Job 6

1 Ket simmungbat ni Job ket kinunana,

Så tog Job til Orde og svarede:

2 “O, no maitimbang laeng ti ladingitko; no maiparabaw laeng iti timbangan dagiti didigrak!

"Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!

3 Ta ita, mabalin a nadagdagsen daytoy ngem kadagiti darat kadagiti baybay. Dayta ti makagapo a nagubsang dagiti sasaok.

Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!

4 Ta adda kaniak dagiti pana ti Mannakabalin amin, umin-inom ti espirituk iti sabidong; inyurnos dagiti didigra ti Dios dagiti bagbagida nga agsasaruno a maibusor kaniak.

Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Ånd inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.

5 Aguga kadi ti atap nga asno no adda ruotna? Wenno agemmak kadi iti bisinna ti baka no adda taraonna?

Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?

6 Mabalin kadi a kanen ti natamnay nga awan asinna? Wenno adda kadi ti aniaman a ramanna ti puraw iti itlog?

Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?

7 Agkedkedak a mangsagid kadagitoy; kasla makarimon a taraon dagitoy kaniak.

Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.

8 O, a maadda koma kaniak ti kiddawko; o, patgan koma ti Dios ti banag a tartarigagayak:

Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg håber

9 a makaay-ayo koma iti Dios a rumekennak a mammaminsan, a palukayanna koma dagiti imana ket putdennakon manipud iti daytoy a biag!

vilde d dog knuse mig, række Hånden ud og skære mig fra,

10 Daytoy latta koman ti mangliwliwa kaniak- uray no agrag-oak iti ut-ot a saan a makiskissayan: a saanko nga inlibak dagiti sasao ti Nasantoan.

så vilde det være min Trøst - jeg hopped af Glæde trods skånselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.

11 Ania ti pigsak, a nasken a padasek iti aguray? Ania ti paggibusak, a nasken a paatiddugek ti biagko?

Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være tålmodig?

12 Ti kadi pigsak ket pigsa dagiti bato? Wenno naaramid kadi iti bronse ti lasagko?

Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?

13 Pudno kadi a saanko a matulungan ti bagik, ken naikkaten kaniak ti kinasirib?

Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.

14 Iti tao a dandanin matalimudaw, rumbeng nga ipakita dagiti gayyemna ti kinapudno; uray kenkuana a nanglaksid iti panagbuteng iti Mannakabalin amin.

Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.

15 Ngem nagbalin a napudno kaniak dagiti kakabsatko a kas iti nagayusan ti waig iti disierto, kasla dalan ti danum a mamagaan,

Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,

16 a limmibeg gapu iti panangkalob ti yelo kadagitoy, ken gapu kadagiti niebe nga aglemlemmeng kadagitoy.

de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,

17 Inton marunawda, mapukawda; inton pumudot, marunawda iti ayanda.

men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;

18 Sumiasi dagiti bunggoy dagiti agdaldaliasat iti dalanda nga agbirok iti danum; agalla-allada iti langalang a daga ket kalpasanna mapukawda.

Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og går til Grunde;

19 Nagbirok sadiay dagiti bunggoy dagiti agdaldaliasat a naggapu idiay Tema, kabayatan a nangnamnama kadakuada dagiti bunggoy ti Saba.

Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog håber på dem,

20 Naupayda gapu ta mamatida a makabirokda iti danum; Napanda sadiay, ngem naallilawda.

men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!

21 Ta ita dakayo a gagayyemko ket awan serserbiyo kaniak; nakitayo ti nakaam-amak a kasasaadko ket nagbutengkayo.

Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen så I og grebes af Skræk!

22 Imbagak kadi kadakayo, 'Ikkandak iti maysa a banag? Wenno, 'Mangidiayakayo iti sagut kaniak manipud kadagiti kinabaknangyo?

Har jeg mon sagt: "Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,

23 Wenno, 'Isalakandak manipud iti ima dagiti kabusorko? Wenno, 'Sakaendak manipud kadagiti ima dagiti mangidaddadanes kaniak?’

red mig af Fjendens Hånd, køb mig fri fra Voldsmænds Hånd!"

24 Isurodak, ket agulimekak, ipakaawatyo kaniak dagiti nagbiddutak.

Lær mig, så vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!

25 Anian a nagsakit dagiti napudno a sasao! Ngem dagiti panagrasrasonyo, kasano a mababalawdak?

Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?

26 Panggepyo kadi a saan nga ikankano dagiti sasaok, tratratoenyo kadi dagiti sasao ti maup-upay a tao a kasla angin?

Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!

27 Pudno, paggiginnasatanyo ti ulila nga ubing, ken makitinnawarkayo kadagiti gagayyemyo a kasla tagilako.

Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.

28 Ita ngarud, pangngaasiyo ta kitaendak, ta awan duadau a saanak nga agulbod iti rupayo.

Men vilde I nu dog se på mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?

29 Agtalnakayo, agpakpakaasiak kadakayo; awan koma iti kinakillo kadakayo; Pudno, agtalnakayo, ta nalintegak.

Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!

30 Adda kadi kinadakes iti dilak? Saan kadi a madlaw ti ngiwatko dagiti mapagduadua-an a banbanag?

Er der Uret på min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?