemme, orando nel tempio, mi venne un ratto di mente.

தத​: பரம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ ப்ரத்யாக³த்ய மந்தி³ரே(அ)ஹம் ஏகதா³ ப்ரார்த²யே, தஸ்மிந் ஸமயே(அ)ஹம் அபி⁴பூ⁴த​: ஸந் ப்ரபூ⁴ம்’ ஸாக்ஷாத் பஸ்²யந்,

18 E vidi esso [Signore] che mi diceva: Affrettati, ed esci prestamente di Gerusalemme; perciocchè essi non riceveranno la tua testimonianza intorno a me.

த்வம்’ த்வரயா யிரூஸா²லம​: ப்ரதிஷ்ட²ஸ்வ யதோ லோகாமயி தவ ஸாக்ஷ்யம்’ ந க்³ரஹீஷ்யந்தி, மாம்ப்ரத்யுதி³தம்’ தஸ்யேத³ம்’ வாக்யம் அஸ்²ரௌஷம்|

19 Ed io dissi: Signore, eglino stessi sanno che io incarcerava, e batteva per le raunanze coloro che credono in te.

ததோஹம்’ ப்ரத்யவாதி³ஷம் ஹே ப்ரபோ⁴ ப்ரதிப⁴ஜநப⁴வநம்’ த்வயி விஸ்²வாஸிநோ லோகாந் ப³த்³த்⁴வா ப்ரஹ்ரு’தவாந்,

20 E quando si spandeva il sangue di Stefano, tuo martire, io ancora era presente, e acconsentiva alla sua morte, e guardava i vestimenti di coloro che l'uccidevano.

ததா² தவ ஸாக்ஷிண​: ஸ்திபா²நஸ்ய ரக்தபாதநஸமயே தஸ்ய விநாஸ²ம்’ ஸம்மந்ய ஸந்நிதௌ⁴ திஷ்ட²ந் ஹந்த்ரு’லோகாநாம்’ வாஸாம்’ஸி ரக்ஷிதவாந், ஏதத் தே விது³​: |

21 Ed egli mi disse: Vattene, perciocchè io ti manderò lungi a' Gentili.

தத​: ஸோ(அ)கத²யத் ப்ரதிஷ்ட²ஸ்வ த்வாம்’ தூ³ரஸ்த²பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யே|

22 Or essi l'ascoltarono fino a questa parola; ma [poi] alzarono la lor voce, dicendo: Togli via di terra un tal uomo; perciocchè ei non conviene ch'egli viva.

ததா³ லோகா ஏதாவத்பர்ய்யந்தாம்’ ததீ³யாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ப்ரோச்சைரகத²யந், ஏநம்’ பூ⁴மண்ட³லாத்³ தூ³ரீகுருத, ஏதாத்³ரு’ஸ²ஜநஸ்ய ஜீவநம்’ நோசிதம்|

23 E, come essi gridavano, e gettavano i [lor] vestimenti, e mandavano la polvere in aria,

இத்யுச்சை​: கத²யித்வா வஸநாநி பரித்யஜ்ய க³க³ணம்’ ப்ரதி தூ⁴லீரக்ஷிபந்

24 il capitano comandò che [Paolo] fosse menato dentro alla rocca, ordinando che si facesse inquisizion di lui per flagelli, per sapere per qual cagione gridavano così contro a lui.

தத​: ஸஹஸ்ரஸேநாபதி​: பௌலம்’ து³ர்கா³ப்⁴யந்தர நேதும்’ ஸமாதி³ஸ²த்| ஏதஸ்ய ப்ரதிகூலா​: ஸந்தோ லோகா​: கிந்நிமித்தம் ஏதாவது³ச்சை​: ஸ்வரம் அகுர்வ்வந், ஏதத்³ வேத்தும்’ தம்’ கஸ²யா ப்ரஹ்ரு’த்ய தஸ்ய பரீக்ஷாம்’ கர்த்துமாதி³ஸ²த்|

25 Ma, come l'ebbero disteso con le coregge, Paolo disse al centurione ch'era [quivi] presente: Evvi egli lecito di flagellare un uomo Romano, e non condannato?

பதா³தயஸ்²சர்ம்மநிர்ம்மிதரஜ்ஜுபி⁴ஸ்தஸ்ய ப³ந்த⁴நம்’ கர்த்துமுத்³யதாஸ்தாஸ்ததா³நீம்’ பௌல​: ஸம்முக²ஸ்தி²தம்’ ஸ²தஸேநாபதிம் உக்தவாந் த³ண்டா³ஜ்ஞாயாம் அப்ராப்தாயாம்’ கிம்’ ரோமிலோகம்’ ப்ரஹர்த்தும்’ யுஷ்மாகம் அதி⁴காரோஸ்தி?

26 E il centurione, udito [ciò], venne, e lo rapportò al capitano, dicendo: Guarda ciò che tu farai, perciocchè quest'uomo è Romano.

ஏநாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ ஸஹஸ்ரஸேநாபதே​: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா தாம்’ வார்த்தாமவத³த் ஸ ரோமிலோக ஏதஸ்மாத் ஸாவதா⁴ந​: ஸந் கர்ம்ம குரு|

27 E il capitano venne a Paolo, e gli disse: Dimmi, sei tu Romano?

தஸ்மாத் ஸஹஸ்ரஸேநாபதி ர்க³த்வா தமப்ராக்ஷீத் த்வம்’ கிம்’ ரோமிலோக​: ? இதி மாம்’ ப்³ரூஹி| ஸோ(அ)கத²யத் ஸத்யம்|

28 Ed egli disse: Sì, certo. E il capitano rispose: Io ho acquistata questa cittadinanza per gran somma [di danari]. E Paolo disse: Ma io l'ho anche di nascita.

தத​: ஸஹஸ்ரஸேநாபதி​: கதி²தவாந் ப³ஹுத்³ரவிணம்’ த³த்த்வாஹம்’ தத் பௌரஸக்²யம்’ ப்ராப்தவாந்; கிந்து பௌல​: கதி²தவாந் அஹம்’ ஜநுநா தத் ப்ராப்தோ(அ)ஸ்மி|

29 Laonde coloro che doveano far l'inquisizion di lui si ritrassero subito da lui; e il capitano stesso ebbe paura, avendo saputo ch'egli era Romano; perciocchè egli l'avea legato.

இத்த²ம்’ ஸதி யே ப்ரஹாரேண தம்’ பரீக்ஷிதும்’ ஸமுத்³யதா ஆஸந் தே தஸ்ய ஸமீபாத் ப்ராதிஷ்ட²ந்த; ஸஹஸ்ரஸேநாபதிஸ்தம்’ ரோமிலோகம்’ விஜ்ஞாய ஸ்வயம்’ யத் தஸ்ய ப³ந்த⁴நம் அகார்ஷீத் தத்காரணாத்³ அபி³பே⁴த்|

30 E IL giorno seguente, volendo saper la certezza di ciò onde egli era accusato da' Giudei, lo sciolse da' legami, e comandò a' principali sacerdoti, ed a tutto il lor concistoro, di venire. E, menato Paolo a basso, lo presentò davanti a loro.

யிஹூதீ³யலோகா​: பௌலம்’ குதோ(அ)பவத³ந்தே தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாதும்’ வாஞ்ச²ந் ஸஹஸ்ரஸேநாபதி​: பரே(அ)ஹநி பௌலம்’ ப³ந்த⁴நாத் மோசயித்வா ப்ரதா⁴நயாஜகாந் மஹாஸபா⁴யா​: ஸர்வ்வலோகாஸ்²ச ஸமுபஸ்தா²தும் ஆதி³ஸ்²ய தேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ பௌலம் அவரோஹ்ய ஸ்தா²பிதவாந்|